"ကိုကို...ချန်ချန့်လွယ်အိတ်..."
ချန်ချန်ဟာ အိပ်ခါနီးချိန်မှလွယ်အိတ်ကိုသတိရမိသွားသည်ဖြစ်ပြီး ကိုကို့ကားထဲကျန်နေခဲ့သည်ဆိုတာကိုသတိရသွားရသည်။ထို့အပြင်လွယ်အိတ်ထဲမှာ
diaryစာအုပ်လေးပါသွားသည်ကိုပါ ထပ်ဆောင်းသတိရမိသွားတာမို့ အမြန်အပြေးလေးလာယူဖို့ပြင်ခဲ့ပေမယ့် နောက်ကျသွားခဲ့ပြီထင်သည်။
တံခါးလာဖွင့်ပေးတဲ့ ကိုကို့လက်ထဲတွင်
ကိုကိုနဲ့ပက်သက်ပြီးပဲ ငယ်ငယ်ထဲကအခုထိကလေးဆန်ဆန်လေးတွေရေးသားခဲ့သည့်diaryလေးဟာ ရောက်နေခဲ့သည်။
ပုံမှန်ဆိုအဲ့စာအုပ်ကိုအခန်းထဲတွင်ပဲသိမ်းတက်ပေမယ့် မနေ့ကမှလွယ်အိတ်ထဲထည့်လိုက်မိသည့်ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ပဲအပြစ်တင်မိတော့သည်။ကိုကိုသူ့ကိုတစ်မျိုးထင်သွားပြီလား။
ချန်ချန့်ကိုကြည့်နေခဲ့သည့် ကိုကို့
အကြည့်စိမ်းစိမ်းတွေကပိုလို့တောင်
ကျင့်သားရမနေဘူး။
ဘာစကားမှမပြောပဲ နှစ်ယောက်လုံးအခန်းတံခါးအဝမှာပဲရပ်နေမိသည်မှာဘယ်လောက်တောင်ကြာနေမှန်းမသိ။
နောက်ဆုံးတော့ ချန်ချန်ကပဲစကားစဖို့ပြင်လိုက်ရသည်။
"ဟို..ကိုကို...ချန်ချန်ရှင်းပြ..."
"အာ..ချန်ချန့်လွယ်အိတ်ကျန်ခဲ့တာမလား ကိုကိုလဲပျင်းလို့ မင်းလွယ်အိတ်ကိုမွှေနေတာလေ ဒါချန်ချန့်စာအုပ်
မလား ချစ်ဖို့ကောင်းလို့ယူကြည့်နေတာ "
ကိုကိုဟာလျင်လျင်မြန်မြန်ပဲ လွယ်အိတ်ကိုသွားဆွဲယူပြီး စာအုပ်ကိုပြန်ထည့်ပေးပြီး ချန်ချန့်ဆီကိုလွယ်အိတ်ကိုထိုးပေးပြီး မသိချင်ယောင်ဆောင်သည်။သူဒီစာအုပ်ကို
မဖတ်ခဲ့သလိုမျိုးပေါ့။ကိုကိုဟန်ဆောင်နေလဲ ကိုကို့မျက်နှာရိပ်ကိုကြည့်ပြီး
ချန်ချန်ဟာအကုန်သိပါသည်။
ကိုကိုဟာဘာကြောင့်မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလဲမသိပေမယ့် ချန်ချန်ကတော့ဆက်ပြီးဟန်မဆောင်ချင်တော့ဘူး။ကိုယ့်ခံစားချက်တွေကို ဖွင့်ဟဝန်ခံချင်သည်။
"ကိုကို...အဲ့စာအုပ်ကိုဖတ်ကြည့်လိုက်တယ်မလား "
"ဟင့်အင်း ချန်ချန့်ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ
မလား ကိုကိုမဖတ်ပါဘူး အပြင်ပိုင်းပဲကြည့်တာပါချစ်ဖို့ကောင်းလို့ အဲ့တာကြောင့်စိတ်မဆိုးနဲ့နော် "
YOU ARE READING
Loveable Diary (Gyujin)
Fanfiction"ကိုကိုက ချန်ချန့်ကိုအရင်လို ဂရုမစိုက်ပေးတော့ဘူး အလုပ်ပဲလုပ်နေလေ "
