Deeper

Chapter 27 နောက်ထပ်မနက်စာ

နောက်ထပ်မနက်စာ..

."ဒဲရက်? "ငါခေါ်လိုက်တယ်။

."အိုးးး.မီလာနီ "တံခါးနားကို လျှောက်လာရင်း သူတုန်လှုပ်နေတယ်။

တံခါးကို ပိုကျယ်အောင် ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ တံခါးဝမှာ ဒုက္ခရောက်နေသူကို တွေ့လိုက်ရသလို သူ့ခေါင်းကို ကုတ်နေလိုက်သည်။

."ကျွန်တော် သန့်စင်ခန်းကို ရှာနေပေမဲ့ လမ်းမှားသွားတယ် ထင်တယ်"ဟု သူက ဆိုလိုက်သည်။

."မင်း ငါ့ကို သေအောင်ခြောက်နေတာပဲ" ရင်ဘတ်ပေါ် သူမလက်တင်ရင်း သက်ပြင်းချကာ ပြောလိုက်သည်။
သန့်စင်ခန်းက ဟိုဘက်အခြမ်းမှာ ရှိတယ်။
ဒီစင်္ကြံရဲ့ အဆုံးမှာရှိတယ်။
ကျွန်မ သူ့ကို လမ်းကြောင်းညွန်ပြကာပြောလိုက်သည်။

.
."ဟုတ်တယ် ၊ ကျေးဇူးပါ မီ"

.."ဟေးး.အဆင်ပြေရဲ့လား"ဗော်န်က မေးလိုက်တယ်။
"မင်းရဲ့ အော်သံကို ငါခုနက ကြားလိုက်တယ်"

.
."ကျွန်မ အဆင်ပြေပါတယ်"လို့ အကြောက်လွန်နေပေမဲ့ ရယ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာပြောလိုက်သည်။

"ငါ လန့်သွားတယ်"
သရဲဇာတ်ကားတွေ အများကြီး ကြည့်ဖူးတာကြောင့်ဖြစ်နိုင်တယ်။

.ဒဲရက်က သူမကိုခေါင်းညိတ်ပြကာ ထွက်သွားလိုက်သည်။ အမြဲလိုလို  သူသည် ဗော်န်နှင့် မျက်လုံးဆုံခြင်းကို ရှောင်နေတယ်။

ထိုလူ လမ်းလျှောက်သွားနေစဥ် ဗော်န်ဒန်သည် ဒဲရက်၏ နောက်ကျောကို စိုက်ကြည့်နေသည်ကို ကျွန်မသတိပြုမိလိုက်သည်။
မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ကာ ဗော်န်က စိတ်တိုနေသောအသံဖြင့်..
"အတိအကျ အဲ့ဒီကောင်က ဘယ်သူလဲ"

."ဒဲရက် အထက်တန်းကျောင်းတုန်းက သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ပါ"လို့ပြောလိုက်သည်။
ငါတို့ ဒီပထမနှစ်မှာ အတန်းတူတူတက်​နေတာ။

..ဒါပေမဲ့ ငါ့အဖြေကို သူမကျေနပ်သလိုဖြစ်နေပြီး သူ့မျက်ခုံးတွေကြုတ်ထားသည်။

..မနက်ပိုင်း ဓာတ်ခွဲခန်းက ပြီးတာနဲ့ ကျောင်းဝင်းထဲက လမ်းကျဥ်းလေးအတိုင်း လျှောက်လှမ်းလာခဲ့သည်။