ANLAŞMA /BARIŞ ALPER YILMAZ

37. Bölüm (Evlilik teklifi)

Selammmm❤️

Oy sınırı dolmadan yeni bölüm attım hadi bu kıyağımıda unutmayın😉

Hikayem 20k olmuşşşş🫶🫶🫶

Çooooook teşekkür ederimmmm💕 sizi çok seviyorum canlarımm💕

Oy sınırı: 40⭐️

İyi okumalarrr🤍

...

Kapının çalınmasıyla Barış odadan çıkmıştı. Bir süre sonra geri girdiğinde yüzü dahada asılmıştı.

"Adalar geldi" dediğinde sevinçle aniden ayağa kalkmamla birlikte yaşadığım acıyla düşecek gibi olmuş Barışın beni belimden kavramasıyla ayakta kalmıştım.

"Şimdi sen bana diyorsun ki" dedi fısıldayarak dudaklarıma doğru.

"Ben bir daha sana dokunamam. Öyle mi?" Dedi tahrik edici sesiyle. Sıcak parmakları daha yeni giydiğim pijamamın içinden çıplak tenimi okşuyordu. Kendi dediklerime küfür ettim, ama bundan sonra geri adım atamazdım.

Başımı usulca evet anlamında salladım sorusuna cevap olarak.

"Nasıl olacakmış o? Daha bana hayır bile diyemiyorsun" dedi dudaklarıma yaklaşarak. Öpmek için bir hamle yaptığında göğüsünden onu ittirerek karşı çıktım.

Homurdanarak odadan çıktığında güldüm bu çocuk haline. Ardından bende arkasından salona gittim.

"Hoşgeldiniz" dedim tüm sevecenliğimle. Ada, Berkan, Tuğçe, Yunus ve Kerem gelmişti.

"Hoşbulduk" dedi Ada hepsinin yerine. Ne için gelmişlerdi merak ediyordum açıkçası.

Herkes koltuklara oturduktan sonra bu sefer Kerem söze girdi.

"Şimdi milli maçlar başlayana kadar bir kaç günümüz var. Bizde dedik ki tatil günümüzü neden bungalovda geçirmiyoruz!" Dedi heyecanla. Yüzüm anında gülerken heyecanla yerimde kıpırdandım.

"Hem yazın birlikte tatile çıktığınızda biz gelememiştik" dedi Tuğçe.

"Ne dersiniz?" Dedi bu sefer Ada.

"Ben gelirim!" Dedim heyecanla. Ama aklıma gelen şeyle yüzüm anında düşmüştü.

"Tatil alabilirsem tabi" dediğimde bu sefer Barış çenemi kavrayarak yüzümü kaldırıp konuşmuştu.

"Üzülme güzelim hallederiz" dediğinde tebessüm ettim. Onun sözüne güveniyordum.

...

Hazırladığım bavulumla kapıdan dışarı çıkmıştım. Barış beni almaya geleceği için mutluydum. Onunla yolculuk etmek beni hep mutlu ederdi. Çok keyifli olurdu çünkü.

Hava serindi. Son bahara giriş yapmıştık ve bere giymeye gerek duymuştum.

Arabaya bindiğimde keyiften ıslık çalıyordum.

"Bakıyorumda keyfin yerinde yavrum" dedi Barış benim ona bulaştırdığım gülümsemeyle.

"Yerinde tabi! Tatile gidiyoruz kocamla" dedim düşünmeden. Barışa kocam demeye o kadar alışmıştım ki.

"Ay yani sevgilimle" diye düzelttiğimde bozuldu.
Kolumdan tutarak beni kendine çektiğinde gözlerimiz buluştu.

"Kocam de bakayım bana" dedi ciddiyetle. Bu kadar ciddi olmasına anlam veremedim.

"Kocam değilsin ki" dedim onu gıcık etmek için.

"Olucam ama. Yeniden kocan olucam senin görürsün" dedi sanki ben aksini söylüyormuşum gibi.