Albay'ın Kızı

4.Bölüm:Hastane

Asena elfin Kandemir.

" Lan, kolum koptu."

" Biri kafamı öptü gibi hissettim."

" Allah belamı versin, demez olaydım. "

" Beni niye dövdün lan ? "

Milan gözü şişmiş bir hâlde bana bakarken omuz silktim." Valla boşluğuma geldi, herhâlde. "

Hastaneydik. Herkes dayak yemiş durumdaydı. Okulun zorba grubu ile ufak (!) bir kavga çıkmıştı. Bazıların gözü şiş, bazıların dudağı patlamıştı.
Acile düşmüşlerdi.

Ben hariç.

Maşallah, hâlâ taş gibiyim.

Omuz silktim." Ayrıca, sen kafa atacağım diye, birinin kafasını öptün. Görmedim sanma." Dedim yakalamış gibi.

Milan tepki veremeden, hemşire onun dudağını pamuk basmıştı. İnsanların bize şaşkınca baktığını hissediyordum.

Ne var be ?! Hastanede 8 kişi ağzı yüzü dağınık olamaz mı ?

O kız 2 ise, gözleri ağlamaktan şişmiş bir hâlde, kenarda benden saklanıyordu. Galiba 1 tanesinin ağzına telefon soktum.

Takmayalım ya...

Öyle boş boş takılırken tırnağımın kırıldığını görünce acıyla çığlık attım. Milan dahil herkes irkilirken hemşireler beni kontrol etmeye başladı.

Ağlamayarak, " İnanamıyorum! Tırnağım kırılmış, " dedim. Elimle gözü patlamış olan çocuğu gösterip, " Şu piç kurusuna yumruk atınca kırıldı kesin.! "

Tekrar ayağa kalkıp, üzerine firlayacakken barkın'ın ellerini, karnımda hissettim. Çevik bir haraket ile beni omzuna atıp, oradan uzaklaştırmaya başladım.

Çığlık çığlığa, " Tırnağım kırıldı ama." Dediğimde doktorlardan biri telefonunu çıkarıp bir kaç yere mesaj attığını görmüştüm.

Adamın omzundasın farkında mısın ? Hatta elleri karnında,

Evet, farkındayım. Bana göre sorun yok.

"Tırnağım kırıldı barkın. " diye mırıldandım. Kafamı serbest bıraktığımda kafam benim önüme, barkın'ın arkasına düştü. Kafamı tekrar kaldırdım acıyla.

Barkın'a eğildiğimde,Alparslan beyi arıyordu. Bir kaç saniye sonra, " Kavga çıktı. Hastaneye gelmeniz lazım. 6 kişi, elfin ha-

Alparslan bey korkuyla, " 6 kişi, elfini mi dövdü? "

🔪

" Nasıl yani ? Kızım 6 kişi mi dövdü ? Milan ne yapıyormuş o sıra ? " dedi panik ve şok içinde.

Doktor gözlüğünü düzeltti. " Hayır, 7 kişi. Kızınız ikizinide dövdü yanlışlıkla."

Araya girdim. " He yaa.. Arada kaynadı. Neyse..." Diyerek tırnaklarımı yapan manikürcü'ye baktım.

Yoo kasıtlı dövdüm. Şerefsiz çok kötü adam dövüyor.

Çocuğa kafa atarken, kafasından öptü gerizekalı.

Bende, namusuna leke gelmesin diye, kafasına tekme atıp bayılttım.

Allah herkese benim gibi ikiz nasip etsin, âmin.

Alparslan bey öyle kalp krizi geçirmesine iki dakika kalmış gibi bakıyordu. Benim babam her vuatımda aynı haraketi yapardı.

Alparslan bey kısık sesle, " Yarın dershaneye gitmeyin. Yeni buluruz. " dediğinde ağlamama ramak kalmıştı.