Lost {NIET AF}

Hoofdstuk 17

Nog een keer omdat de eerste er half op stond :) thanks to Nouislovertjee

Mijn lessen zijn klaar en ik laat mijzelf opgelucht op de bank vallen. Het is - alweer - een dag later en ik heb nog geen spoor van Harry gevonden. Ik heb geen idee waar die hele kerel uithangt. En wat boeit mij dat? Zelfs zijn afwezigheid is opgevallen, misschien verklaart dit mijn zwak voor hem wel.

Ik hoor geklop op de deur. Verwachtend dat dit Maddie is sta ik op en loop ik naar de houten ding. Ik open het en ik zie tot mijn verbazing Caya staan.

'Hi, mag ik binnen komen?' Dit keer vraagt ze het. Dat was de vorige keer wel anders. Ik laat haar binnen en ik loop opnieuw naar de woonkamer. 'Ik weet waar die klootzak zit.' Zegt ze gestrest. Ik kijk haar vragend aan. 'Ik kwam thuis van school en ik en Niall hadden gemerkt dat onze reservesleutel kwijt was.'

'Van?' Vraag ik voorzichtig. Ik heb geen idee over welke sleutel ze het heeft.

'Van ons appartement in New York. Ik en Niall willen daar gaan wonen. Ik heb een kleine erfenis van mijn tante en...' Haar gedachten wordt verstoord wanneer Tyler voor de deuropening staat.

'Caya?'

'Tyler!' Gilt ze. Ze rent op hem af en springt in zijn armen. Ik vraag me echt af wat hier gaande is waardoor ik de twee aankijk met gefronste wenkbrauwen.

'Caya was mijn vroegere vriendinnetje.' Grinnikt Tyler. Wow, ik wist dat hij mij vertelde dat hij het ooit had geprobeerd met een meisje, maar niet dat het met haar was. Ik begin te lachen door de twee.

'We zouden vrienden blijven!' Plaagt Caya hem terwijl ze hem een speelse duw geeft.

'Ja, maar jij ging naar dat andere huis.' Zegt Tyler terug. Hij maakt een pruillipje en verdwijnt uiteindelijk naar de keuken.

'Goed, waar waren we?' Caya zet haar handen in haar zij.

'New York. Ik heb wel een aanwijzigingen gekregen.' Leg ik haar uit. Ik zoek naar het waardeloze gedicht en ik vis hem uit mijn lade.

'Harry kan geen aanwijzigingen gebruiken. Zo is hij niet, hij is geen fucking Margo Roth Spiegelman.' Grinnikt ze. Ik begin te lachen wanneer ze een karakter uit Papertowns erbij haalt. 'Hoe kan het dat je de kamer deelt met Tyler? Ik dacht dat je geen mannelijke kamergenoot mocht hebben als je een vrouw was?'

'Dat noemen we overtuigen.' Grinnik ik. 'We zijn al erg lang kamergenoten. Aha, ik heb het papiertje.' Ik open het en ik begin het dan voor te lezen. Caya pakt een potlood en zet een cirkel om alle hoofdletters.

N ooit had ik verwacht dat dit zou gebeuren.
E en enorme windvlaag maakt kennis met mijn gezicht.
W ind.
Y ankee's stonden te spelen.
O verweldigend geluid vulden mijn oren.
R ook kwam er ook nog aan.
K an het niet wat rustiger?

'Heb ik mijzelf trouwens al voorgesteld? Ik ben Caya Sherlock Holmes, maar je mag mij gerust Caya noemen.' Grinnikt ze. 'En jij gaat mee naar New York.'

'Nee.' Protesteer ik. Ik hoef niet mee naar die grote stad. Ik sla liever een keer over.

'Jawel, zonder jou krijgen we Harry niet mee terug. Ik weet dat je misschien raar over hem denkt en dat hij nieuw is op deze universiteit maar ik verzeker je dat jij hem ook terug wilt hebben. Hij vlucht voor zijn problemen en reageert het op andere mensen af, maar zoekt ook afleiding in andere mensen. Ik heb mensen kennis, Feyenne.'

Ik vraag mij nu af of ik de afreageer type ben of degene van de afleiding. Ik wil hem geen afleiding geven, daardoor kom ik zeker over als een slet.

'Noem me maar Fayh.' Ik glimlach zwak.

'Oke, Fayh. Ik mag je, ik denk dat de rest van mijn geweldige crew je ook mag.. En wij gaan samen een paar dagen weg zodat we Harry terug kunnen vinden.'

Ik begin sarcastisch hardop te lachen en ik loop naar de woonkamer om mij vervolgens op de bank te laten vallen. 'Ik? Ik ga niet mee, dit is mijn laatste jaar en ik wil van school af.'

'Wij ook, en jij mag niet klagen. School vond het zo zielig dat je in de kelder vast zat dat je een paar dagen vrij bent. Toen jij én Harry vrij kwamen was Harry chagrijnig en hij had een brief vast die hem boos maakte.'

Ik denk meteen aan de brief van Louis. 'Bedankt.'

'Je hoeft mij niet te bedanken, bedank Harry maar. Die klootzak beleeft een geweldige tijd in New York en hij heeft vrij voor jou gevraagd terwijl hij zeven hoofdletters heeft gebruikt die samen SLEUTEL vormden. Die kerel kan aanwijzingen achterlaten, maar deze zijn te makkelijk. Nou, kom op. We vertrekken morgen.'

Ik schrik dat we morgen al weggaan. Dat is al best snel. 'Mag Tyler mee?' Ik weet hoe graag Tyler ooit een keer in NY wilt zijn. Caya kijkt bedenkelijk naar haar schoenen.

'Waarvoor kunnen we hem gebruiken?' Vraagt ze droog.

'Voor afleiding en bovendien is het zijn favoriete stad. Je weet hoeveel plezier je hem hier mee doet. Doe het voor je vroegere vriendje.' Grinnik ik.

'Oke, oke.. Ik zal een goed woordje voor hem doen. Ik ga nu weer weg, doei.'

'Doei.' Ik ben er zojuist achtergekomen dat Caya erg aardig is en ik het misschien wel de komende dagen met haar kan vinden. Ik kijk naar hoe ze de woonkamer verlaat en de studentenkamerdeur achter haar dicht slaat.

'Waarom heb je me niet verteld dat je het met haar geprobeerd had? Jullie waren een leuk stel, dat zie je zo.' Ik pak een appel en ik zet mijn tanden hier in terwijl ik leun op de aanrecht.

'Caya ontmoette Niall, en ik ben erachter gekomen dat ik meer voor jongens voel.' Zegt hij simpel. Hij wilt de keuken verlaten maar ik hou hem tegen. 'Tyler!'

'Ja?'

'Vergeet je je tas niet in te pakken? Morgen vertrekken we naar New York.'

'We gaan.. Wat?' Hij rent op mij af. Laat mij op de grond vallen en plet mij met zijn gewicht.

'Lucht.' Piep ik.

'Hoe.. Hoe dan?' Vraagt hij met veel ongeloof. Ik leg het hem uit waardoor we vervolgens beginnen met onze koffers in te pakken.

-
Het volgende hoofdstuk is mijn favoriet 💕
Vergeet niet te stemmen/ een reactie achter te laten of idk :)

#Moetnogherschrevenworden