Tilki yaşamak ya da ölmek için değildi dağda. O vatanını yaşatmak için çıkmıştı dağa, onun tek sinsiliği vatanınaydı...
'Gün' adındaki ilk kurgudur...
Gerçek ailem+askeri kurgudur...
Merhabalar Yeni kitabım ile geldim Beğeneceğinizi umuyorum ve bol bol yorum ile oy bekliyorum hepinizden Gün Neva ile ilgili düşüncelerinizi lütfen belirtin İyi okumalar Medyadaki şarkı isteğe bağlı açılabilir (ADELE-LOVE SONG)
<>
Başlama tarihiniz? 17 Ekim 2024 Perşembe||🎈
<>
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Güneş ağaçların arkasından yeni doğuruyordu, genç kadın gece boyu uyumamıştı ama problem yoktu. Mağaradan çıktığında yürüyeceği mesafeyi bilsede kulağına kulaklıklarını taktı. Kulaklıkları onu kendisi için kurulan özel istihbarat timine bağlamıştı.
Kulaklıklarından timin en küçüğü Uygar'a ait bir ses duyuldu önce. "Yavru Tilki'm! Hoşgeldin!"diye bağırdı Uygar, bunu demesiyle Gün'ün kaşları çatılırken sinirle konuştu.
"Lan sikerim yavrunu siktiriboktan şeyler deme bana"dediğinde Uygar sadece gülmüştü. Timin genç kadın hakkında bildiği en detaylı bilgiydi kadın olması, bu nedenle timden bazıları daha çok takılırdı ona.
Uygar'dan sonra timdeki tek kadın olan Rüya'nın konuşmasıyla Gün kaldığı yerden mesafeyi yürümeye devam etti. Bugün dönüyor olduğunun bilincindeydi ve bu dönmeden önce patlatıcağı son şanslı kamp olacaktı.
"Tilki dört kilometre kaldı, kampı görüyor musun?"diye sordu Rüya kamp büyük olduğu için göreceğini düşünerek, fakat Gün tersi bir cevap vererek onu yanıltmıştı.
"Bir şey görünmüyor"dediğinde Rüya onaylar mırıltılar çıkarttı. Gün yürümeye devam etti, yavaş ya da normal yürüdüğü yarım saatlik yolculuğu Uygar ve Engin'in ona takılmalarıyla geçmişti.
Gün Neva Alphan(Aykurt)'dan
"Engin! Uygar! Kesin lan sesinizi götlerine kurşun sıktıklarım!"dedim sinirle. Engin aniden ciddileşmişti, nedeni tepemde uçurduğu drondan kamptaki it sayısını hesap etmiş olmasıydı.
"Yüze yakın adam var Tilki. Girebilecek misin?"diye sorduğunda alayla kafamı salladım ve konuştum. "Sen Tilki'yi hiç tanımamışsın Uygar Koçak"dedim kamptaki teröristlerin bir kaçına susturucu taktığım silahımla sıkarken.
Başkanın kulübesine doğru koştuğumda dışarı toplanmış itler benim kulübeden içeri girdiğimi fark etmemişlerdi bile. Çok kalabalık bir kamptı, bu nedenle hepsinin birbirlerini tanıdığından bile şüpheliydim, tek bildiğim kampta ilgi odağının şu an ben olmadığımdı.
En sonunda duvardaki çıkıntıyı fark ederek tuttuğum nefesimi verdiğimde duvardaki çıkıntıyı tutarak kasayı gün yüzüne çıkarttım. Kasanın şifresini bulmak zor olmamıştı, kasadan almam gereken dosyaları aldığımda kulübeden çıktım.
