1 hafta sonra
Elisa'dan
"Elisa mecbur gelmek zorundaydım. Sana haber veremedim çok ani gerçekleşti zaten." Telefon kulağımda Kerem'i dinlerken gergindim oldukça.
"Annemin mezarına gitmek için gelmek istiyordum zaten. Mesaj yazacak kadar da mı vaktin yoktu Kerem? " Ses çıkmazken içli bir nefes alıp verdim.
"Türkiye'de olduğunu Yunus'un storylerinden görüyorum. Ben aynı şeyi yapsam ne hissederdin? "
Kerem benden habersiz Türkiye'ye gitmişti ve ben bunu Yunus'un attığı storyiden görüyordum.
Evet şu zaman olmasına rağmen ne bir mesaj yazmıştı ne de aramıştı.
Kendimi yok gibi hissettirmişti. Umrunda değilmişim gibi..
"Haklısın bir şey demiyorum ama anlattığım gibi oldu. Özür dilerim.."
"Özür dilemene gerek yoktu bir gün bende seni unuturum ödeşiriz."
"Neyse sana iyi eğlenceler." Telefonu kapattığımda öfkem katlanıyordu.
"Ani gerçekleşmiş bok ani gerçekleşir! Ya ben burada süs müyüm!? İnsan bir mesajda mı yazamaz?" Kendi kendime söylenirken öfke patlaması yaşadığımı farkettim.
"Bunun yolu var şeyi var insan bi yazar amına koyayım! O kadar mı aniydi!?"
Ayağa kalktığımda bir ileri bir geri gidip duruyordum.
Telefonuma art arda bildirim gelirken elime alıp baktım.
🤍;
elisa
konular cidden degisik
ozur dilerim haklısın
cidden ozur dilerim
Görüldü.
Uygulamadan çıkıp kendimi balkona attım.
Anneme olan hasretimi biliyordu. Ne olmuştu bu kadar ani gitmesine sebep olan?
Saatin şu vakit olmasına rağmen bana yazmamasını gerektirecek kadar ne olmuştu?
Bunların hiçbirini açıklamayıp benden özür diliyordu.
Ben artık gerçekten ne yaptığımızı bilmiyordum.
O geceden sonra istifamı verip işten de çıkmıştım. Tüm gün evde oturuyordum başkada yaptığım bir şey yoktu.
"Sıkıldı.." aklıma düşen bir ton sorunun içinde bulunduğum durumdan nefret ettim.
Benden sıkılmış mıydı acaba. Bu kadar umrunda olmayacak kadar sıkmış mıydım onu.
(13.47)
***
(18.29)
"Bilmiyorum işte Ela. Kafam o kadar karışık ki anlatamıyorum kendimi."
"Ben anlıyorum seni. Gerçekten anlıyorum." Ellerini ellerimin üstüne koyarken duygulandığımı hissetmiştim.
"Yanımda olduğun için teşekkür ederim. Sen olmasan kendi başıma evde kafayı yiyecektim.."
"Bak birde çıkmak istememiştin. İyi geldi değil mi?" Kafamı salladım.
"Çok iyi geldi."
Ela'nın aramasıyla birlikte böyle güzel eğlenceli havuz kenarı bir mekana gelmiştik.
"Elisa çok güzelsin fotoğrafını çekeyim mi?"
"Ya bilmem ki.."
"Dur çekeceğim valla." Masadan telefonunu alıp bana doğru tutarken gülümsemeye çalıştım.
