Chapter.8🔞

7K 125 4
                                    

Unicode

ချစ်ဇနီးငယ်

Chapter.8🔞

ညနေ ဦးအိမ်ကိုပြန်လာတော့ ခြည်ကဦးကိုအပြေးလေးထွက်ကြိုလိုက်၏။

''ဆန်းရှိုင်းလေး...အင်တာဗျူးဖြေခဲ့တာအဆင်ပြေခဲ့ရဲ့လား''

ဦးကခြည့်ပုခုံးလေးကိုဖက်ပြီးမေးလာခြင်းပင်။

''ပြေတယ်ဦး...ဦးပြောသလိုမျိုး ခြည်အကောင်း​ဆုံးကြိုးစားခဲ့တာပဲ...ရတာမရတာအပထား အကောင်းဆုံးလုပ်နိုင်ခဲ့တယ်လို့ကျေနပ်တယ်''

''ကြည့်စမ်းပါဦးကွာ...ငါ့ဇနီးလေးကအရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်ကိုတွေးခေါ်တတ်လိုက်တာ''

ဦးကသူမပုခုံးလေးကိုဖက်ရင်းနဲ့ အိမ်ပေါ်သို့ခေါ်လာလေသည်။

''အဲလိုဆိုမှ...ခြည့်မွေးနေ့ရောက်တော့မှာနော် ဦးဘာလုပ်ပေးမှာလဲဟင်''

''ဆန်းရှိုင်းလေးကဘာတွေစိတ်ကူးထားလို့လဲ ကိုယ့်ကိုပြောပါဦး''

''ဦးစီစဥ်ပေးတာအားလုံးကိုခြည်ကလက်ခံမှာပါ...ဦးကခြည့်ကိုမွေးနေ့လုပ်ပေးမှာပေါ့နော်''

''လုပ်ပေးမှာပေါ့ဗျာ...ကိုယ့်ကလေးရဲ့လူကြီးစဖြစ်ခြင်းပဲလေ...ကိုယ်ကအမှတ်တရကောင်းလေးတွေဖန်တီးပေးမှာ''

''ဦးကလေ...ခြည့်အပေါ်မှာအရမ်းကောင်းတာပဲနော်''

''ချစ်လို့လေ...ချစ်တော့စိတ်ချမ်းသာစေချင်မိတာပေါ့''

ဦးစကားကို​ကြားတော့ ခြည့်ရင်ထဲမှာသိသိသာသာလှုပ်ခတ်သွားရသည်။

ဦးရဲ့အပြုအမူတစ်ခုချင်းစီတိုင်းက သူမနှလုံးသားကိုအမြဲနွေးထွေးနေတာပင်။

>•<°>•<

အခန်းငယ်လေးထဲမှာ အနမ်းချင်းဖလှယ်နေတဲ့အသက်ရှူသံ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သံတွေကိုလွှမ်းခြုံလို့နေလေ၏။

နှစ်ယောက်လုံးရလည်းအဝတ်​ဗလာတွေနှင့်။

''အင်း~~~''

''ပြွတ်စ်''

သူ့လက်တွေကသူမရဲ့ရင်သားလေးတွေအားဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကိုပါအလွတ်မပေးဘဲ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေခြွေနေလိုက်လေ၏။

ချစ်ဇနီးငယ်[completed]Where stories live. Discover now