ကိုယ္ေလးႏြေးကာ မွိန္းေနတဲ့ခင့္ကိုၾကည့္ကာ သူလည္းရင္ထဲမခ်ိေပ။ျဖစ္နိုင္ရင္ခင့္အစားသူသာေဝဒနာေတြခံစားလိုက္ခ်င္သည္။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာၿပီးခခင့်က်ုသူ့ရဲ့အနွေးထည်နဲ့ဘောင်းဘီကိုပေးဝတ်ထားလိုက်သည်။ ဝတ္စုံကႀကီးေနတာမို႔ ခင့္ကိုယ္ေလးကေသးေသးေလးသာက်န္ေတာ့သည္။အဆာေျပနဲနဲစားခိုင္းလိုက္ၿပီး ေဆးတိုက္ၿပီးမွ ျပန္မွိန္းေနခိုင္းလိုက္ကာ ေနာက္ဆုံး မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ရသူက သကၠသာျဖစ္ေတာ့သည္။
"Boss"
"အင္း ျပန္လာၿပီလား"
"ဟုတ္ boss ဟီး"
မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးကာbossေရွ႕သြားၿဖဲျပလိုက္ေတာ့
"ဟီးမေနနဲ႕ ဒီတစ္ခါေတာ့ထား ေနာက္ဆို ကိုယ့္ကိုတိုင္ပင္ပါအုပ္စိုးတစ္ခုခုျဖစ္လာခဲ့ရင္ ကိုယ္ပါေနမွအဆင္ေျပမွာ"
"ဟုတ္ boss သိပါၿပီးဗ်"
"အင္း သြားနားေခ်"
လုပ္လက္စေလးကိုဆက္လုပ္ၿပီး ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ၿပီးေတာ့မွ ခင့္ဆီသူတက္လာခဲ့သည္။
"ေမာင္"
"ဗ်ာ သက္သာရဲ႕လားခင္ေလး"
"သက္သာပါတယ္ေမာင္ ဒါနဲ႕ ခင္ကဒီညဘယ္မွာအိပ္ရမလဲဟင္"
"ေအာ္ ဒီမွာပဲအိပ္ေလခိစ္သဲရဲ႕ ကုတင္ကအက်ယ္ႀကီးကို"
"ဟို သင့္ေတာ္ပါ့မလားဟင္ ခင္တို႔ကလက္မထပ္ရေသးပဲနဲ႕...."
အတူေနအစား တစ္ကုတင္တည္းအိပ္ဦးမွာဆိုေတာ့ အပိုေျပာတာမဟုတ္ေပမဲ့ ခင့္ကိုေမာင္အထင္ေသးမွာေၾကာက္မိသည္။ခင့္ခ်စ္သူကိုခင္ယုံၿပီး ဘဝကိုေပးအပ္ရဲခဲ့ေပမယ့္ ခင့္ကိုသာတန္ဖိုးမထားေတာ့ရင္ ခင်ကလွယ်လွန်းလ့်ုသူစိတ်ပျက်သွားရင်ရော။
"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"
ခပ္စပ္စပ္ထြက္လာတဲ့ေမာင့္အသံေၾကာင့္ ခင္ေလးကိုယ္ေလးတုန္တက္သြားသည္။
"ဘာလို႔ေအာ္ေနတာလဲေမာင္ရဲ႕"
"ေအာ္တာေတာ့မဟုတ္ေပမဲ့ ခင္တလြဲေတြေတြးေနမွာ ေမာင္မႀကိဳက္ဘူးေနာ္ ဘာလဲေမာင္နဲ႕ေရခ်ိဳးခန္းက ကိစၥမွာခင္ကေနာင္တရေနတာလား"
YOU ARE READING
အချစ်တွေနဲ့ထွေးပွေ့လှည့်ပါ " ခင်" (Complete)
Romance"မောင့်ကို ခင်ကအများကြီးချစ်တယ် အမြဲတမ်းလည်းချစ်နေမယ် မောင်သာခင့်ဆီမြန်မြန်ရောက်အောင်ပြန်ခဲ့ပေးပါ" _ သက်ထက်ခင်_ "ကိစ္စလေးတွေပြီးရင်မောင်က ခင်နဲ့အတူနေမှာမို့ ဆက်ဆက်စောင့်နေပေးပါ ခင် မောင်ကချစ်တယ်နော်" _ သက္ကမင်း _
