3 gün sonra
Elisa'dan
Son olarak dudak combomuda yaptığımda hazırdım.
Aynada kendime göz attığımda gördüğüm görüntü beni mutlu etmişti.
Çantama telefonumu atıp evden çıktığımda asansöre doğru ilerledim.
Binadan çıktığımda arabanın yanında beni bekleyen Ela'ya el salladım.
Yanına ilerlediğimde kısaca sarıldık.
"Elisa..çok güzel olmuşsun." Tebessümle kafamı salladım.
"Gerçekten gözlerimi alamıyorum şuan senden.. harikasın."
"Teşekkür ederim."
"Seni bekletmeden arabaya geçelim." O şoför koltuğuna geçerken bende yan koltuğuna geçtim.
"Markalar beklediğimizden daha hızlı davrandı." Dedi arabayı çalıştırırken.
"Bu kadar hızlı olmasını beklemiyordum."
Gerçekten çok hızlı olmamış mıydı? Ela beni aradığında çok şaşırmıştım.
Bazı markaların benimle görüşmek istediğini söylemişti.
"Ben bekliyordum açıkçası. Çok güzelsin. Markalar sıraya girdi." Hafifçe kıkırdadım.
Sanırım beni yeni bir hayat bekliyordu.
"Heyecanlı mısın?" İçten bir nefes alıp verdim.
"Biraz.." oldukça heyecanlıydım. Ama belli etmesem iyiydi.
"Merak etme alışırsın."
Alışırsın.
Alışacak mıydım bu hayata? Yani. Ama garip hissediyordum. İçimde böyle anlatamadığım bir şey vardı.
Bu duyguyu en son Kerem'i sevmezken hissediyordum..
Gözlerimi yola çevirirken geçtiğimiz yerleri izledim. Kafamın dağılması lazımdı. Yoksa Kerem'i düşünmekten beynimi kemirirdim.
"Savaşıp yenilmişim,
İnan umrumda değil.
Güvenip yanılmışım,
İnan incitmez beni." Gözlerim radyoyu bulurken yutkundum.
Onu düşünmeyeceğim dedikçe evren benimle oynuyordu.
"Bu saatten sonra yansam ne olur?
Yağıyor yağmurlar.
Olan olmuş artık dönsen ne olur?
Sönüyor yangınlar."
Doğruydu. Olan olmuştu artık. Geri dönüşüde yoktu sanırım.
Ne o arıyordu ne ben arıyordum. Ne o yazıyordu ne ben yazıyordum.
Çünkü benim bir hatam yoktu ona karşı. Haksız olan o'ydu. O zaman o çabalayacaktı.
Ülkemi,annemi,stajımı her şeyimi bırakmayı göze alıpta buraya geldiysem onun içindi.
Onun geleceği,işi için.
Bunları yapmayacaktı. Bize bunları yaşatmayacaktı.
Bizi kendi elleriyle dağıtmıştı sanki. Kendi elleriyle inşa ettiği bu ilişkiyi kendi elleriyle geri yıkmıştı.
Buradan sonra nasıl toparlayacaktık bilmiyordum.
***
"Evet Elisa'cım bunlarda imzalaman gereken kağıtlar. Resmi olarak bu markanın yüzü olacaksın." Titrek bir nefes alıp verdim.
