Hoofdstuk 16

24 3 18
                                    

Harry POV

Ik begin te grijnzen wanneer ik Fayh in haar pyjama zie zitten. 'Harry?' Ze kijkt mij met een blik aan waardoor ze onschuld uitstraalt. Het liefst heb ik meteen mijn lippen op die van haar geplaatst of misschien.. Oké stop Harry.

Fayh POV

Harry komt op mij aflopen terwijl hij zijn handen om mijn middel heen wikkelt. Voordat ik hem van mij af kan duwen plaatst hij zijn lippen op die van mij. Wat is dit?

Ik duw hem van mij af. Niet omdat ik dat zelf wil, zeker niet. Harry is goed in zoenen en ik kan het weten omdat dit niet de eerste keer is dat onze lippen contact hebben.

'Harry? Je bent dronken.' Vertel ik hem. 'Je moet naar huis.'

'Nee!' Harry verdedigt zichzelf alsof hij een klein kind is. 'Ik ben niet dronken, ik wil niet naar huis. Ik wil hier blijven.' Mijn gedachtes over dat hij dronken is wordt bevestigd omdat hij met een dubbele tong praat.

'Ik ga een taxi bellen zodat jij naar huis kunt.. Oké?' Vraag ik hem, ik merk dat hij niet eens normaal op zijn benen kan staan. Ik vraag mij ook echt af hoe hij hier is gekomen. Was hij toen al dronken?

'Fayh waarom doe je zo boos tegen mij?' Hij staat stil terwijl hij goed bezig is met zijn evenwicht te behouden. 'Ik heb je niks aangedaan!'

'Ik ben niet boos op je, maar het is elf uur 's ochtends en je bent nu al dronken.' Vertel ik hem, ik heb geen idee wat ik met hem aan moet. Maddie is ook wel een paar keer dronken geweest maar haar kon ik nog makkelijk in haar kamer afzetten. Zij woont tenslotte vlakbij mij.

'Dus? Er is niks met een nacht doorhalen, Fayh. Daar kan jij een voorbeeld aan nemen.' Ik zucht. Hij is waarschijnlijk bij een meisje hier wezen  slapen. 'Ik heb een brief voor je.' Uit zijn broek haalt hij een brief tevoorschijn. Hij laat het op de grond vallen en ik zie meteen een halfopen brief met wel een erg bekend handschrift erop. Met dat handschrift is mijn naam geschreven.

Ik ken in totaal één persoon die dit handschrift heeft. Één persoon waarbij ik dacht dat ik alles van hem wist. Die mij bedrogen heeft en die voor zijn eigen fout is weggelopen om een nieuw begin voor zichzelf te maken. Hoe egoïstisch. En toevallig, heel toevallig is het vandaag de verjaardag van deze persoon.

'Je moet echt gaan.' Ik duw hem richting de deur, mijn kamer uit. De deur sluit ik direct terwijl ik ervoor ga staan. Ik zak op de grond, met mijn armen om mijn knieën gewikkeld en met duizenden vragen die door mijn hoofd heen spoken. Mijn blik glijdt over de bekende envelop met het handschrift van de jongen die vandaag jarig zou zijn. Ik zou hem kunnen bellen en hem erg hard uit gaan maken voor eikel. Ik kan zijn leven zuur maken. Maar dit doe ik niet, het is al zo lang geleden.

En toch wil ik de envelop niet openen. Hij, de jongen die mij heeft laten zitten, is het niet waard. Ik heb erg lang aan hem gedacht. Ik heb nog net geen Dolfinarium vol gehuild en nu, op de dag dat hij jarig is, krijg ik een brief van hem.

Ik duik mijn bed in om papertowns te lezen en vervolgens val ik samen met het boek in mijn hand in slaap.

Ik word wakker met Green op mijn borst en geen deken over mijn lichaam heen geslagen. Ik pak het boek en kijk tot hoe ver ik heb gelezen. Tot de aanwijzigingen van Margo. Ik pak mijn telefoon en ik merk op dat ik zes gemiste oproepen heb en drie nieuwe berichten. Het valt nog mee, maar voor mij doen is het veel.. Ik krijg namelijk nooit berichten.

Onbekend nummer: Hoi, ik weet dat je mij niet kent. Maar ik ben Caya, de vriendin van de huisgenoot van Harry. Weet jij misschien waar Harry is?

Onbekend nummer: shit, hoe weet ik dat dit jouw echte nummer is?

Onbekend nummer: oke, ik kom naar je toe... Kamer 102 , right?

Shit, ik werp een blik op de klok die aangeeft dat het twaalf uur is. En al snel hoor ik geklop op de deur. Voorzichtig loop ik ernaartoe en open ik de deur ik merk dat er een blond meisje voor staat.

Ze loopt langs mij heen mijn kamer in en duwt mij opzij. 'Waar is Harry?' Ze kijkt in de woonkamer en in de slaapkamer.

'Ik heb geen idee,' vertel ik haar. Ik ken haar niet eens, misschien is ze niet de vriendin van haar huisgenoot maar is ze de vriendin van Harry. Nee, dat kan niet. Dan weet ik wel zeker dat hij mij niet gezoend had en heeft hij mij er wel over verteld in de kelder.

'Je hebt heus wel een idee, is hij gisteravond niet langsgekomen?' Ze leunt gestrest tegen een deur aan en haalt een hand door haar haar heen.

'Nee.' Lieg ik.

-
'Ik ben thuis!' Gilt Tyler meteen ren ik op hem af en trek ik hem in een knuffel. Het is al een paar dagen nadat Caya mijn appartement binnen is gestormd en de vakantie is officieel voorbij.

Tyler sleept twee grote koffers achter zich aan en doet alsof hij het zwaar heeft. 'Ik heb een leuke jongen ontmoet, wauw.' Hij loopt naar zijn kamer terwijl ik nog steeds languit op de bank lig. 'Is er iets gebeurd?'

Nah, ik heb een brief van Louis gekregen. Een jongen waar ik erg lang mee opgesloten zat heeft mij plotseling gezoend en een onbekend meisje is een zoektocht in onze kamer begonnen. Je weet wel, het is volkomen normaal.

'Nee,' lieg ik.

'Wat is dit?' Tyler tilt een papiertje op en leest het voor.  "Nooit had ik verwacht dat dit zou gebeuren. Een enorme windvlaag maakt kennis met mijn gezicht. Wind. Yankee's stonden te spelen. Overweldigend geluid vulden mijn oren. Rook kwam er ook nog aan. Kan het niet wat rustiger?' Tyler grinnikt. 'Sinds wanneer houd jij je hier mee bezig?'

'Wacht.' Ik vis het papiertje uit zijn handen waardoor ik achter mijn laptop duik. Ondertussen mompel ik een kleine 'het is niet van mij' en zie ik hoe Tyler mij met gefronste wenkbrauwen aankijkt.

Ik toets elk zinnetje in en ik kom er een half uur later pas achter dat dit twee gedichten zijn. Verdwaald van George Red en Tegenspeler van Noah White. 'Wat moet ik hiermee?' Denk ik hardop.

Tyler grinnikt en loopt de woonkamer in. Ik merk dat hij net gedoucht heeft doordat hij zijn handdoek half om zijn middel heeft geslagen. 'Geen boeken meer lezen, Fay. Daar draai je van door.'

Ik denk aan wat hij zegt.

Misschien zijn het wel aanwijzigingen.

Oeps, al twee weken niet meer ge-update, sorry! Ik zit nu met 32 graden op het strand en ik zit er de komende twee weken ook nog. Maar ik probeer nog veel te schrijven.. Ik beloof het.

Wat vinden jullie er van ? 😁

Dat moment wanneer 'Drag me down' uit is maar je internet te stom doet.

Lost {NIET AF}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu