Kabanata 24
Takot
Hindi ko masagot kung bakit ganito nalang ang kaba na nararamdaman ko. Kahit nung nakaalis na sila Rahim at CK, hindi pa rin ako panatag. Pero hindi ko nalang iyon inisip dahil kailangan kong magluto ng pagkain namin.
I rummaged my bag to get the keys, medyo tahimik ang paligid dahil subdivision ito at may space ang bawat bahay sa isa't-isa. I sighed heavily. Bumilis ang kabog ng puso ko habang hinahanap ang susi. Nakita ko naman iyon at binuksan ang pinto ng mansyon. Muli akong napahinga ng malalim at nung pumasok ako, laking gulat ang bumungad sa akin ng makita ang mga basag na kagamitan sa mansyon.
Yung TV, vase at iba pa ay nagkalat sa sahig. Dali-dali kong nilagay ang bag sa sofa at napatingin sa paligid. May nakapasok ba sa bahay namin? Bakit ang kalat dito? May magnanakaw ba? Sino ang gumawa nito?
Lumakad ako papunta sa bag upang kunin ang cellphone pero natumba ako sa hampas ng mabigat na bagay sa aking katawan. Napadaing ako sa sakit at agad na humarap sa kung sino man ang gumawa no'n.
"A-aray." masakit kong sabi.
Napanganga ako ng makita si Sabrina. Madilim ang kanyang anyo at nakangisi ang kanyang labi. May hawak siyang bat na alam kong iyon ang ginamit sa paghampas sa akin. Umatras ako ng lumapit siya.
"Nang dahil sayo, nawala sa akin si Rahim! You are fucking slut bitch! Mang-aagaw at basura ka lang!" she said monsterly.
Umiling ako at nag-uunahan sa kaba at takot ang nararamdaman.
"Okay na sana e! Magpapakasal na kami kung hindi ka lang nagpakita at bumalik! And then you got pregnant because you want to get all of his money! What a trash poor idiotic girl!" she screamed.
Hinampas niya ang bat at natamaan ako sa binti kaya napadaing na naman ako sa sakit. Tumawa siya habang nagpatuloy sa pagsasalita. Umatras ako ng umatras para lang makalayo sa kanya.
"Hindi ko akalain na papatol sayo si Rahim. Oh God! Napaka degrade ito sa angkan ng mga mayayaman! Hindi ka nababagay sa mundo namin! Dapat sayo pinapatay!" she said like she's a criminal.
Mabilis akong tumayo at tumakbo pero muli niya akong nahampas ng bat sa likod kaya bumagsak ako sa sahig. Isa-isang tumulo ang luha ko habang pinipilit kong lumayo sa kanya. She's harm! Mag-isa lang ako dito!
"I asked my father if he could kill you, pero dahil kasama ka na ni Rahim, hindi nila magawang patayin ka. Well, ako nalang ang gagawa no'n! I will kill you and rot your soul in hell!" she said drastically.
Sunod-sunod na paghahampas ang ginawa niya sa katawan ko.
"Ahh! T-tama na!" sigaw ko sa sakit.
Tumawa siya. Nababaliw o baka baliw na talaga siya? Nung napatingin ako sa kanya, nanlilisik na ang kanyang mga mata at handang pumatay ng tao. Napasigaw ako nung hinampas niya ng bat ang iba naming gamit. Nagkalat sa sahig ang basag-basag na mga vase, laruan ni CK at mga decorations namin.
Umiyak ako sa sakit na nararamdaman. Ito ba yung nararamdaman kong kaba at takot kanina? Ito ba yung senyales na dapat sinunod ko? Na sana sumama nalang ako sa mag-ama ko? Ito ba yung sign na kinakatakot ko kanina?
Muli niyang hinampas ang mga gamit na nakikita. She looks crazy. Magulo ang buhok. Nagkalat ang make-up sa kanyang mukha. She looks psycho pathetic. Hindi ko alam na may ganitong ugali si Sabrina. Nakakatakot.
Dahil ba spoiled siya ng magulang kaya ganito ang ugali niya? Kung hindi nakukuha ang gusto, mananakit ng tao? Kayang kumitil ng buhay? At ganitong babae ang nagustuhan ni Rahim noon?
"Rahim is mine! He should be mine! We can conquer everything in business! We have the same status in life! Mayaman kami! Bagay kami! Kaming dalawa ang nababagay sa isa't-isa! Hindi ikaw! Hampaslupang ilusyumera!" she said madly.
Muli siyang nagpakawala ng magkasunod-sunod na hampas sa aking katawan.
"T-tama na please! Nagmamakaawa ako! Tama na!" umiiyak kong pagmamakaawa.
She laughed without humor. Bakas ang galit sa kanyang mata at itsura. Sobrang dilim ng aura ni Sabrina ngayon. This is my first time seeing a woman become crazy over a man.
Pinilit kong umatras at makalapit sa pintuan. Mas lalo akong napadaing sa sakit ng mahawakan ang bubog ng vase sa sahig. Madaming dugo ang lumabas sa kamay ko pero hindi ko pinansin dahil kailangan kong makalabas ng bahay. Kailangan kong makahinge ng tulong.
"I love how he fuck me! I love how he kisses me! I love how his manhood is inside me! Everything about him is fucking I love! Kaya kung pwedeng mawala ka sa mundong ito para lang mabawi ko siya, gagawin ko! Killing you makes our relationship continues!" she laughed crazily.
"S-sayo na si Rahim! Okay lang kung iwan niya ako at maging sayo siya pero parang awa mo na, kailangan ako ng anak ko. Aalis ako kung iyan ang gusto mo! Iiwan ko si R-rahim---"
"At ano, hahanapin ka niya para magkabalikan kayo? What's the sense of keeping you alive when in fact, I can make you vanish in this world!" she fireback.
Umiiyak na ako sa sakit na nararamdaman. May mga pasa na rin ako dahil sa hampas niya. Hindi ko na rin maigalaw ang paa ng maayos dahil sa panginginig at hampas niya kanina. Malayo pa ako sa pintuan. Hindi ko alam kung mabubuhay pa ako dito ngayon.
Ito na ba ang huling sandali ng buhay ko? Ito ba ang way para mawala ako sa mundo? Kailangan ako ng anak ko. Mahal na mahal ko si CK. Mahal ko si Rahim. Kaya kong kumawala pero ayoko pang mawala kasi gusto ko pang makita kung paano lumaki ang anak ko. Gusto ko pang mabuhay ng matagal.
Napatingin ako sa kanya. Walang awa ang kanyang mukha ngayon. She is willing to end my life here. Without hesitation or guilt. She will kill me. Naramdaman ko na 'to kanina, binalewala ko lang.
May kinuha siya sa likod niya, hindi ko 'yon nakita pero nung hinarap niya sa akin ang kinuha, mabilis akong tumayo at tumakbo papunta sa pintuan pero huli na bago mahawakan ang pintuan, sunod-sunod na putok ng baril at bumaon sa likod ko ang mga bala.
Napahiga ako, nanginginig at namamanhid ang katawan, dugo ang lumalabas sa bibig at bago pa magsara ang mga mata, muli kong nakita si Rahim, mabilis na tumatakbo habang kitang-kita ang takot sa kanyang mga mata.
---
A.A | Alexxtott
BINABASA MO ANG
Chasing Series 4: Ruling Ruthless Love
RomanceStatus: Ongoing Start: November 16, 2022 Alam ni Elisha Mathilde na ang kanilang buhay ay hindi katulad sa ibang tao. Simula ng magkaroon ng isip, alam niya ang kalakaran ng buhay. Her mother taught her that life must be process of hard work and sa...