Chapter 147
သူက တစ်ဖက်လူအတွက် နှင်းလူသားလေး နှစ်ခုကို လုပ်ကာ သူငယ်ချင်းဖြစ်ချင်ခဲ့သည်။
ထို့နောက်တွင် သူ ဓားဂိုဏ်းကို ကြာမြင့်သည်အထိ မသွားခဲ့ပဲ တစ်ဖက်လူ၏ အကြောင်းကိုသာ ရံဖန်ရံခါ ကြားခဲ့ရသည်။ ဓားဂိုဏ်းတွင် ဉာဏ်ကြီးရှင်တစ်ယောက်ထွက်ပေါ်ခဲ့ပြီး အလွန်အင်အားကြီးသည်ဟူ၍။
ရှန်းလျိုရှန့်က မျက်လွှာချ၍ သွားရန်လှည့်လိုက်သော်လည်း အနောက်မှ နာနာကျင်ကျင် ညည်းညူသည့်အသံ ထွက်လာသည်။
သူ လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ ယဲ့ပင်းရန်၏ မျက်နှာက စက္ကူကဲ့သို့ ဖြူဖျော့နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုသူ၏ နှုတ်ခမ်းပါးနှင့် အဝတ်အစားများက နီရဲသည့်သွေးများစွန်းထင်းနေလျက် ခန္ဓာကိုယ်ပတ်လည်ရှိ ဝိညာဉ်စွမ်းအားများ ရှုပ်ထွေးနေသည်။
ရှန်းလျိုရှန့်က နောက်ပြန်လှည့်ကာ ယဲ့ပင်းရန်ကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် တွဲ၍ အခြားတစ်ဖက်ဖြင့် ထိုသူ၏ခါးကို ပွေ့လိုက်သည်။ ယဲ့ပင်းရန်၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ ဝိညာဉ်စွမ်းအားများက ဂနာမငြိမ်ဖြစ်၍ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှ ပေါက်ကွဲထွက်လာမည့် ပုံပေါ်နေသည်။
ရှန်းလျိုရှန့်၏ အမူအရာပြောင်းလဲသွားသည်။ မူလဇာတ်ကြောင်းတွင် ယဲ့ပင်းရန်က တစ်ကြိမ် ရူးသွပ်သွားဖူးသည်။
သူက ရက်စက်သည့်နည်းလမ်းဖြင့် ကျင့်ကြံ၍ ထပ်မံချစ်မိသွားခဲ့သည်။
ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်အတွက် နှလုံးသားနှင့် တာအိုလမ်းစဉ်၏ ပဋိပက္ခမှာ ကပ်ဘေးတစ်ခုထက်မပိုပေ။ တာအိုခရီးလမ်းက ရေခဲပြင်ပါးပါးပေါ်တွင် လျှောက်လှမ်းနေရသည့်နှယ်ပင် ဂရုမစိုက်မိပါက ရူးသွပ်မှုနှင့် အဆုံးသတ်သွားလိမ့်မည်။
ရှန်းလျိုရှန့်က မျက်မှောင်ကြုတ်၍ မျက်နှာပေါ်တွင် အေးစက်နေသည့်အမူအရာနှင့် ယဲ့ပင်းရန်ကို ရပ်တန့်ရန် မန္တန်ရွတ်လိုက်သည်။ ယဲ့ပင်းရန်ပေါ်သို့ လက်ဝါးနှင့်ဖိ၍ သူ့ကိုယ်ပိုင် ဝိညာဉ်စွမ်းအားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်တွင်းမှ ဂနာမငြိမ်သည့် ဝိညာဉ်စွမ်းအားများကို ဖိနှိပ်လိုက်သည်။
