"තලන එක තලපන් සෙවල වැක්කෙරෙන්න"
"එතකොට ඇගට ඉහෙනවා පකෝ"
"අනේ තලාපිය ඕක හරියට!!! අතගානවද? අයින් වෙයන් කැරියා"
මම වන්දව අහකට තල්ලු කරලා උගේ අතේ තිබ්බ පොඩි වංගෙඩියයි මෝල් ගහයි ඉල්ලගත්තා.
සරලවම උනේ මේක.. අද උදේ අයියා මාව එලෙව්වා!!! ගෙදරින් එලෙව්වා යකෝ!!
සිද්දිය කෙටියෙන් කියන්නම්....!!!!
මේ සති දෙක තුන අයියට ගොඩාක් බිසී දවස් ටිකක් උනා. ප්‍රිෆෙක්ට්ස්ලා ඕගනයිස් කරපු මොකක්ද මන්දා ඉවෙන්ට් එකක් නිසා අයියට ආෆ්ටර් ස්කූල් ඉන්න උනා. හැමදාම මට හවසට අයියා එනකම් පාළු කන්නා වගේ ඉන්න බෑනේ. අනික මට පාඩම් වැඩත් එක්ක නිකරුනේ ඉන්න වෙලාවක් තිබ්බේම නෑ. ඒ නිසා මං මේ ටිකේම වන්දලාගේ ගෙදර තමා හවස් වරුවෙම හිටියේ. අයියා හවස හයට හතට විතර ඇවිත් මාව ආපහු ගෙදර එක්කන් යනවා. ඊටපස්සේ උයලා ඔක්කොම කරලා පාඩම් කරලා නිදාගන්නවා. ඕක තමා අපි දෙන්නගේ දින චර්‍යාව උනේ.
ඒත් එක දවසක් හරි අපූරූ වැඩක් උනා. පාන්දර දෙක වෙනකම්වත් අයියා ඇවිත් හිටියේ නෑ. මං ගාව අයියගේ ෆෝන් එක තිබ්බ නිසා රෝසී අක්කා යුපුන් අයියට කෝල් කරා. මිනිහා කිව්වා උන් ඔක්කොම තාම ස්කුල් එකේ අරකයි මේකයි කියලා. පස්සේ පැයකින් විතර යුපුන් අයියගේ ෆෝන් එකෙන් කෝල් එකක් අපේ අයියගේ ෆෝන් එකට ආවා. එතකොට නම් කතා කරේ අපේ අයියමයි. අපේ අයියා කිව්වා එන්න ටිකක් විතර රෑ වෙනවා මෙහෙ වැඩ ඉවර නෑ බ්ලා බ්ලා බ්ලා- වන්දලා දිහා ඉන්න මං ආවම එක්කන් යන්නම් කියලා.
එදා තමා තේරුණේ මට අයියා නැතුව නින්ද යන්නෑ කියලා. ඇරත් ඩයල් එක මාව තනියම දාලා යන්නෙත් නෑනේ. ඉස්සර එයා ට්‍රිප් එහෙම ගියාම මට හෙන ආතල්!! මං ඉතින් ගැම්මෙන් මුළු දවසම රජා වගේ දගලනවා. මොකෝ මට ඉහලින් යන්න කවුරුත් නෑනේ. ඒ නිසා ඔක්කොම සෙල්ලම් දාන්නේ එයා නැති උනාම. ඒත් රෑ වෙනකොට මොකක්ද මන්දා අමුතු මෙව්වා එකක් වගේ දැනෙන්න ගන්නවා. ඊටපස්සේ ඉතින්- එලිවෙනකම් ඇහැරලා. හරි කතාවට එමු!!
රෝසී එක්කා ඒ දවස් ටිකේම අපි දෙන්නගෙන් මරව මරව පාඩම් වැඩ ගත්තා. මමනම් ඔන්න ඉස්සර වගේ නැතුව ආසාවෙන් වැඩ කරාට වන්දානම් කටේ බලේට වැඩ කරේ. මං ට්‍රයි කරා උට දනවන්න මචං මං වගේ නිදහසේ කරපන් එච්චර හිතන්න එපා කියලා. ඒත් උට කිසිම උනන්දුවක් නෑ පොතක් පතක් අතින්වත් අල්ලන්න. එතකොට මං උට අනේ නටපන් කියලා තනියම වැඩ කරනකොට ඌත් එනවා පොත උස්සන් මට රව රව. අන්න එහෙමයි ඌ වැඩ කරේ.
