Albay'ın Kızı

6.Bölüm; Ufak yardım

Yıldızı ve yorum yapmayı unutmayın 🔪

Asena Elfin Kandemir.

Canım çok sevdiğim biricik abimi(!) başka şehire yollarken, emin olun içim kan ağlıyordu.

Şimdi ben kimle uğraşacağım ?!

Akşam Barkın aracılığıyla korumalarını arayıp abilerimi söyleyip, adreslerini vermişti. Otogardan çıkıp arabaya doğru giderken, barkının konuşma seslerini duyuyordum.

"Cemil abi. Adresleri atıyorum. Asena hanım yanımda. Ama aşırı derecede sarhoş. " deyip bana yandan bir bakış attı.

Yav he he 

"O yüzden şu an onu ayıltmaya çalışıyorum. Ama biz gittiğimzde herkes oradaydı. Sen herkesin korumasına getir." Deyip beni kurtardı.

Bir kaç saniye sonra telefonu kapatıp arabanın sürücü koltuğa geçti. İnsan bir kapıyı açar! Öküz!

Tripli ve huysuz bir şekilde arabanın kapısını açıp, arabaya bindim. Kemeri takarken Barkın telefonda biriyle mesajlaşıyordu. Gözlerim kısıldı.

"Kimle konuşuyorsun sen ? " dedim.

Barkın yandan bir bakış atıp sert bir sesle," Arkadaşım o yerde çalışıyor. Kamera kayıtlarını silmesi için yazıyorum. Sizin yaptığınızı öğrenseler ortalık karışır." Dedi imayla bakarken. Arabanın ön kısmında olan sudan bir yudum aldı.

Suratım bozuldu." Bende fantezi yeri bakıyorsun zannediyordum." Dediğimde içtiği su yüzünden boğulmaya başladı." Araba olur gibi." Dedim yerimde depelenerek.

Yani yumuşak sonuçta.

Barkın gözleri fal taşı gibi açılmış, öksürürken genzini temizlemesiyle yüksek bir ses çıktı." Etik değil elfin hanım." Dedi sert sesiyle.

Kaşlarım havalandı." Ha, etik olmasa olur yani. " dedim. Sırıttım. " Kovuldun." Dediğimde Barkın beni hiç umursamadan arabayı çalıştırmaya başladı. Hâlâ almadığım cevap ile ona bakmaya devam ediyordum. Ama hiç umurumda değilmiş gibi davranıyordu.

"Sen benim dediklerimi hiç umursamıyorsun." Dedim çocukça kollarımı birbirine bağlayarak. Onla uğraşmak hoşuma gidiyordu.

İlk defa tepki verdi. Gülümsedi." Aksine, ben en çok sizi umursuyorum.." dediğinde bu cevabı beklemediğim için  bocalamış hâlde ona bakakaldım.

Nasıl yani ? Beni umursuyor muymuş? Valla hiç inanasım gelmedi..

Ben öyle suratına bakmayı sürdürürken, gülümsemesi kısa anlığına olsada hemen indirdi. Zaten tepki verirse ölürdü değil mi ?

"Ben seninle evleneceğim.. " dedim, bir olay olsun diye. Yol boyunca insan hiç mi konuşmaz kardeşim?

Barkın kafa salladı." Etik değil. " Dedi.

Hararetle, " Lan insan der! Yaşın tutmuyor falan der. Takmış etiğe." Dedim bundan sıkıldığımı belli eder gibi.

Yeminle etik değil, etik değil diye diye başımın etini yedi şerefsiz.

Direksiyonu sağa çevirdi." Aşiretler de evlenme sınırı 18 olunca olmuyor. 16, 17 yaşında evlenenler var." Dedi beni bilgilendirerek. 

Alay etme amacıyla," O zaman Alparslan beyi kandırıp senle evleneyim. Tam bir kaos ortamı olur. " Dediğimde Barkın tepki vermedi.

Bozulduğumu belli etmemek için," Şaka, şaka. Ben senle neden evleneyim. Başka kimse yok mu senden başka? " dedim sinir bozucu bir sesle.

Kafasını çıtlattı." Zaten etik değil." Dedi. Ama bence dediğim şey fena hâlde sinirini bozdu. Ay canım korumam!