Unicode
ချစ်ဇနီးငယ်
Chapter.8🔞
ညနေ ဦးအိမ်ကိုပြန်လာတော့ ခြည်ကဦးကိုအပြေးလေးထွက်ကြိုလိုက်၏။
''ဆန်းရှိုင်းလေး...အင်တာဗျူးဖြေခဲ့တာအဆင်ပြေခဲ့ရဲ့လား''
ဦးကခြည့်ပုခုံးလေးကိုဖက်ပြီးမေးလာခြင်းပင်။
''ပြေတယ်ဦး...ဦးပြောသလိုမျိုး ခြည်အကောင်းဆုံးကြိုးစားခဲ့တာပဲ...ရတာမရတာအပထား အကောင်းဆုံးလုပ်နိုင်ခဲ့တယ်လို့ကျေနပ်တယ်''
''ကြည့်စမ်းပါဦးကွာ...ငါ့ဇနီးလေးကအရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်ကိုတွေးခေါ်တတ်လိုက်တာ''
ဦးကသူမပုခုံးလေးကိုဖက်ရင်းနဲ့ အိမ်ပေါ်သို့ခေါ်လာလေသည်။
''အဲလိုဆိုမှ...ခြည့်မွေးနေ့ရောက်တော့မှာနော် ဦးဘာလုပ်ပေးမှာလဲဟင်''
''ဆန်းရှိုင်းလေးကဘာတွေစိတ်ကူးထားလို့လဲ ကိုယ့်ကိုပြောပါဦး''
''ဦးစီစဥ်ပေးတာအားလုံးကိုခြည်ကလက်ခံမှာပါ...ဦးကခြည့်ကိုမွေးနေ့လုပ်ပေးမှာပေါ့နော်''
''လုပ်ပေးမှာပေါ့ဗျာ...ကိုယ့်ကလေးရဲ့လူကြီးစဖြစ်ခြင်းပဲလေ...ကိုယ်ကအမှတ်တရကောင်းလေးတွေဖန်တီးပေးမှာ''
''ဦးကလေ...ခြည့်အပေါ်မှာအရမ်းကောင်းတာပဲနော်''
''ချစ်လို့လေ...ချစ်တော့စိတ်ချမ်းသာစေချင်မိတာပေါ့''
ဦးစကားကိုကြားတော့ ခြည့်ရင်ထဲမှာသိသိသာသာလှုပ်ခတ်သွားရသည်။
ဦးရဲ့အပြုအမူတစ်ခုချင်းစီတိုင်းက သူမနှလုံးသားကိုအမြဲနွေးထွေးနေတာပင်။
>•<°>•<
အခန်းငယ်လေးထဲမှာ အနမ်းချင်းဖလှယ်နေတဲ့အသက်ရှူသံ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သံတွေကိုလွှမ်းခြုံလို့နေလေ၏။
နှစ်ယောက်လုံးရလည်းအဝတ်ဗလာတွေနှင့်။
''အင်း~~~''
''ပြွတ်စ်''
သူ့လက်တွေကသူမရဲ့ရင်သားလေးတွေအားဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကိုပါအလွတ်မပေးဘဲ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေခြွေနေလိုက်လေ၏။