Part 8

48 4 8
                                    

Kishin kaluar disa muaj pothuajse 1 vit qekur gjithqka ne jeten e tyre kishte mar rrjedhen e gabuar,pothuajse 1 vit qe kur ai u zhvendosh ne Amerik e pothuajse 1 vit qe kur ajo u martua,si mund te kishin ndryshuar jetet e tyre vall.

-Vlla mir se erdhe-ishte Elio qe kishte dal per ta marr tek aeroporti.

-Mir se te gjeta vlla-ia ktheu ftoht ai dhe e perqafoi ne nje perqafim tipik burrash.

-Si ke qen-e pyeti Elio.

-Mir-iu pergjigj that ai.

-Ça ke ber gjat gjith ksaj kohe qe nuk je kthyer me prej Amerike-e pyeti perseri Elio.

-Jam marr me pun-ia ktheu ftoht ai.

-Pse je ber kaq i ftoht vëlla,qekur ike ne Amerik ske fol me asnji madje as mua sme ke marr ne telefon,nese nuk do ishin njerzit e tu atje qe tme lajmronin per cdo gje nuk do e dija nese je gjall apo jo-foli Elio.

-Faleminderit qe ma the,mos te harroj ti pushoj nga puna ata qe qenkan njerzit e mi-ia ktheu ftoht ai.

-Vlla ça ka ndodhur,un e di qe ke qen tip i ftoht dhe me perpara por jo kshtu-vazhdoi te ngurronte Elio.

-Elio jeta na përball gjithnjë me sfida, ndonjëherë me më shumë vështirësi sesa gëzime. Në këtë udhëtim të përhershëm, shumë prej nesh përballen me zhgënjime, humbje dhe dhembje që ngadalë na ndryshojnë. Ndonjëherë, pa e kuptuar, nisemi drejt një lloj ftohtësie emocionale që nuk e kemi zgjedhur me vetëdije, por që bëhet pjesë e pandashme e mbrojtjes sonë.

Ftohtësia shpesh është rezultat i një procesi të gjatë të përvojave të hidhura. Njerëzit që dikur ndoshta kanë qenë të ngrohtë e të hapur, pasi kanë kaluar përmes zhgënjimeve apo tradhtive, fillojnë të ndërtojnë mure rreth vetes. Këto mure nuk janë thjesht për të larguar të tjerët, por edhe për të mbrojtur veten nga dhimbjet e mëtejshme. Është një mekanizëm mbijetese, i ngritur nga nevoja për të mos lejuar që ndonjë plagë tjetër të shkojë më thellë.

Një pjesë e kësaj ftohtësie vjen edhe nga përpjekja për të kontrolluar ndjenjat tona në një botë që shpesh duket e padrejtë. Kur ndjenjat na kanë lënduar shumë herë, bëhet më e lehtë t'i shtyjmë ato larg. Njerëzit fillojnë të ndihen më të sigurt kur nuk u japin shumë të tjerëve, kur mbajnë distancë dhe shmangin intimitetin emocional. Në këtë mënyrë, ata mendojnë se do të jenë më të fortë, më të paprekshëm.

Megjithatë, ftohtësia që të sjell jeta ka një çmim. Ajo mund të krijojë boshllëk të brendshëm, një ndjenjë të thellë të vetmisë që as muret më të larta nuk mund ta mbrojnë. Kjo ftohtësi mund të na mbrojë përkohësisht, por njëkohësisht na izolon nga gëzimet e mundshme të lidhjeve të sinqerta dhe dashurisë.

Në fund, ftohtësia është një zgjedhje e pavetëdijshme e shumë prej nesh. Ajo lind nga nevoja për mbrojtje, por shpesh na pengon të përjetojmë plotësisht jetën dhe ndjenjat tona. Ndonjëherë, të lejojmë vetes të ndiejmë sërish, edhe nëse rrezikojmë të lëndohemi, është mënyra e vetme për të rigjetur ngrohtësinë që na bën njerëz-tregoi ai.

-Uau,shum domethënse-tha Elio.

-Ateher per çfar isha i detyruar un qe te vija ktu me patjeter-pyeti Ares.

-Te thash pra qe do behet mbledhja midis te gjith mafias franceze,do jen armit dhe miqt tan,do diskutohet per marrveshje territoresh dhe per zgjidhjen e konflikteve qe besoi tek kjo e fundit sdo ndryshoi asgje-tregoi Elio.

-Por-vazhdoi Ares.

-Si gjithmon ka nje "Por" por mund te ket shum rreziqe mbas kesaj mbledhje sepse disa do humbin territoret e tyre dhe disa te tjer do i fitojn,nese ne fitojm territore tek armiqt tan shtohet armiqsia me ta por nese fitojm territore tek miqt tan ateher do kemi me shum armiq-tregoi perseri Elio.

-Shum bukur ateher,ndonje gje tjeter-pyeti Ares.

-Emmm,do vij-foli Elio.

-Ishe shum i qart Elio e kuptova se kush do vij-i tha ne ironi Ares.

-Do vij ajo vlla-tha Elio.

-Ajo kush-e pyeti ai dhe Elio uli koken,aty e kuptoi qe do ishte dhe Adora.

-Nuk ka qen ktu ajo qe thua do vij-foli ai.

-Jo,mbasi ti u largove per ne Amerik ajo bashk me Nickolas u larguan per ne Suedi-tregoi Elio.

-Shum bukur-tha ftoht Ares.

-Un nuk do vij ne vil,me dergo ne apartamentin tim-foli ai drejt Elios.

-Me vjen keq vlla por zotri Rossi me paralajmroj qe tet sjell ne vil,tha qe do jemi te gjith bashk ne vil per te qen me te sigurt para mbledhjes-i tha Elio.

-Zotri Rossi ka harruar me duket qe mua nuk me jep dot urdhera por nejse shkojm ne vil pra-foli Ares.

********

Parkuan makinen e tyre ne garazhin e viles dhe u futen brenda ne vil duke u pershendetur me te gjith por ajo qfar do ndodhte me pas,ajo çfar do shihte ai do e shkatrronte ndoshta perseri.

-Mir se erdhe bir-tha babai i tij kur shikoi ate te hynte ne vil.

-Me se ju gjeta baba,si ke qen-e pyeti Ares.

-Mir bir mir,ti si ke qen-e pyeti i ati.

-Mir-i tha neutral ai.

-Punet si te shkojn-e pyeti i ati perseri.

-Cdo gje ne rregull baba-ia ktheu ai.

-Besoj te tha Elio arsyen qe duhej te vije ktu-vazhdoi perseri i ati.

-Po por nuk e kuptoi pse duhej te isha dhe un ktu kur shum mir mund tja dilnit ju si gjithmon-tha ai drejt te atit.

-Bir un dua te dal ne pension e cdo gje timen do tët kalohet automatikisht ty-tregoi i ati.

-Sado qe ata te njohin esht me mir qe te dijn me shum rreth teje dhe se kush do jet pasardhesi im-vazhdoi te fliste i ati.

-Baba per çfar ishte nevoja te dilje ne pension,a nuk mund te menaxhoje dhe per disa koh ti-e pyeti Ares.

-Me mir keshtu bir,sa me heret aq me mir plus esht e drejta jote tani te marresh cdo gje ne doren tende pasi ke punuar dhe je munduar shum-i tha i ati.

-Ne rregull baba-pranoi ai dhe nuk pyeti me tej pasi qe kishte nje rrespekt dhe nje dashuri te madhe per te atin.

-Ares Miller na nderuat me ardhjen tuaj-foli babai i Adores nga shkallet.

-Zoti Rossi esht nje nder i mall per mua te nderoi nje njeri si ti-i foli ne ironi ai,sado shok i ngusht ishte ai me te atin e tij kurr nuk e kishte dashur madje e kishte urryer dhe me shum pas detyrimit per martes qe i dha Adores.

-Zoti Rossi mendoj qe jua kam ber te qart dhe her te tjera qe urdherat e tua nuk arrijn deri tek un prandaj heren tjeter mos u lodh te japesh urdhera qe kan te bejn me mua-i tha ai.

-Ares duhet te qendrojm ktu bir per cdo siguri,nese do jemi te ndar esht me e leht qe te na kanoset ndonje rrezik,sic e di kemi shum armiq dhe mund te duan tna shfarosin perpara mbledhjes-i foli i ati.

-Pra sic tha dhe babai yt,duhet te qendrojm ktu qe te paraprijm cdo rrezik te mundshem-i tha Konstandino(babai i Adores).

-Qekur ke filluar te kesh frik ti zoti Rossi,ti je i madhi i famshmi sy patremburi Konstandino Rossi,apo mos je plakur gje-e ngacmoi Ares dhe u ul ne kolltuk me nje got tekila ne dor.

-Esht e vertet qe jam plakur Ares por po mundohem tju mbroi-i tha neutral ai.

********

-Mberriti dhe Adora-foli i ati i saj pas disa minutash.

-Se dija qe e doje kaq shum-e ngacmoi perseri Ares duke mbajtur shikimin tek gota qe kishte ne dor.

-Normal qe e dua esht gjaku im-ia ktheu ai.

Ares u be gati te ngrihej nga kolltuku ku ishte ulur per te shkuar ne dhomen e tij pasi qe nuk ishte gati te shikonte ate perkrah dikujt tjt perseri.

Sapo ndjeu hijen e saj te futej brenda ktheu shpinen dhe u ngjit drejt shkallve por kembet e tij stakuan ne vend kur ndegjoi te qarën e nje fëmije.....


Mos harroni te votoni⭐

Love PainWhere stories live. Discover now