Yeni yıl ağacında iki aynı hediye kutusu vardı. Kutuların içindeki her şey aynı ve gönderilen kişiler benzerdi. Kutular ikizlere gelmişti.
Kutunun içindeki notu okuduklarında ikiside kaşlarını çattı.
Bu notun anlamı neydi, kim göndermişti ve ne saçm...
Merhabalarrrr Yeni bölüme hoşgeldinizzz Oylarınızı ve yorumlarınızı benden esirgemeyin lütfen Umarım beğenirsiniz Ben yazarken çok eğlendim İyi okumalar Medyadaki şarkı isteğe bağlı açılabilir (Sabrina Carpenter-A Nonsense Christmas)
-Bölümü yazdıktan sonra okumadım eğer bir hata veya göze çok çarpan uyumsuzluk varsa bana bildirin lütfen-
<>
3 OCAK ARİS EVA ERDEN(BAYSAL)'DEN
Saatler geçmişti bu eve varmamızın üzerinden, annemle telefonda konuşmuş ardındansa Aras'a bakmıştım. Tek geçirdiğim saatleri ise kısa sürede uyum sağladığım odama yerleşmekle geçirmiştim. Oda güzeldi, beni en çok cezbedense annemin okumama izin vermediği gençlik romanlarıyla dolu birkaç rafa sahip olmasıydı. Annem ders kitapları ya da klasikler dışında okumamı yanlış buluyordu, ona göre bu ikisinin içine girmeyen kitaplar zaman kaybıydı.
Kapımın çalmasıyla kapıya döndüm, kapı ben onay vermeden açılmış içeri Aras girmişti. Elinde bir koli tutuyordu. "Senin eşyalar benimkilere karışmış ikiz, benim boks eldivenlerim sende mi?"dedi bana bakarak.
O koliyi makyaj masasının üstüne indirdiğinde kenara bıraktığım boks eldivenlerini aldım, benimkilerin yanına koymuştum. Ona uzatırken gülümsedim, o benim dışımda her yere bakıyordu. Çünkü yerleştirmeyi yeni bitirdiğim odamı süzüyordu.
"İlk kez farklı odalarda kalıcaz..."dedim sessizce. Kafasını sallamakla yetinmişti, her zamanki gibi. Birbirimize bakarak gergince birer nefes verdik, göz göze gelince aynı anda kıkırdadık. Garip bir gündü.
Gözlerimin nedensizce dolması ile Aras'a baktım, ellerimi ellerinin arasına almıştı. Yüzüme baktı sakince, devam ederse her şeyin bir rüya olduğuna inanacaktım.
"Korkma"dedi sadece gözlerimin içine bakarak. "Beraber doğduk birlikte ölücez"dedi aynı sözü söyleyerek. Ve devam etti, "Ilgaz abiden aileyi araştırmasını istedim, pek bir şey bulamadı ama güvendeyiz"dedi bana.
Ilgaz abi teyzemin çocukluk arkadaşıydı.
Kafamı salladığımda bana sarılmıştı, yaşanan her şeyin üzerine göz yaşlarımı tutamadım. Duygularımı belli etmemek için ördüğüm duvarlar bir tek ona yıkılırdı, onunla sessiz kalırdım, onun için konuşurdum. O konuşmasada onu anlayabilsinler diye.
Sarılmayı bıraktığımızda tekrardan kıkırdadım, bu gergin ortamı yok etmek istiyordum. "İyiyiz"dedi sonrasında. Kafamı salladığımda eline baktım. Verdiğim boks eldivenlerini tutuyordu.
Gülümsediğimde birkaç şey söyleyerek odadan çıktı, kapıyı örttüm arkasından. Derin bir nefes vererek tekrar ettim dediklerini "İyiyiz, birlikte doğduk birlikte ölürüz".
Yatağın kenarına oturduğumda odaya tekrardan göz gezdirdim. Oturduğum yerden kalktığımda makyaj masamın üzerine konulmuş koliyi açmıştım, beni karşılayan bir önceki odamıza astığım posterler olduğunda gülümsedim. Kutunun içinde başka şeylerde vardı fakat kolideki onca şeyden dikkatimi onlar çekmişti.
Posterler hayranı olduğum insanlara veya gruplara ait değildi, Aras ile olan fotoğraflarımızı poster haline getirmiş duvara asmıştık. Zaten azlardı ama anlamlılardı. Hepsi on beş ve on altı yaşlarımıza aitti. Toplam yedi tane ve farklı boyuttalardı.
(Koyacaklarım temsilidir isterseniz farklı hayal edebilirsiniz)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
