Aşk mı İntikam mı #Wattys2015

Kriz

Lütfen hikayeye oy vermeyi unutmayınız merve__ylmmz 'ın kitabını okuyabilirsiniiiiz :) 

Bugün çok yorgundum nedense dün gece uyuyamamıştım kafamı sıraya koyup uyumaya çalışırken ezgini sesiyle irkildim

"Melis bugün senle biryere gidiceğiz" kafamı kaldırıp ezgiye baktım

"Nereye?" Dedim yarı uykulu bir şekilde

"Benim herkesten kaçmak için gittiğim mekanıma gidiceğiz ilk gören sen olucaksın eğer gelirsen çok mutlu olurum"

Ezginin söyledikleri beni şaşırtmıştı yani kısa zamanda çok yakın olmuştuk ama benden önce kimseyi götürmemiş olması garipti "B-beni mi?" Diye sordum

"Niye bu kadar şaşırdın ki yakın arkadaşlar birbirlerinden birşey saklamaz" sadece "tamam" diyebilmiştim 

"Ayyyy çok eğleniceğiz şimdi ben gidiyorum mekanı hazırlatmaya seni okuldan almaya geliriiiim" cevap vermemi beklemeden sınıftan çıktı niye bu kadar heyecanlıydı ki? 

mert'e haber vermek için yanına doğru ilerledim merte söylemek konusunda biraz kararsızdım fakat söylemeden gidersem mert daha çok kırılıcaktı

"Mert birşey söyliyceğim"

"Efendim güzelim" deyip gülümsedi

"ııı şey ben ezginin mekanına gidiceğim çıkışta"

"melis gitmiyceksin tamam mı şu kıza güvenmeyi bırak artık"

"Ya ne demek gitmeyeceksin mert neden böyle yapıyorsun şu kıza biraz güvenmeyi dene"

mert yumruğunu sıkıp yanımdan ayrıldı neden ezgiye kafayı takmıştı ki iyi bir kızdı ve şuana kadar hiç güvenimi sarsmamıştı tamam arada bende güvenmek konusunda tedirgin oluyorum fakat bunun sebebide mertin sürekli ezgiyi kötülemesiydi of şimdide merti bulmam lazımdı nerdeydi ki bütün okulu neredeyse aramıştım ama mert hiçbir yerde yoktu bu sefer kalbini kıracak birşey söylememiştim yani galiba

---------

Ezgi beni arayıp yarım saate geleceğini söyledi fakat ben hâla etrafta merti arıyordum galiba okuldan çıkmıştı yine herşeyi batırmıştım her zaman yaptığım gibi
Ezginin geldiğini gördüğümde düşüncelerimden sıyrıldım fakat gitmek içime sinmiyordu

"Hadi kızım binsene" deyip gülümsedi ezgi bende kendimi toparlayıp arabaya bindim

"Bugün çok eğlenicez ya" dedi bende onu onaylayıp merte mesaj atmak için telefonumu elime aldım kendini kaslı mert diye kaydettiğini görünce gülümsemeye başladım

Kaslı mert :
Mert iyimisin sana ulaşamıyorum okuldada yoktun lütfen bana cevap ver

Telefonumu umutsuzca elimden bıraktım ezgi bana bakıp "iyimisin" dedi bende ona bakıp gülümsedim arabayı durdurunca geldiğimizi anladım ve arabadan inip mekana girdik baya ürkütücü kırık dökük bir yerdi acaba ezgiye sormalımıydım ama ayıp olmazmıydı anlık bi cesaretle ezgiye doğru döndüm "ezgi şey burası biraz garip bir yer değilmi"

"Ya ben buraya uzun zamandır gelmiyordum o yüzden bu kadar bakımsuz şey ben abur cubur almaya gidiyorum sen burda kal"

"a anladım canım önemli değil tamam ben beklerim"

Ezgi mekandan çıktıktan sonra koltuğa oturup boş gözlerle etrafa baktım mert olayından dolayı moralim çok bozulmuştu biran önce mertle barışmalıydım. Gürültülü bir şekilde açılan kapı yüzünden irkildim

"Birini mi bekliyordun melis yılmaz"

"Mert sen mi geldin"

"Hayır güzelim bilemedin"

"Ezg-"

"Hahaha saf mısın kızım sen hâla ezgi mi? diyorsun bakalım melisimiz burdan çıkabilecek mi ?"

"Nasıl yani "

"Çok soru soruyorsun  , fazla merak iyi değildir " dedikten sonra kahkaha atıp kapıyı sert bir şekilde kapatıp mekandan çıktı daha sonra kulağıma kilitleme sesleri geldi şimdi napıcaktım daha da önemlisi ezgi bana neden böyle birşey yapmıştı

b-ben ona güvenmiştim bana bunu nasıl yapabildi daha da kötüsüde ezgi için mertin kalbini kırmıştım hemde defalarca kendimi aptal gibi hissediyordum... kapıya doğru yöneldim fakat kapı açılmıyordu kafamda bir sürü soru vardı bir anda elektrikler gitti hiç birşey görmüyordum kapının kulpunu bıraktım ve elimi duvarda sürterek ışık aramaya başladım  telefonum aklıma geldiğinde elimi cebime götürdüm fakat telefonumun olmadığını fark edince çaresizce gözlerimi yumdum nefesim daralıyordu sırtım duvara gelecek şekilde yere çöktüm ve nefes almaya çalıştım fakat başaramıyordum "lütfen yardım edin" dedim çok kısık bir sesle ayağı kalkmaya çalıştığımda ise afallayıp tekrar yere düştüm gözümden yaşlar gelmeye başlamıştı burdan çıkmalıydım fakat ne yapacağımı bilmiyordum