CEO KADIN

Bölüm 9 \kendini bulmak\

 Bölüm 9: Kendini Bulmak

Nehir, birkaç gün boyunca yalnız kalma kararının ardından, içindeki boşluk hissinin biraz azaldığını fark etti. Birçok şey geçirmişti, ama bir şekilde her şeyin tekrar toparlanabileceği hissine kapılmıştı. Kaza, kimlik değişikliği, ailesiyle olan uzaklık, her şey... Bunlar birer anıydı. Geçmişin peşinden gitmek, belki de kendini o geçmişin içinde hapsolmuş hissettirmekti. Ancak Nehir, artık yeni bir yolculuğa çıkmak istiyordu. Kendi kimliğini bulmak, kendi hayatını kontrol etmek ve geçmişin getirdiği yüklerden sıyrılmak... Her şey bir adımdı, ve Nehir, o adımları atmaya hazır hissediyordu.

O sabah, Nehir, Kaan'la olan ilişkisini düşünerek uyanmıştı. Kaan, ona her zaman sabırlı davranmıştı, ama o da kendi içsel yolculuğuna çıkmayı istiyordu. Kaan'la ilişkisinin şu anda ne olacağını kestiremiyordu, ama bu durumu düşündükçe kalbinin derinliklerinde bir şeylerin düzelmeye başladığını hissediyordu. Ona karşı büyük bir sevgi vardı, fakat her şeyin zamanla olacağını kabul ediyordu.

Bugün, Nehir için başka bir anlam taşıyordu. Şehirdeki bir sanat galerisinin açılışına davet edilmişti. Normalde, böyle etkinliklere katılmaya pek hevesli değildi, ama son günlerde kendine yeni bir yön bulmaya çalışırken, değişim görmek, farklı dünyaları keşfetmek ona iyi gelecekti. Aynı zamanda bu galeri, onun işine de biraz katkı sağlardı; şirketin yeni bir projede sanatla ilgili bir yatırım yapmayı düşündüğünü biliyordu.

Sanat galerisine vardığında, rengarenk tablolar ve heykellerle çevrili odalarda, Nehir'in içinde başka bir huzur doğdu. Sanat, kelimelerle ifade edilemeyen duyguları aktarmanın bir yoluydu. Bir tabloya bakarken, Nehir içinde bir şeylerin değiştiğini hissetti. Kendi kimliğini bulmaya çalıştığı bu dönemde, sanat ona bir anlam katıyordu. Burada olmak, bir noktada kendisini de ifade etmenin bir yoluydu.

İçeri adım attığında, birkaç tanıdık sima gördü. İlk önce iş dünyasından tanıdığı insanlarla selamlaştı. Ama gözleri, galeriye gelen diğer insanları da dikkatle izliyordu. Bir süre sonra, daha önce hiç tanımadığı bir kadın yanına yaklaştı. Kadın, yaşça biraz büyük olsa da zarif bir şekilde Nehir'e gülümsedi.

"Merhaba," dedi kadın, "Sanat galerisi çok güzel değil mi? Burası benim favori mekanım. Her defasında yeni bir şeyler keşfettiğimi hissediyorum. Siz de burayı çok sevdiniz sanırım."

Nehir gülümsedi ve "Evet, gerçekten çok farklı bir yer. Sanat insanı farklı bir şekilde etkiliyor," dedi. Kadın, Nehir'in bakışlarından onun içsel bir değişim geçirdiğini fark etti.

Kadın, biraz daha yaklaşarak, "Bazen kendimizi bulmak, bir adım geri atıp etrafımıza bakmakla başlar. Sanat, bu noktada bize yardımcı olabilir," dedi.

Nehir, kadının sözlerine biraz şaşkınlıkla baktı. O an, kadının söylediklerinin aslında kendisinin de düşündüğü bir şey olduğunu fark etti. Bu düşünceler, belki de Nehir'in bugüne kadar kaçırdığı bir şeydi. Sanatın gücünü daha derin bir şekilde anlamak, kendi kimliğini bulmada ona yardımcı olabilirdi. Kadın, Nehir'in kafasında bir ışık yaktı.

Günün geri kalanında, Nehir, galeriye daha dikkatle bakmaya devam etti. Tablolar, heykeller ve sergilenen eserler arasındaki ince detaylar, Nehir'in zihninde bir şeyleri harekete geçirdi. Her bir eser, ona geçmişiyle ilgili bir şeyleri hatırlatıyor gibiydi. Sanat, ona yeni bir perspektif kazandırmıştı. Geçmişin hüzünleri ve kayıpları yerine, şimdi ve burada olmanın değerini anlamaya başlamıştı.

Etkinlik sona ererken, Nehir kafasında karışık düşüncelerle galeriye veda etti. Sanatla ilgili bu deneyim, ona sadece bir iş fırsatı sağlamamıştı; aynı zamanda içsel bir keşfe de kapı aralamıştı. Fakat hala bir şey eksikti. Kendini ne kadar değişmiş hissetse de, içindeki boşluk hala vardı. Ailesiyle olan bağları, eski hayatı ve yeni hayatı arasındaki uçurum, bazen başını döndürüyor, kafasını karıştırıyordu.

Evine dönerken, Nehir, kendini yeniden bir keşfe çıkmış gibi hissediyordu. Geceyi yalnız geçirmek, içindeki soruları daha net yanıtlamak için doğru bir zaman olabilirdi. Telefonunu cebinden çıkarıp, Mert'e mesaj attı: "Bugün galeriye gittim. Sanat bir şekilde bana çok şey öğretti. Sanırım bazı şeylerin ne kadar değerli olduğunu anlamam gerekti."

Mert, mesajı okuduktan sonra hemen geri yanıtladı: "Senin için ne zaman istersen buradayım. Her şeyin daha iyi olacağına eminim, Nehir. Bazen hayatın içine girebilmek için bir adım atmak gerekir."

Nehir, Mert'in mesajını okurken içindeki huzuru biraz daha hissetti. Kendini yeniden bulmaya çalışırken, eski dostları ve yeni insanlarla olan ilişkileri ona güç veriyordu. İçsel yolculuğu kolay olmayacaktı, ama artık bunun için hazır hissediyordu.

O akşam, evinde yalnız başına otururken, Nehir birkaç derin nefes aldı. Sanat, ona bir şeyleri açıklamıştı. Artık geçmişin yüklerinden sıyrılmak, yeni bir başlangıç yapmak için hazırdı. Yavaşça, ama emin adımlarla, yeni bir hayata doğru ilerliyordu. Kendi kimliğini bulmak, özünü keşfetmek, ona hayatın en değerli hediyesiydi.

4o mini