26. Bölüm (Bizden olmaz)

422 42 14
                                    

Selammmm💃💃

Oylarınız ve yorumlarınız için çooook teşekkür ederimmmm🫶🫶🫶

Oy sınırı: 27⭐️

İyi okumalarrr❤️❤️

...

"Ne saçmalıyorsun sen Allah aşkına" dedim bıkkınlıkla.

"Benden diyorum, kaçma" dedi bana yaklaşarak.

"Kaçmıyorum" dedim ondan uzaklaşarak. Ne kadar ironik ama. Kaçmıyorum diyip anında kaçıyordum.

"Kaçmıyorsan dursana yerinde" dedi. Hâlâ inatla bana doğru geliyordu ve sırtım kapıya çarptığından kaçacak yerim kalmamıştı.

"Ne var Barış?" Dedim sinirle

"Seninle konuşmam lazım" dediğinde kaşlarım çatıldı. Ne konuşacaktı bu benimle?

"Tamam söyle"

"Böyle olmaz. Dışarda buluşacağız ve sen bana Yağızla olan her şeyi anlatacaksın" dedi. Çok sinirliydim ve ona tokadı yapıştırmak istiyordum ama yüzüme değen nefesi beni bir şekilde sakinleştiriyorsun. Yıllar sonra onunla bu kadar yakın olmak... garipti.

Hem şimdi mi aklına gelmişti bu? Yıllar sonra, benden boşandıktan sonra mı benimle konuşası gelmişti?

"Şimdi mi aklına geldi bu Barış?" Dedim histerik bir gülüş atarak.

"Çok düşündüm Deniz. Seni, yaşananları" dedi bir yandan gözleri hipnotize olmuş gibi yüzüme bakıyordu.

"Geç kaldın ama Barış. Sen düşünürken ben kararımı almıştım bile." Dedim sinirle. Boşanıp yıllarca ayrı kalmamızın sebebi o değilmiş gibi bu kadar rahat olması çok gıcık ediyordu beni.

"Biliyorum. Senden bir şey beklemiyorum. Sadece bana gerçekleri anlat istiyorum. Aklımdaki şu yıllardır düşündüğüm sorular bir cevap alsın istiyorum" dedi.

"Cidden mi ya? Ben sana zamanında anlatmak istediğimde beni kestirip atmıştın ama. İki sene mi sürdü? Beni dinlemeye kara vermen bu kadar mı sürdü? Bana güvenmen iki seneni mi aldı cidden?" Dedim sinirle.

"Zaten bir kere terk edilmiştim Deniz. Güvenmekte zorlanıyordum. Sende öyle yaptın sandım"

"Benide seni terk eden kadınla aynı kefene soktun yani bravo! Bilmediğin o kadar şey var ki" dedim aklıma ölen bebeğim gelince.

"Anlat. Anlat o zaman Deniz. Yalvarırım anlat, bilmek istiyorum" dedi. Gözünde derin bir hüzün seziyordum.

"Öğrenmeyi hakkediyor musun bilmiyorum. Ne zaman anlatacağıma ben karar veririm. Ama şunu bil ki Barış, ben seni aldatmadım. Bok yoluna boşandın yani benden" dedim. Afallamıştı. Bunu fırsat bilip ittirdim onu göğüsünden. Arkaya sendelerken derin bir nefes aldım. Kendime çekidüzen verip masadaki anahtarı aldım ve kapıyı açıp çıktım. Barışıda öylece arkamda bıraktım.

Dışarı çıkacakmışızda ben her şeyi anlatacakmışım!
Yok ya paşama bak!
Sen gel benden boşan sonra iki sene sonra gel benden her şeyi anlatmamı iste! Başka?
Sen kimsin ya?!
Birde utanmadan bana bunu nasıl dersin?!
Ulan ilişkiyi bitiren sensin!

Sinirden bir yerleri kemirecektim resmen. Lavaboda volta atıyordum kendi kendime konuşurken.

"Çıldırıcam ya! Bu ne gevşeklik!" Kapının çalınmasıyla susmuştum.

"Deniz iyi misin?" Dedi daha kim olduğunu çıkartamadığım ses

"Kimsin?" dedim sesimi sakin çıkartarak.

ANLAŞMA /BARIŞ ALPER YILMAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin