Love Pain

Part 9

U degjua nje e qar femije dhe ndaloi ne vend,ktheu trupin nga andej ku ndegjohej e qara e shikoi pikerisht ate me nje foshnje max 2 muajshe ne krah,qeshi,qeshi per te fshehur dhimbjen qe kishte ne shpirt qeshi per te fshehur dhe nje shkatrrimin qe ju be atij e zemres atij.

-Erdhi mbesa ime e bukur-foli i ati i saj dhe shkoi te perqafonte Adoren dhe mbesen e tij.

-Erdhem baba por vajza ka gjith rruges qe qan,nuk po pushon as me mua as me te atin e saj-foli Adora dhe per nje çast ktheu shikimin per me tej dhe shikoi ate qe kishte ngrir ne shkall duke shikuar drejt saj.

-Pse nuk kemi dijeni per femijen ne-vendosi te pyste me ne fund Aresi dhe zbriti nga shkallet e u afrua paksa afer saj.

-Ndoshta sepse askush nuk e di dhe duhet te mbroja vajzen dhe mbesen time,nuk mund te shtoja dhe nje arsye tjeter per tna lenduar-foli i ati i saj.

-Nuk esht e vetmja vajz apo mbes e jotja per at pun ke dhe te tjerat-foli Ares.

-Te tjerat nuk i njeh askush dhe nuk do i njohin perderisa ata kan vendosur te jetojn jeten e tyre shum larg prej nesh-tha i ati i Adores.

-Si quhet vajza-pyeti Aresi drejt saj.

-Aresora-i tha ajo duke e par thell ne sy.

-Shum emer i bukur,esht bashkim emrash apo jo-e pyeti ai pasi ndegjoi emrin e vajzes dhe emri qe i kishte vendosur dukej qart qe kishte shkronjat e tij.

-Jo,thjesht e pash diku dhe me pelqeu-ia ktheu ftoht ajo.

-Mos ka temperatur vajza qe qan pa pushim-e pyeti i ati i Ares.

-Jo xhaxha por mendoi e ka nga rruga,do jet lodhur-i tha Adora.

Ares nuk ndejti per shum gjat aty u nis drejt dhomes se tij duke perplasur deren dhe mori Elion ne telefon.

-Urdhero vlla-iu pergjigj ai.

-E dije ti-e pyeti Ares.

-Çfar dija un-e pyeti Elio.

-Qe ajo...ajo esht ber me femij-i tha Ares.

-Çfarrrrrr-bertiti Elio nga ana tjeter e telefonit qe detyroi Ares te largonte per pak sekonda telefonin prej te bertitures se tij.

-Te q!fsha kurven Elio pse k@rin bertet-u acarua Ares.

-Çfar femije vlla-e pyeti Elio

-Femij Elio,erdhi me nje femij 2 muajsh ne krah-i tha Ares.

-Dreq,jo nuk e dija vlla,po babai i saj si reagoi-i tha Elio

-Ai e dinte,sapo hyri ajo brenda ai vrapoi drejt saj duke then erdhi mbesa ime e bukur-tregoi Ares.

-Pastaj kur e pyeta pse nuk dijm asgje ne te tjert tha qe nuk e di askush dhe sdonte te rrezikonte jeten e tyre duke ju dhen armiqve tan nje arsye per tna prekur-vazhdoi te fliste Ares.

-Pra plakushi e paska ditur-tha Elio.

-Po-ia ktheu Ares.

-Gjithsesi flasim me von vlla,dua te fle pak se po me plas koka nga gjith kto gjera qe po ndodhin-i tha Ares.

-Ne rregull vlla,shihemi-i tha Elio dhe mbylli telefonin.

U shtri per te fjetur por ndegjohej e qara e femijes ne dhomes tjeter,nuk po mundej te mbyllte syt ai femij kishte qar qekur kishin ardhur ne vil.

-Dreqqq-hungeriu dhe u ngrit nga krevati hapi deren e dhomes se tij dhe doli per te shkuar tek dhoma ku ndegjohej e qara e femijes.

-Pse nuk pushon ky femij-foli Ares.

-Nuk e di Ares,nuk ka qar asnjeher kshu,u lodha nuk di çfar te bej me shum-i tha Adora qe dukej qart sa e lodhur ishte.

-Ku esht babai i saj-e pyeti Ares.

-Esht me babain tim por as ai nuk ka çfar ti beji sepse nuk ndalon se qari,madje qan me shum kur e merr ai ne krah-i tregoi Adora dhe ai u afrua pran saj.

-Mund ta mbaj perpak-e pyeti Ares.

-Nuk do ndryshoi gje por patjeter mund ta mbash-i tha ajo dhe i dha femijen ne krahet e tij.

-Sa e bukul qenke ti,pse qan princesha vogel-i foli but Ares duke e ledhatuar sapo mori ate ne krah dhe ajo pushoi se qari.

-Pushoi-tha e habitur Adora.

-Po pushoi,ndoshta ngaqe ndjen stresin qe ka nena e saj dhe tek un esht me e qet-ia ktheu ai.

-Shyqyr o zot,te betohem nuk po dija me çfar te beja,faleminderit Ares-e falenderoi ajo me nje shikim te but qe tij i shkriu zemren.

-Nese do mund te flesh pak,do kujdesem un per vajzen pa merak-i tha Ares.

-Je i sigurt ?? Sepse nuk dua tet mundoj-i tha Adora.

-Pa merak nuk me mundon fare,fle ti-ia ktheu ai dhe u ul ne nje karrike lekundese me Aresoren ne krah.

-Ne rregull ateher faleminderit-i thot ajo dhe shtrihet te flej.

Nderkoh qe Ares kishte ne krah vajzen e vogel arriti te shikonte ngjashmerin qe kishte ajo me Adoren por nuk i ngjante aspakt te atit te saj e pastaj ngriti koken te shikonte Adoren por e kishte zen gjumi.

-Shiko Piccolina mami po flen,mos qaj ne rregull-i foli ai but duke e perkedhelur dhe ajo i dhuroi nje buzqeshje karakteristike foshnjesh kur jan ne gjum e ai buzqeshi leht.

Nuk e kuptoi se per sa koh kishte qendruar ashtu me Aresoren ne krah nderkoh qe ajo flinte e qet ne krahet e tij por e adhuroi ate moment me sakt e dashuroi dhe per disa minuta kishte menduar sikur ajo te ishte femija i tij e te jetonte cdo dit te jetes te tij me Adoren ashtu por deshiren ja kishte hedhur posht fakti qe ajo nuk ishte vajza e tij.

I la ato deshira menjan kur shikoi qe Adora u zgjua.

-Aty ke qendruar deri tani-e pyeti Adora.

-Po-ia ktheu ai.

-Pse u lodhe,mund ta leje vajzen ne krevatin e saj-i tha ajo.

-Ska gje,sdoja te qante dhe tet prishte gjumin,pastaj e adhurova cdo minut qe kalova me te ne krah-ia ktheu ai.

-Esht shum e bukur, e adhurueshme.......njelloj si ti-i tha ai duke ngritur shikim nga vajza dhe veshtroi thell ne syt e Adores.

-Ashtu esht,faleminderit-i tha ajo ne ndrojtje.

-Adora pushoi vajza-pyeti Nickolas duke hyr ne dhomen e saj akoma pa vrejtur qe ishte dhe Ares aty.

-Khmm po pushoi-i tha Adora dhe u ngrit nga krevati per te marr vajzen qe ndodhej akoma ne duart e Ares.

-Çkemi Ares,çfar kerkon ti ktu-e pyeti ai.

-Vajza jote nuk po pushonte se qari nderkoh qe ti nuk ishe ktu-ia theksoi Ares ne menyr ironie.

-Pastaj doja te flija por sic thash vajza po qante dhe kur erdha ktu te shikoja Adora nuk po arrinte ta pushonte pastaj e mora un ne krahet e mi dhe pushoi keshtu qe i dhash pak mundsi qe dhe Adora te mund te flinte meqense vajza po pushonte ne krahet e mij-tregoi Ares.

-Ne rregull faleminderit,mund te largohesh tani-tha ftoht Nickolas drejt tij e ai nuk e zgjati me tej thjesht i dha nje shikim serioz dhe u largua per ne dhomes e tij.

-Çfar ishte ajo qe ndodhi Adora-pyeti Nickolas drejt saj.

-Nick ta shpjegoi ai nuk e kuptoi pse e zgjat akoma-i tha Adora.

-Ti e di shum mir pse po e zgjas mos me bej te flas me tej-ia ktheu Nick.

-Vajza esht e jotja pa merak nuk ta merr njeri-ia ktheu ftoht Adora.

-Dhe mos te harrojm qe martesa jon ishte me detyrim,jemi bashk vetem per shkak te vajzes dhe ti e di mir-i tha Adora.

-Ne rregull ne rregull mjaft-i tha Nick dhe u largua nga dhoma ndersa Adora u ul duke shfryr ne krevat me vajzen ne duar.

-Nuk do doja te ndodhte kshtu e vogla ime,por perseri falenderoi zotin cdo dit qe te solli ty tek un-i foli leht vajzes se saj dhe e puthi ne ball.

⭐⭐⭐