ချစ်ဇနီးငယ်[completed]

Chapter.14

Unicode

ချစ်ဇနီးငယ်

Chapter.14

''သူဌေး...အပြင်မှာဧည့်သည်ရောက်နေပါတယ်''

သူ့အတွင်းရေးမှူးကဖုန်းကနေတစ်ဆင့်ပြောလာခြင်းပင်။

''ဘယ်သူလဲ''

''မဖြူစင်သွယ်ပါ''

''ဝင်ခဲ့ခိုင်းလိုက်နော်''

''ဟုတ်ကဲ့''

ခဏကြာတော့ ဖြူစင်သွယ်ကသူ့ရုံးခန်းထဲသို့ဝင်လာလေ၏။

''မတွေ့တာကြာပြီနော်''

ပြေရင်းနဲ့သူမကသူ့စားပွဲရှေ့ကခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

''အင်း...ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ''

''အထွေအထူးမဟုတ်ပါဘူး...ဖိတ်စာလာဖိတ်တာ''

''အန်ကယ်ကငါ့ကိုပြောထားပါတယ်...သူတို့မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည်ပွဲရှိတယ်တဲ့...အဲဒါလား''

''ဆိုပါတော့...အဲဒါအ​ပြင် တစ်ခြားအရေးကြီးတဲ့ကိစ္စပြောစရာရှိသေးတယ်''

''ပြောပါဦး''

''ကျွန်မတို့ပွဲအတွက်အလုပ်သွားအပ်တဲ့ကုမ္ပဏီက ရှင့်မိန်းမအလုပ်လုပ်နေတဲ့ကုမ္ပဏီလေ''

''.........''

''ကျွန်မအဲဒီ့ကိုသွားရင်းနဲ့ ရှင့်မိန်းမနဲ့အဲဒီ့ကသူဌေးရဲ့ကြည်နူးဖွယ်​မြင်ကွင်းလေးကိုမြင်ခဲ့ရတယ်''

''ဘာ!''

''သူကရှင့်မိန်းမကိုချစ်ခွင့်ပန်နေတာ...ရှင့်မိန်းမကလည်းလုံးဝမငြင်းဘူးနော်...မနက်ဖြန်ကျရင်အဖြေပေးမှာတဲ့''

''မင်းငါ့ကိုအပိုတွေလာမ​ပြောနဲ့ဖြူစင်သွယ်...မင်းပြောသလိုလုံးဝမဖြစ်နိုင်ဘူး''

''အဲဒါကတော့ရှင်စောင့်ကြည့်နေလိုက်ပေါ့...ကျွန်မကစေတနာနဲ့သတိလာပေးတာ တော်ကြာ ရှင်လင်ကြီးရာထူးရနေမှာစိုးလို့''

''မင်းပါးစပ်ကိုပိတ်ထား!...မင်းငါ့ဇနီးကိုစော်ကားပိုင်ခွင့်မရှိဘူး မင်းထပ်ပြောရင် ငါဘယ်မျက်နှာကိုမှထောက်မှာမဟုတ်ဘူးနော်''

ဖြူစင်သွယ်ကထိုင်ရာကထရပ်လိုက်ပြီးမှ...

''အဲလောက်ထိ​ဖြစ်ပျက်မနေနဲ့ဝေဟင်...ရှင်လက်ခံတာလက်မခံတာကိုကျွန်မစိတ်မဝင်စားဘူး...ကျွန်မကစေတနာနဲ့လာပြောပြတာ ရှင့်မိန်းမကိုအချိန်မီထိန်းလို့ရအောင်လို့...တစ်သက်လုံးကထိန်းသိမ်းလာတဲ့ရှင့်သိက္ခါတွေပျက်စီးကုန်မှာစိုးလို့...ကျွန်မပြောချင်တာအဲဒါပဲ...ကျွန်မသွားမယ်''