My Gangster Boyfriend [COMPLETED]

chapter 35

Shamyka's POV:

Nakikita ko sa isang sulok ang masamang titig ni Tyler sa amin ni Steven.

Magkasayaw kami ngayon na tila konting pagitan na lang, magdidikit na ang katawan niya sa akin.

Sa tingin ko, talagang sinasadya ng binata na gawin ito.

Hindi ko alam kung para saan ba ang bawat kilos niya, dahil habang

tumatagal, nadadampian na rin nito ang malulusog kong dibdib.

"Steven, p-pwede bang medyo lumayo ka naman.", saad ko sa lalaki.

"What? I can't hear you Shamyka.", turan niya at nilapit ang tenga sa bibig ko.

"B-babalik na ako sa upuan. Siguro naman, sapat na sa'yo ang ilang minuto na nakasayaw ako.", bigkas ko at mabilis kong tinanggal ang kamay niya sa aking bewang.

"'Ngayon lang tayo nagka-usap, ganyan ka pa. Please, just stay for five minutes.", saad muli ng lalaki.

He hold my hand again para pigilan ako na umalis.

"Hinihintay na ako ni Tyler. I'm sorry.",
pagmamatigas ko at marahas kong ínalis ang kamay niya.

"Tsk. Hindi mo pa gaanong kilala ang kapatid ko, Shamyka."

"--Mabait lang 'yan dahil ikakasal na kayo.", litanya nito dahilan para mapatingin ako sa mata ni Steven.

"'Sabi nga nila, kapag ang tao may kailangan, bumabait. Parang si Tyler, mabait ang pinapakita niya, dahil meron pa s'yang habol sayo." pagpapatuloy n'yang wika.

Hindi ko siya pinakinggan.

Because I trust my man so much.

Kaya tinalikuran ko na ang binata at pupunta na sana ako sa gawi ng lalaking mahal ko.

Pero pagdating ko ro'n, wala na siya.

"Hays. It's all your fault, Shamyka! Malamang nagtatampo na 'yon." pagsisisi ko at napailing ng bahagya.

Lumabas ako ng venue para hanapin ang binata.

Hindi ko kasi ito makita sa loob kaya naisip ko na baka nando'n siya sa labas.

At hindi nga ako nagkamali, dahil narinig ko agad ang pagsisigaw nito habang sinisipa ng malakas ang halaman na walang kalaban-laban.

"Tyler", tawag ko sa pangalan nito.

Pero hindi niya ako nilingon at pinagpatuloy ang pagsisipa.

"Sorry na.", malambing na sabi ko nang lapitan siya.

Tsk", tanging bigkas niya.

"Tyler, pinagbigyan ko lang ang kapatid mo. Ayokong isipin no'n na-",

"I don't want to hear your excuse, Shamyka. Bumalik ka na lang do'n." inis nitong sabi at hindi man lang ako pinatapos ng sasabihin.

Base palang sa mukha at reaksyon ng lalaki, halatang galit na rin ito.

"Hindi na ako babalik do'n. We can actually celebrate the masquerade party here.", wika ko at niyakap siya mula sa likod.

"I love you, babe. H'wag ka ng magtampo, ohh. Sa'yo lang naman ako." I continue.

Para kaming engot dahil sa kadramahan ng mokong na 'to.

Mahirap pala magtampo ang isang gangster

"Ngiti ka na, babe. Araw natin ngayon,
Kaya 'wag na tayong mag-away.", muli kong Saad.

"s**t! Bakit ka ba ganyan, Shamyka?", asar na bigkas niya nang alisin nito ang pagkakayakap ko.

Hinarap niya na rin ako dahilan para makita ko ang walang emosyon na itsura nito.

"B-bakit ganyan na ano?", I asked him.

Ibang titig kasi ang binitiwan niya na talagang tiningnan ako mula ulo hanggang paa.

"A-anong tingin n'yan ha? Hinuhubaran mo ba ako?", muli kong tanong.

Hindi siya sumagot, sa halip, hinubad niya ang suit na suot at nilagay ito sa akin.

"P-para saan naman ito?",

"just to make sure na matatakpan ang dibdib mo. Masyadong na -eexpose ang pagmamay-ari ko.", saad nito na talagang pinulupot sa akin ang suit.

Ganito ba siya magselos?

Hays!

Patí dede ko, nadadamay! Feeling ko, isa akong lumpia dahil sa higpit na pagkabalot sa akin ng suit ni Tyler.

Bumalik kami sa loob na ganito ang postura ko kaya pinagtitinginan tuloy ako ng mga tao.

Naging ayos nga kami ng binata, pero nakakahiya ang kapalit.

Masyado s'yang seloso at selfish pagdating sa akin.

Pero kung sabagay, hindi ko siya masisisi dahil nagkaroon siya ng magandang fiance.

"Okay ka na?" I asked him in a sarcastic way.

But it just a joke for me. Kasi alam ko naman na para sa akin ang ginagawa niya.

Wala lang, I feel so secured everytime na kasama at katabi ko si Tyler.

Mas gusto ko ngang pinagbabawalan ako, kaysa pinapabayaan.

At sa lagay kong 'to, masasabi kong nasa tamang tao na ako,

"Can I have drink? Nauuhaw na kasi ako.", Pagtuturan ko sa kanya.

Ginawa ko pa siyang waiter para lang kumuha ng maiinom ko.

"Sure. Just wait me here. And don't you dare to talk to other men, especially to my brother.", aniya nito kaya napatawa ako ng konti.

"Yes Sir. Dito lang po ako. Kaya pwede ka na bang kumuha po ng drinks?", saad ko na sinadya ko talaga na may galang sa pananalita.

Tumango na ito at dali- daling pumunta sa lagayan ng inumin.

Ewan ko ba do'n, pwede naman siyang tumawag ng waiter para lang lumapit sa amin, pero mas pinili niyang siya ang mapagod.

I am so special to him.

Bumalik ito na dala ang drinks na paborito ko.

May table naman kami, kaso bet namin dito sa likod dahil nakikita namin ang mga estudyanteng nagsasayawan.

"Pinagod mo pa ang sarili mo.", I said.

"It's okay. As long as you're the reason.", he smiled.

Lagi na lang ako kinikiłig pagdating sa kanya.

Dapat pala nagdiaper na lang ako para kung sakaling umihi ako, hindi agad mababasa ang panty ko.

"Cheers?", tanging sabi ko.

Tinaas namin ang dalawang wine sabay inom.

"Let's dance again, Shamyka. Medyo nabitin ako sa sayaw natin kanina.", turan niya kaya tumango naman ako.

Sumayaw muli kami at wala ng nang gulo pa.

Ganito kasaya ang gabi namin.

Kahit na may konting commercial kanina, naging maayos pa rin ang lahat.

Nang masawa kami ni Tyler, we decided na magpahinga muna. And here we are again, nagsalita ng joke ang lalaki para patawanin ako.

Ang corny niya, pero nakakatuwa siya. Para tuloy akong engot habang hinahampas siya.