34. Bölüm (Affetmek+18❤️‍🔥)

674 54 10
                                    

SELAMMMMM🫶

BU GÜN SİZE BİR KIYAK YAPIP OY SINIRI DOLMADAN ATIYORUM😉💗

BU BÖLÜMDE +18 SAHNELER VARDIRRRR💃

YORUM İSTİYORUM LÜTFENNNN🙏🙏

OY SINIRI: 40⭐️

Medyayı açma zamanı geldiğinde bu: ⭐️ emojiyi koyucam. O zaman açın🫶

İYİ OKUMALARRR❤️❤️

...

"Bak iyi bak. Sen bana elini bile sürmezken bu kız milletin koynunda uyuyordu" dedi Sera. Dilim lal olmuştu sanki. Ama yok bu sefer aynı şeyin yaşanmasına izin vermezdim.

Barışın ne düşündüğünü kestiremiyordum. Bir bana bir de Serkanın göğüsüne kafamı yaslayıp uyuduğum fotoğrafa bakıyordu.

Kızgın mıydı?

Üzgün müydü?

Bilmiyorum ve bu bilinmezsizlik beni mahvediyordu.

"Ben.. yemin ederim göründüğü gibi değil" dedim titreyen sesimle. Yine yanlış anlaşılmaktan ölümüne korkuyordum. Gözlerim dolmuştu bile. Ayrıca Serkanın bile bile susması beni çok öfkelendiriyordu.

"Serkan bir şey desene!" Diye bağırdım sonunda

"Söylesene!" Diye bağırdım ama Serkan bana boş boş bakıyordu. Fotoğrafında o çekmişti zaten.

Nasıl ya?
Nasıl bana böyle bir oyun oynamıştı?
Neden peki?
Ben bunu hakedecek ne yapmıştım?
Günlerce onun yanında ağlamamış mıydım bu ilişki için?
Ne kadar üzüldüğümü bile bile neden bana böyle bir ihanet etmişti?

Barış hiç bir şey söylemiyordu Buda Serayı dahada kızdırıyordu.

"Bir şey desene! Söylesene! Nasıl bir sürtük olduğunu anlatsana çok sevdiğin Barışına!" Diye bağırdı Sera beni silkeleyerek.

"Bırak!" Diye bağırdım ondan kurtularak. Barış hızla beni bileğimden kavrayıp ordan uzaklaştırdı.

Arabaya bindiğimizde neler olacağından habersizdim. Gergindim, hemde çok. Korkuyordum. Bana yine inanmayacaktı biliyordum çünkü.

Arabayı ıssız bir yerde durdurdu ve tüm vücudunu bana çevirdi.

"Anlat Deniz. Ne dersen kabulüm inanıyorum sana" dedi ellerimi kavrayarak.

Nasıl yani? Kızgın değil miydi?
Üstelik bana sonuna kadar güvenecek miydi? Bunca zamandır yaşadığım korku boşuna mıydı? Barış gerçektende değişmiş olabilir miydi?

Rahatlamıştım. Akmaması için kendimi sıktığım gözyaşlarımı bıraktım. Mutluydum ama hüngür hüngür ağlıyordum.

"Denom ağlama lütfen bak anlat dinliyorum seni" dedi eliyle yüzümü okşayarak. Hiç bir şey demeden dudaklarına yapıştım. Bu hareketi beni çoğu şeye ikna etmişti. Onu affetmek gibi. Bana güvendiğini göstermişti ve bu benim için her şeye bedeldi.

Narin öpücüğüme karşılık verirken gözyaşlarım hala akıyor yanaklarımızı ıslatıyordu. Sıcak dudaklarını sanki daha bir kaç saat önce öpmemişim gibi özlemiştim. Çok yumuşak bir şekilde öpüyordu. Beni kırmaktan korkuyor gibi. Dudaklarıma sevgisini gösteriyordu sanki.

Dudaklarımız ayrıldığında gözlerine baktım. Alınlarımız birbirine yaslı bir şekilde hızla nefes alıp veriyordum. Tek hissettiğim duygu aşktı. Saf aşk.

ANLAŞMA /BARIŞ ALPER YILMAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin