YENİ NESİL CELLAT ( +18 )

Biyonik

Arkadaşlar yazım hatalarım için kusura bakmayın lütfen hala telefondan bölüm atmaya çalışıyorum 🙃yorum ve voteleri bekliyorum😍🍀 seviliyorsunuz

Araf beni sert bir şekilde öperken etraftaki kızların sinirli mırıltılarını duyuyordum. "Düşündüğün kadar özel değilmişsin değil mi küçük oruspu"diyorlardı. Hep bir ağızdan kahkaha atıyor bana olan kinlerini kusuyorlardı. Bir anda Araf dudağıma doğru inleyip üzerimden hışımla kalktı. Herkes bir anda şaşkına dönünce fırsattan yararlanıp kollarımı ve bacaklarımı silkerek ellerinden kurtuldum. Ayağa kalktığım gibi yükselerek tekmemi savurdum. Yanımda ki kızlardan birinin saçlarına sarılıp yan tarafımdaki şerefsize doğru fırlatıp ikisine birden tekme attım. Arkamdan bana tekme atmaya çalışan diğer çocuğun tekmesinden yana kayarak kurtuldum ve ayağını tutarak öne doğru çekip popo üstü düşmesini sağladım. Hemen ardından kaburgalarının üstüne sert tekmeler indirdim. Bütün bu hengamede gözlüklünün minik iniltisini duydum ve ona doğru baktım. Ama bizim köşemizde değildi. Birden önüme kızlardan biri çıktı. Bana yumruk atmak üzereydi. Yere doğru eğilip çenesine bir kroşe geçirdim ve gözlerimle gözlüklüyü ararken onu Araf'ın elleri arasında gördüm. Araf onu boğazından kaldırmış bana sinsi sırıtışıyla bakıyordu.

"Güzel hamleler şah, küçük piç başıma tekme atmasaydı. Çok daha hoş vakitler geçiriyor olabilirdik. Ama itiraf edeyim bu haşin görüntünde beni mest etti."

"Bırak onu adı piç"diye bağırdım. Araf gözlerinde daha önce bir kaç kez şahit olduğum tuhaf bir pırıltıyla "tabi ki ne de olsa beni bugün bir hayli eğlendirdin aramızda gözlüklü bir bitin lafı mı olur" dedi ve arkadaşımı bana doğru attı.

Göz burnundan soluyarak Araf'a bağırdı "hani bu gece bitecekti Araf, bu kadar kolay mı pes ediyosun"

Belli ki gözün benle alıp veremediği bir şey vardı l. Gerçi az çok tahmin ediyordum. Göz'de mahsende ki her kız gibi Araf'ı istiyordu. Yine koğuşta ki her kızın bildiği gibi Araf beni istiyordu. Beni elde ederse bu saçma takıntı bitecek ve Araf onalra kalacaktı. Göz hemen her gün Anthony'i tatmin etmeye gittiği haldekizlar Araf'la sevişirken gözlerini onlardan alamıyordu. Zaman Ataf'ı kıvırcık bir ilaha çevirmişti. Ne yazık ki benim sadece mide saframı tetikliyordu.

"Kes sesini ne yapacağımı ne zamandan beri sana soruyorum. Belli ki canın birşeyler çekiyor kapıyı çal eminim Anthony seni bu saatte de kabul eder." Araf havlar gibi Göz'e çıkışınca herkes şaşkınca sustu. Ben şaşırmamıştım bu mahsende kimse prens veya prenses değildi.

Sonra bana döndü. " Aramıza yeniden hoşgeldin şah" dedi. Gözlerinde derin ama anlamlandıramadığım birşeyler vardı. Herkese dağılıp köşesinde zıbarmalarını söyleyip kendi köşesinde ki yer yatağına döndü.
Gözlüklü bana sarıldı ve iyi olup olmadığımı sordu. İyi miydim? Hayır ama bunu ona söylemedim. Gözlerim Araf'ın üzerindeydi. Bugünden sonra bir kenarda oturmanın bana bir faydası olmayacağını anlamıştım. Yavaşca köşeme cöküp gözlüklünün başını dizime yasladım.

O lanet günden sonra rutin olan bütün derslere katılmaya ve hatta gölgeyle kavga etmeye başladım. Gölge bendeki değişikliği ve öfkeyi görmüştü fakat sebebeini hiç sormamıştı. Sorsaydı da ben anlatamazdım. Gölgenin Araf'a saldıracağını biliyordum. En son olaylara müdahale ettiğinde Anthony onu göreve göndermişti. Şimdi ondan yeniden uzak kalmak istemiyordum. Gölge beni her gün bir temiz dövmeye ve hatalarımı göstermeye devam ediyordu. Kendimi bir çeşit makine gibi hissetmeye başlamıştım. Sabah koşuya çık, gelip yemek kap, Gölgeyle antreman ve silah

eğitimi, yine öğle yemeği fiyaskosu, akşam üstü engelli parkur ve koşarken nişan atma talimleri. Günlerim hızla geçmeye başladı. Geceleri kolay kolay uyumuyor sürekli tetikte kalıyordum. Antremanda ki cakılardan birini gizlice mahsene sokmuş, bir gün lazım olur diye saklamıştım.