මගේ හුස්ම නුඹයි

මගේ හුස්ම නුඹයි - එකොළොස්වන දිග හැරුම

(මගේ ඉවසීම අන්තිමයි හොදෙ🤣🤣😣)

"අනේ මචන් උබට යන්නම ඕනෙද"

කොච්චර හිත හදන් හිටියත් අන්තිමට මගේ ඇස් වලින් අවසරයකින් තොරව කදුලු පේළි දෙක තුනක් පල්ලම් බැහැගෙන ගියා... ඔව් අද තමයි ඒ දවස... අද තමා මේ දැන් තමා මේ විනාඩි ගාන තමයි කවීශ අපිත් එක්ක එක අහසක් යට හුස්ම ගන්න අන්තිම දවස... අන්තිම විනාඩි ගාන.... අන්තිමට ඒ දවස උදා වුනා... කවීශ එයාගෙ තාත්තා, අයියා එක්ක පැරිස් යන දවස.... අපි හිටියෙ එයාපෝර්ට් එකේ... කවීශ යන්න දවසකට කලින් ඒ කියන්නෙ ඊයෙ... අපේ ගෙදර ආවා.... ඒකත් අපි යාලුවො වෙලා හිටිය අවුරුදු 11 ලහටම පලවෙනි දවසට... ඔව් අදට හරියටම අදට අපේ යාලු කමට අවුරුදු 11 යි... වෙනදට මේ වෙලාවට එකට එකතු වෙලා පාටි දාන අද අපි අපේ යාලුවො වෙනුවෙන් අඩනවා

______________________________________

"හායි මචන් කොහොමද ඉතින්"

"අඩේ කවීශ අද වහී වගේ"

"ඇයි බ‍ං..."

"ඇයි බං අහන්නෙ.... අපි යාලුවෙලා අවුරුදු 11 හෙන් මේ උබ අපේ ගෙදර ආපු පළවෙනි දවස"

"හ්ම්ම්... උබට බෑඩ් නිව්ස් එකක් අරන් ආවෙ"

"ආශ් තෝ ඉතින් අරගෙන ආවොත් අරගෙන එන්නෙ බෑඩ් නිව්ස් එකක්නෙ... අනේ මේ වරෙන් ගේ ඇතුලට"

"හ්ම්ම්... මේ ශෙනුල්ටත් කෝල්ලෙකක් අරන් කියපන් එන්න කියලා"

"එල එල තෝ වාඩි වෙලා හිටපන්... මම කෝල්ලෙක අරන් එන්නම්"

"හ්ම්ම්"

මම විසිල්ලෙකකුත් ගගහා ෆෝන්නෙකත් අරන් එළියට ගියා...

"හෙලෝ මචන් ශෙනුලයා මේ උබට අපේ ගෙදර එන්න බැරිද"

"........................................"

"ඔව් ඔව් බං රෑ නැත්තන් උදේද... තෝ ගෑනු ලමයෙක් නෙවෙයිනෙ මේ මහ රෑ අම්මලා එන්න දෙන්න... අනික් බලපන් තාම වෙලාව අටට පහයිනෙ"