Kurnaz' ın Hançerleri Yıldızlara Ulaşırsa

17. Bölüm ~ Zehir ~

17. Bölüm

~ Zehir ~

~Bir kanat bile olsaydım ona her şeyini verirdim ~

~ Onu görecektim~

~ Ne zaman?”

~ Sonundan başlayan o anılardan başlayacaktım ~

Bir ailenin prensi ve fakir olsada ailesini öldüren bir prensestim. Ronan kulaklarındaki bu sesi gelmişti ve gözlerine inanamıştı. Evet evlenmek istiyordum. Bütün herşeyimizi birleştirerek güçlerin bizlere iyi olacağından emindim. Hemde bu günlere kadar. Kurnaz Hançerin siyah gömleği ve siyah pantolonu , yüzükleri siyah ve gümüş kolyesi, dağınık olan saçının üstünde ise taçı olsada ona yakışıyordu.
Tekrar normal şekilde bunu söyledim ve Ronan soru sorarak bakmıştı.

“ Gerçekten emin misin Reize” diyerek
Elini çekip onu yakınıma doğru çekip gözönün içine bakmaya devam etmiştim .

“ Evet Ronan. Seninle evlenmek istiyorum. Bu diyarı, bu tahtılığı, bütün herşeyimi sana borçluyum. Beni sevmekten ziyade seninle konuşman olmak istiyorum Ronan.”

Ronan bir anda duraksayıp içinden öksürmüştü.

“ Bence hepimiz bu kadar istekli olduğunuzu bilmiyordunuz.”

“ Nasıl yani sende bana evlenme teklifi edilcektin”.

“ Evet öyle.” Diye duraksayıp yanıma gelen adımlarla biraz geri çekilmiştim . “ Seni seviyorum Reize Sanaro.  Benimle 2 yılın ardından bir dalgalarla başlamak daha güzel. Bu kötülüğü, iyiliği bizler sayesinde olup sonradan biteceğini biliyoruz Reize. Hepimiz ayrılsak da o zindanlı günler başlasasa dahil ya beni ya seni oraya gönderirler. Biz seninle neler atlattık bunun farkında mısın? O zindanlı günü hatırlıyorsundur. “

Kafamı sallayarak ellerimi koluma dokunup; “Evet ve Akira Ve Jia kavga etmişlerdi. Yani ekip onun sayesinde kaçırmıştı”.

Dediğimde ise gözlerimi devirirken ve Akira ile olay yaşamak bile istemezdim. Sinir oluyordum. Sürekli!  Sürekli! Sürekli! Sürekli! .Jia onunla nasıl davrandığına bile inanamazken ise perdeleri açtığımızda ise her yer kapkaranlık bir cam ve çatıdan akan yağmur damlaları pencerenin önünde su oluşmuştu.

Ronan konuyu kapatıp benimle konuşması yokken sadece bana sırıtıp gülmesi konuşturuyordu . Ronan çömelip bir ayağından destek alıp cebindeki yüzüğünü çıkarıp bana göstermişti.

“ Benimle evlenir misin. Reize Sanaro Yıldızı.”

Tahmin etmeye çalışıyordum bütün duygularımı.  Bu ekibe aslında bir kraliçe olmak isteğim ve Cressa' yı öldürmek gibi veya sarayın en değerli mücevherleriyle Ronan ile evde yaşamak gibi söz konusu çok vardı. Tabi o günler geri geldiğinde ise bunları unutmak zordu. Mektuplar, gerçekler ve en kötüsü ölümlerle karşılaştım. Sisler olsun, Kanlar olsun, Hançer bile olsa bunlar benim için normal hisslerdi. Ronan ‘ la evlenseydim, o suikastçı hemde kraliyet evine bir gelin olarak gelirdim. Ama gelin olacağımı herkes bilmediği için normaldi.

Yinede 2 yıllık olan savaşçı Hançer' im ile zor zor o konuştuğum zamanlarda olsa bu yıl benle çok konuşuyordu. Onunla karşılaştığım günler kafamda anı olarak geldiğinde ise sadece yüzümde kalan tebessümler vardı.

18 yaşlarında bir kızdım.  Ryker' in bitlik bilmeyen o çalışma günlerinden biriydi. Herkes sarhoş ve aklı gidik gibi konuşuyor ve yavaşça evlerine giden bir gündü. Kız kardeşi Armelarda ise yerleri süpürüyor bense masaları siliyordum . Ryker' in bar dükkanından gece çıkmış ve beyaz önlük ve kahverengi saçlarımı açmış ve Ryker' in evine yol alırken ise basamakların olduğu yerde o çocukla karşılaşmıştım.  Çocuk ise sessiz ve yalnız olduğu belliydi Ben normal eve ilerlediğimde ise arkasından konuşup ona seslendim.