အခုတေလာ သူ႕အေသးေလး အရင္လိုမလိမၼာေတာ့ပါ။
ထမင္းကိုလည္း ပုံမွန္မစားပဲ သေရစာေတြခ်ည္း လွိမ့္စားေန၏။ ညေနအလုပ္ကျပန္လာတဲ့အခ်ိန္သာ သူဆူမွာစိုးလို႔ စားတာ။ ႀကီးႂကြယ္ေျပာတာ ပိတ္ရက္ဆိုလည္း ထမင္းမစားပဲ ေခါက္ဆြဲေတြ ၊ ခ်ဥ္ေပါင္းေတြပဲ စားတယ္ဆိုပဲ...။ ဒီအေသးေလး သူမဆူတာၾကာလို႔ အက်င့္ပ်က္ေနတာ။ နဲနဲမွအလြတ္ေပးလို႔မရ။ သူတင္ပဲလားဆိုေတာ့မဟုတ္၊ ညီမျဖစ္သူနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း ေလာင္းေက်ာ္ျဖစ္ေနတာ။
"စားလို႔ေကာင္းလိုက္တာေနာ္ ရွယ္ပဲ...ဟူး စပ္လိုက္တာ"
"ဒီအထုတ္ကပိုေကာင္းသလိုပဲေနာ္ အရင္ေန႕ကလုပ္စားတဲ့ဟာ သိပ္မေကာင္းဘူး"
"ဟုတ္တယ္ ရႉး...ဟား...."
"လျပည့္ၿပီးရင္သြားတိုက္ေနာ္ အစပ္ေျပတစ္ခုခုစားထားအုံး ကိုႀကီးသိရင္အဆူခံရလိမ့္မယ္"
"အင္းအင္း"
အံမယ္ ႏွစ္ေယာက္သား အတိုင္အေဖာက္ညီေနလိုက္ၾကတာ။ တရႉးရႉးတရွဲရွဲနဲ႕ အေဝးကေနေတာင္ ရဲတြတ္ေနတဲ့ေခါက္ဆြဲေတြကို ႏွစ္ေယာက္တမ္းေခါင္းမေဖာ္စတမ္း စားေနၾကတာ။ သူ၀င္လာတာတစ္ေယာက္မွမသိ!
"ေတာ္ေတာ္စားေကာင္းေနၾကတယ္ထင္တယ္ ဟုတ္လား"
"အယ္ ကိုႀကီး!"
"ကိုကို!"
ေဟမာန္နဲ႕ လျပည့္မွာ လက္ထဲက တူေတာင္ျပဳတ္က်တယ္။ ထမင္းစားခန္းအေပါက္၀ကေန ခါးႀကီးေထာက္ၿပီး ၾကည့္ေနတာမ်ား ခ်က္ခ်င္းဝါးစားေတာ့မတတ္မို႔လျပည့္အျမန္ပင္ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးလိုက္ရသည္။
"ဟီးဟီး... ကိုကို ဒီေန႕အေစာႀကီးျပန္လာတာလား"
"အေစာႀကီးျပန္လာလို႔ လက္ပူးလက္ၾကပ္မိတာေပါ့..."
အိ! ႏွစ္ေယာက္သားဇာတ္ေလးေတြပုသြားၾက၏။ လူႀကီးေတြမသိေအာင္ ဘာမွလုပ္လို႔မရဘူးဆိုတဲ့စကားကို လက္ခံသြားၿပီ။
"ေျပာပါအုံး ဒါေတြစားေနတာဘယ္ႏွစ္ရက္ရွိၿပီလဲ"
သခၤအနားထိသြားၿပီး ေခါက္ဆြဲပန္းကန္ကို ေဘးဖယ္ၿပီးေမးလိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးေတြက ထိုေခါက္ဆြဲပန္းကန္ေတြကိုႏွေျမာတသသၾကည့္ေနရင္း
YOU ARE READING
ရှုမငြီးတဲ့ ချစ်ဇနီးလေး
Romanceintersex (ဒွိလိင်) married life ❣️ သင်္ခနှိုင်းမာန်❤️လပြည့်ဦးသာ ရည်းစားမဖြစ်ပဲတန်းယူလိုက်ရတဲ့အတွဲလေးပါ
