Lost {NIET AF}

Hoofdstuk 10

-- LEON POV --

"Rosa, wat doe je hier?" Ik kijk naar hoe mijn ex op mijn bank zit. Ze vouwt haar handen op en kijkt mij erg boos aan.

"Sinds wanneer heb je iets met die slet?" Ik kijk haar verbaast aan en ik zie hoe ze haar best doet om niet te gaan huilen. Ik ben eigenlijk best wel blij dat het uit is. Rosa was altijd de overbezorgde vriendin. Wanneer ik een halfuur niets van mij laat horen denkt Rosa meteen dat ik een ander iemand heb.

"Ik heb geen idee wie je bedoelt, kun je nu alsjeblieft mijn huis verlaten?" Vraag ik haar. Ik kijk zuchtend naar haar en ik zie dat ze veel moeite heeft om haar emoties niet te uiten.

"We hadden iets, Leon. Jij bent veel beter dan haar. Waarom kom je niet terug bij mij?" Snikt ze. Daar gaan we weer, het is altijd weer hetzelfde liedje.

"Rosa, wat wij hadden is al anderhalf jaar voorbij. Jij ging vreemd en ik was er klaar mee. Je hoeft niet meer naar mij toe te gaan. Wat wij hadden is over, wordt volwassen en flikker op." Schreeuw ik. Ik hoop dat ze nu bang is en dat ze nooit meer terug komt. Maar volgens mij werkt dat niet.

Ze staat op. "Prima! Als je liever bij die hoer wilt zijn vind ik het goed!" Ze loopt boos langs mij heen. En ik begin haar uit te lachen.

"Dat wijf, Ma- Ma- Manon, had ik geslagen. Weet je waarom? Ze was vervelend. Ze wilde met mij het bed ingaan maar dat wou ik niet. En weet je wat? Nu ik erover na denk vind ik jou nog vervelender. Dus misschien ga ik wel een relatie met haar beginnen." Ik loop naar de deur en ik doe het open. "En nu flikker je op, je gaat mijn huis uit."

"Jij bent ongelofelijk, ik ben zo klaar met jou! Ugh." Schreeuwt ze.

"Mooi. Want ik ben al anderhalf jaar klaar met jou." Snauw ik terug. Rosa geeft mij een middelvinger en loopt boos het studentenhuis uit. Ik ga naar de woonkamer en ik neem plaats op de bank waar Rosa op zat.

Met mijn ogen kijk ik naar een envelop wat voor mij ligt. Het is een grote envelop waar met sierlijke letters: 'Feyenne McAndrews' opgeschreven staat.

- FLASHBACK -

"Zou jij ervoor kunnen zorgen dat ze deze brief krijgt? Ze woont dus op de universiteit in kamer 102." Hoopvol kijkt Louis mij aan. "Het hoeft niet meteen maar, jij kunt het beter doen. Vooral in deze situatie.. Ze haat mij namelijk."

Ik wil erop in gaan en vragen wat er met de twee is gebeurd, maar het blijft een groot raadsel. "Oke."

"Dankjewel, bro." Louis trekt mij ik een broederlijke knuffel.

- END OF FLASHBACK -

Harry had mij gevraagd wat hij met de brief moest, omdat hij zeker niet voor hem bedoelt was, omdat Louis het op zijn oude kamer had neergelegd. Ik had hem verteld dat ik het ooit nog aan het meisje zou geven. Maar volgens mij kan Harry het beter aan haar geven omdat hij haar nu al goed kent.

Over Harry gesproken, waar is die kerel eigenlijk? Het lijkt er al op dat hij een dag van de aardbodem is verdwenen. Misschien is hij wel bij dat meisje. Volgens mij zag ik ze nog twee dagen geleden samen op het feestje.

"Gast, was dat Rosa weer?" Niall, nog een huisgenoot loopt naar de keuken toe. Hij haalt er twee blikjes bier vandaan en ploft daarna naast mij neer op de bank. Ik knik. "Ik kan haar geschreeuw al van een afstand herkennen." Zucht hij.

"Hoe gaat het met jou, en.." Ik graaf even door mijn geheugen want hoe heette ze ook alweer?

Klara, Cara Lara, Laylah, Kayla.

"Caya." Zegt Niall.

"Ja!" Zeg ik alsof ik het antwoord wel wist. Eigenlijk wist ik het niet, ik ben namelijk erg slecht in het onthouden van namen.

"Het gaat goed, we hebben samen een huis gekocht in New York, hier willen we beiden gaan wonen om hier aan het werk te gaan." Zegt Niall terwijl hij de grootste glimlach op zijn gezicht heeft die ik ooit heb gezien. Ergens is het wel erg leuk voor hen. Vooral omdat ze al bijna twee jaar een relatie hebben. "Alleen is er een klein probleempje.. Ons huis is te groot dus betalen we ook meer dan dat we hebben.. Maar we gaan het denken we verhuren." Zegt hij ongemakkelijk. "Tenzij jij mee wilt?"

Ik grinnik. "Nee bedankt, ik ga niet zo ver weg. Ik vermaak me hier prima." Zeg ik tevreden. Hier heb ik alles: vrienden, familie én de feesten zijn geweldig.

Niall haalt zijn schouders op en neemt een slok van zijn blikje bier. "Heb jij wat van Harry gehoord?" Vraagt hij verbaast.

Ik schud mijn hoofd en ik haal mijn schouders op. "Zal vast wel weer bij een meisje zijn," zeg ik simpel. Hij knikt en hij drukt de televisie aan.

"Weet je," Niall begint rustig met praten. "Ik ben blij dat ik niet de enige ben die hier blijft. Ik bedoel.. Liam is nu al weg, Harry dus ook. Tenminste Harry is hier niet, wie weet waar die gast uithangt. En jij blijft wel hier, ook al is het vakantie. Bedankt mate." Ik knik langzaam.

"Het is goed," zeg ik. Een jaar geleden was ik met Rosa mee naar mijn familie. We hadden al een halfjaar niet meer maar ik wou mijn ouders niet teleurstellen. En dat heb ik alsnog gedaan. Rosa heeft mij voor mijn hele familie voor schut gezet, die bitch. En sindsdien ben ik niet meer welkom.

"Ik ga wel binnenkort naar Caya's familie.. Die wonen hier wel in de buurt." Zegt hij terwijl hij even glimlacht. Niall's familie woont in Mullingar, in Ierland. Hij gaat om het jaar naar ze toe om daar kerst te vieren. Vorig jaar is hij er wel naar toe gegaan, maar dit jaar had hij er totaal geen geld voor.

"Wat is dit?" Niall wijst naar de dikke envelop waar Fariannah's - of hoe ze ook mag heten- naam op staat.

"Die is voor Fayannah." Leg ik hem uit. "Maar die is al drie jaar oud, het is tijd om deze weg te gooien." Zeg ik terwijl ik de envelop op pak.

Sorry dat dit een dag later duurde. Hey Nouislovertjee 😏😏😏