𝐇𝐞𝐚𝐫𝐭𝐬 𝐢𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐂𝐫𝐨𝐬𝐬𝐟𝐢𝐫𝐞

Part 8

ဆေးရုံကန်တင်းဟာဒီ​နေ့ကျမှအရင်​နေ့​တွေနဲ့မတူစွာတိတ်ဆိတ်လို့​နေသည် ​နေ့လည်စာစားချိန်မို့ဇွန်း ခက်ရင်း​တွေရဲ့တချွင်ချွင်မြည်သံ​တွေနဲ့ ဝန်ထမ်း​တွေရဲ့တီးတိုးစကား​ပြောသံ​တွေဟာ​လေထုထဲမှာအနည်းငယ်သာရှိ​လို့​နေတယ်။ ယူရင်းကဝန်နူးနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာထိုင်​နေကာ ​ရှေ့က​ကော်ဖီခွက်ကိုဘဲအ​ကြောင်းအရင်းမရှိဇွန်းဖြင့်​မွှေ​နေမိတယ် ​ရှေ့ကဆရာဝန်က​တော့သူ့အားမျက်ခုံး​တွေတွန့်ချိုးကာကြည့်​နေပြီး

"နင်အရင်ကလို​သောကြာ​နေ့​တွေဆိုငါ့ဆီမလာ​တော့ဘူး ဘာလို့လဲ"

ဝန်နူးကိုပြန်မကြည့်ဘဲ ပုခုံးတွန့်ပြလိုက်ကာ

"ငါဒီတိုင်း...အလုပ်များ​နေလို့ ပီး​တော့အ​ဖေကလည်းငါ့ကိုအရင်လိုဒဏ်ရာ​တွေမ​ပေး​တော့ဘူးအခုတ​လော"

သူ့ကိုမကြည့်ဘဲပြန်​ဖြေလာတဲ့ယူရင်းကိုသိပ်မ​ကျေနပ်​သေးတာမို့ မျက်ခုံးပင့်ကာ "ဘာအလုပ်များတာလဲ" ဆိုပြီးထပ်​မေးလိုက်​တော့သူ့​မေးခွန်းကိုမ​ဖြေဘဲထိုင်ခုံ​နောက်ကိုမှီပြီးသူ့ကိုပြုံးပြီးကြည့်ကာ

"ဝန်နူး နင်အချစ်ဆိုတာကိုဘယ်လိုထင်လဲ"

ရုတ်တရပ်ဆန်တဲ့​မေးခွန်း​ကြောင့်ဝန်နူးအံ့ဩမိသွားသည် ခနစဥ်းစားပြီးတဲ့​နောက်စားပွဲ​ပေါ်ကိုလက်​ထောက်လိုက်ကာ

"အဲ့​မေးခွန်းရဲ့အ​ဖြေကိုနင်ကငါ့ထက်ပိုသိမယ်မလား နင်လူတ​ယောက်ကိုချစ်ခဲ့ဖူးတာဘဲဟာ"

သူ​ပြောလိုက်တဲ့စကား​ကြောင့် သူ့ကိုပြုံးပြီးကြည့်​​နေတဲ့ယူရင်းရဲ့အပြုံးဟာအနည်းငယ်​မှေးမှိန်သွားတယ်

"ဟုတ်မှာပါ" ​အေးစက်စက်ဘဲတုံ့ပြန်လာကာ

"ငါနင့်ကိုတခု​ပြောပြမယ်​နော် လူတ​ယောက်ကိုသ​ဘောကျတယ် ချစ်တယ်ဆိုရင် အဲ့တာကိုရင်ထဲမှာဘဲသိမ်းထားပြီးအချိန်​တွေကိုဖြုန်းမပစ်နဲ့ စကားလုံး​တွေနဲ့သိ​အောင်ထုတ်​ပြော အမူအရာနဲ့လည်းသိ​အောင်ထုတ်ပြ ရှိတဲ့အချိန်​လေးမှာချစ်ရတဲ့သူနားမှာရ​နိုင်သ​​လောက်တူတူ​နေ ကိုယ့်ရင်ထဲမှာဘဲသိမ်းထားလို့ဘာတခုမှမ​ကောင်းဘူးဝန်နူးရ"