( សន្និវាសស្នេហ៍ )
ភាគទី16
រសៀលជ្រាលជ្រេតែក៏មិនក្តៅអីណាស់ណាដែរ ព្រោះតែថ្ងៃនេះមេឃស្រទុំជាប់រហូត ជេយ៉ុនភ្ញាក់ពីដំណេកទាំងនៅងីងឺមិនដឹងខ្យល់អីនៅឡេីយ ដៃតូចស្រវ៉ាលេីកមកស្ទាបក្បាលព្រោះមានអារម្មណ៍ថាវិលមុខ តែក៏មិនភ្លេចងាកមេីលបរិយាកាសជុំវិញខ្លួនផង។
" ខ្ញុំនៅឯណា?? " ជេយ៉ុនគ្រវីក្បាលតិចៗទេីបងេីបចេញពីគ្រែសម្តៅដល់មាត់ទ្វារដេីម្បីចេញមកខាងក្រៅ ព្រោះមានអារម្មណ៍ថាស្ងាត់ជ្រងំដូចជាផ្ទះគ្មានមនុស្សនៅអីចឹង៎!
" ភ្ញាក់ហេីយឬ? ញុំាអាហារសិនទៅ!!" កម្លោះស៊ុងហ៊ុនដែលអង្គុយលេីសាឡុងអានសៀវភៅនាយឃេីញជេយ៉ុនដេីរអេីតលេីមទេីបនិយាយឡេីង ជាហេតុនាំឲ្យជេយ៉ុនត្រូវភ្ញាក់ខ្លួនព្រេីត ព្រោះតែសម្លេងរបស់នាយ ដែលមិនឃេីញវត្តមាន មានតែសំនៀង!
" ហ្ហេីយ! ភ័យសឹងស្លាប់ លេាកអង្គុយអានសៀវភៅនៅទីនេះមិចមិនជួយដាស់ខ្ញុំផង- ក្រូក...ក្រូក~ " និយាយមិនទាន់ចប់ក្រពះស្រាប់តែកូរ-ឃ្លានភ្លាម ជេយ៉ុនសេីចញឹមៗខណ:ដៃស្ទាបអង្អែលពោះតិចៗ
" ញាំុបាយឲ្យហេីយទៅចាំនិយាយគ្នា" នរ:ទម្លាក់សៀវភៅចុះមុននិងដេីរនាំផ្លូវជេយ៉ុនទៅចង្រ្កាន្តបាយ
" ម្ហូបនេះអ្នកណាធ្វេី?" ជេយ៉ុនសេីចញឹមៗមុននឹងសួរទៅកាន់រាងក្រាស់ ហៅគេមកញុំាបាយឡេីងហំ នេះមកដល់សមុទ្រស្មានតែមានម្ហូបឆ្ងាញ់ហេីយតាស៎មានអីមកត្រូវញុំាពងទាចៀនដដែលចឹង៎ឬ??
" យេីង!! "
" លេាកចេះធ្វេីដែរហ៎?? "
" គ្រាន់តែចៀនពងទាមានអីទៅពិបាក! អង្គុយចុះមកហេីយឆាប់ញុំាទៅ"នរ:និយាយទាំងដាក់បង្គុយក្បែររាងតូចដែរ
ជេយ៉ុនក៏មិនតបបានត្រឹមងក់ក្បាលជាការយល់ព្រម មុននិងទាញចានបាយមកជិតដួសញុំាជាមួយពងទា ទាំងឆ្លៀតមេីលវាបន្តិចទេីបហ៊ានដាក់ចូលក្នុងមាត់!
" ស្លាប់ហេីយ!! "
" យ៉ាងមិច?មិនឆ្ងាញ់ឬ? " ជេយ៉ុនមុខស្អុប៉ែរជ្រួញចិញ្ចេីម អត់មិនបានឲ្យស៊ុងហ៊ុនចងចិញ្ចេីមចូលគ្នាតាមដែរ
" ចៀនហេីយលេាកមានភ្លក្សឬអត់? " ជេយ៉ុនពេបមាត់តិចៗ ក្រញែងខ្លួនហ៊ាក់ដូចជាគួរឲ្យខ្លាចណាស់អីចឹង៎
" អត់ផង! យេីងចៀនទុកឲ្យឯងទេីបគិតថាមិនចាំបាច់ភ្លក្ស "
" ហិ~ ខ្ញុំថាលេីកក្រេាយលេាកមិនបាច់ធ្វេីអីទេចង់ញុំាអី ធ្វេីអីប្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំជាអ្នកធ្វេីវិញ បេីឲ្យតែម៉ាកៗនឹងកេីតទឹកនេាមប្រៃស្លាប់ទាំងអស់គ្នាមិនខានទេ! "
" នេះជាពងទាដែលយេីងចៀនលេីកដំបូង- "នរ:តបទាំងដៃទាញស្លាបព្រាពីចានជេយ៉ុនមកដួសពងទាមួយម៉ាត់ដាក់ក្នុងមាត់ ព្រោះគិតថាខ្លួនដាក់អំបិលតែបន្តិចទេមិចក៏ប្រៃទៅកេីត " ហ៊ូយ~ ប្រៃម្លេស? " នរ:ជ្រួញចិញ្ចេីមខ្ជាក់ម្ហូបចេញវិញយ៉ាងរហ័យត្បិតអីរសជាតិឡេីងចង់ដូចដុំអំបិលទៅហេីយ សង្ស័យតែដាក់អំបិលហេីយថែមទឹកត្រីទៀត!
សេីច " លេាកអង្គុយចាំទីនេះហេីយចាំខ្ញុំជាអ្នកធ្វេីម្ហូបវិញ " ជេយ៉ុនទាញស្លាបព្រាពីដៃស៊ុងហ៊ុនប្រមូលចានយកទៅទុកឲ្យបានរៀបរយ ទេីបដេីរបង្ហួសទៅបេីកទូរទឹកកកយកពងទាបី បួនគ្រាប់មកគួសដាក់ចានម្តង។
YOU ARE READING
សន្និវាសស្នេហ៍
Поэзияអូននិងជេយ៉ុនជាមនុស្សតែមួយ ស្ថិតនៅពេលវេលាខុសគ្នា អូនមកដេីម្បីធ្វេីឲ្យបងស្រលាញ់អូន អូនមកដេីម្បីបំពេញចន្លោះខ្វះខាតនៃជីវិតបង អូនមកព្រោះអូនជាគូរនិងបងដូច្នេះបងសន្សំចិត្តកុំស្អប់អូនបានទេ? " កុំមករវល់ជាមួយនិងបងប្រុសយេីងឲ្យសោះ បេីមិនចង់មានបញ្ហាជាមួយយេីង" ...
