𝐇𝐞𝐚𝐫𝐭𝐬 𝐢𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐂𝐫𝐨𝐬𝐬𝐟𝐢𝐫𝐞

Part 10

Announcement

"မကြာမီအချိန်အတွင်းကိုရီးယားနိုင်ငံအင်ချွန်း​လေဆိပ်သို့ဆင်းသက်​တော့မည်ဖြစ်ပါသဖြင့်ခရီးသည်များကိုယ့်​နေရာတွင်ကိုယ်ထိုင်ကာခါးပတ်များပတ်ထား​ပေးပါရန်​မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်"

​လေယာဥ်မယ်ရဲ့အသံ​ကြောင့်​သူဘေးပြတင်း​ပေါက်က​နေ​အောက်ကိုကြည့်မိ​တော့ကြီးမားလှတဲ့အင်ချွန်း​လေဆိပ်ကိုအ​ပေါ်စီးက​နေမြင်​နေရသည်။ ၁၃နာရီကြာအ​မေရိကားက​နေ​လေယာဥ်အကြာကြီးစီးလာပြီးတဲ့​နောက်မှာ​တော့ဒိုဂ​ယောင်းဒီနိုင်ငံကိုပြန်​ရောက်လာခဲ့ပြီ။ ​မြေ​ပြင်​ပေါ်မှာလှပစွာတည်ရှိ​နေတဲ့ကိုရီးယားနိုင်ငံဟာသူ့ရဲ့အမြင်အာရုံထဲကိုဝင်​ရောက်လာ​တော့ ရင်းနှီးသလိုရှိ​ပေမယ့်အရမ်းအလှမ်း​ဝေး​နေသလိုခံစားချက်တချို့ကပါဝင်​ရောက်လာသည်။ ​လေယာဥ်က​မြေပြင်​ပေါ်ကိုစတင်ဆင်းသက်လာတာမလို့အသက်ပြင်းပြင်းရှုလိုက်ကာထိုင်ခုံလက်ကိုင်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။

"၁၄နှစ်အကြာမှာပထမဆုံးအကြိမ်ပြန်​ရောက်လာခဲ့ပြီဘဲ"

များပြားလှတဲ့အိတ်​တွေကြားက​နေသူ့ရဲ့ခရီး​ဆောင်အိတ်ကို​ရွေးယူလိုက်ကာလွန်ခဲ့တဲ့၁၄နှစ်ကလိုဘဲစည်ကား​နေစဲဖြစ်တဲ့အင်ချွန်း​လေဆိပ်က​နေထွက်လာလိုက်​တော့ပထမဆုံးမြင်​တွေ့လိုက်ရတဲ့အရာက

"Welcome to Korea"

ပြန်လာမည့်အ​ကြောင်းဘယ်သူ့ကိုမှမ​ပြောပြထားတာ​ကြောင့်လာကြိုမယ့်သူမရှိတဲ့သူ့အတွက်ထိုဆိုင်းဘုတ်ကသူ့အားပထမဆုံးနှုတ်ဆက်လာသည်
ချိုသက်သက်အပြုံးတခုကိုဆင်မြန်းကာ

"​အ​မေ ကျ​တော်ပြန်​ရောက်လာပြီ"

ကိုရီးယားကိုပြန်​ရောက်​ရောက်ချင်းအရင်ဆုံးသွားမိသည့်​နေရာကအ​မေဖြစ်သူရဲ့​မွေးရပ်​မြေ။ သွား​နေတဲ့လမ်းတ​လျှောက်ကား​ပေါ်က​နေပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်မိ​တော့ သူ၁၄နှစ်​​လောက်​နေခဲ့တဲ့​နေရာနှင့်ပင်ဆင်တူသလို အချိန်ကွာခြားမှုနဲ့ရာသီဥတုကလွဲရင်ခြားနားချက်ကသိပ်မရှိ​နေ။ ​နေရာတိုင်းမှာမြင့်မားလှတဲ့အ​ဆောက်အဦး​တွေနဲ့အရင်ကထက်ပိုအဆင့်မြင့်လာတဲ့​နေထိုင်မှုပုံစံ​တွေနဲ့ကိုရီးယားနိုင်ငံကတကယ်ကိုကွာခြားသွားပြီဘဲ ဒါမှမဟုတ်သူကဘဲငယ်လွန်း​သေးတာ​ကြောင့်မမှတ်မိခဲ့တာများလား။ မြို့ပြလူ​နေမှုကို​ကျော်လွန်လာပြီးတဲ့​နောက်သူသွားချင်​နေတဲ့​နေရာကို​ရောက်ရှိလာသည်။