Μπήκαμε στο αυτοκινητο και επικρατούσε νεκρική σιγή . Ο Κρις οδηγούσε σαν τρελός . Ήθελα να ρωτήσω . Με έκαιγε να μάθω τι συνέβαινε . Δεν άντεξα και άνοιξα το στομα μου
" ποιος ηταν αυτός ;"
Η Λουση μου έσφιξε το χερι αλλα δε μιληςε .
" μπορει και ποιος να μου απαντήσει ;"
Ο Κρις με κοιταξε μεσα απο το καθρέφτη
" Λουση πες της να σκάσει "
Ειχα νευριασει . Πήγα να μιλήσω αλλα με προλαβε η Λουση
" θα σου πω Αντριάνα , αλλα όχι τωρα . Κανε λίγη υπομονή .
Μετα απο κάποια ωρα βρεθήκαμε στους δρόμους του Παλέρμο . Δεν ήξερα που πηγαίναμε . Ο Κρις έσπασε τη σιωπή
" Παολο θα μείνετε σπίτι μας . Ενημέρωσε και τους άλλους . "
Ο Παολο κούνησε μονο το κεφαλι .
" στείλε κάποιον μα πάρει τα πράγματα της απο το ξενοδοχειο και πες τους να τα φέρουν σπίτι "
Πια πράγματα ; Για ποια μιλούσε ;
Οδηγούσε σε μια άγνωστη περιοχή . Μετα απο λίγη ωρα ξεπρόβαλε μπροστα μας ενα σπίτι . Όχι απλό σπίτι . Αυτο ηταν σαν κάστρο . Σταματήσαμε σε μια πύλη που φυλούσαν τέσσερις αντρες . Πάτησε ενα κουμπί και οι πύλες άνοιξαν . Προχωρήσατε λιγο ακομα και σταματήσαμε μπροστα στην ειδοδο . Βγήκαν ολοι απο το αυτοκινητο και τους ακολούθησα και εγω .
" Λουση δωστης ενα δωμάτιο και φρόντισε να μη τη δω μπροστα μου "
Εκει ηταν που ξέσπασα
" τι γινεται εδω ; Που με φέρατε ; "
Η Λουση με αγκάλιασε
" Αντριάνα , θα έρθεις να μείνεις μαζι μας "
" τι ; Γιατι ;"
" γιατι ετςι ειναι καλυτερα"
" για ποιον ; Γιατι για μενα σίγουρα δεν ειναι !"
" Αντριάνα σε παρακαλώ "
" όχι Λουση , με συγχωρείς αλλα δε μπορω αλλο να κρατάω το στομα μου κλειστό "
Ο Κρις άρχισε να απομακρύνεται
" εσυ, με φεύγεις οταν σου μιλαω ! Απαιτώ κάποιες εξηγήσεις !"
Ο Κρις σταμάτησε απότομα . Γύρισε και με κοιταξε ενα δολοφονικό βλεμμα . Άρχισε να έρχεται προς το μέρος μου . Στάθηκα ακίνητη για να του δείξω οτι δε τον φοβάμαι . Με μια κινηση με άρπαξε απο το χερι και άρχισε να με τραβάει
" Κρις !!! Σε παρακαλώ , άστην "
" μην ανακατευεσαι Λουση "
Δεν είπα τιποτα γιατι ήθελα να μάθω . Ειχα πολλές ερωτηςεις .
Μπήκαμε στο σπίτι και κάποιοι μας κοιτούσαν παγωμένοι . Μα ποσα άτομα μένουν εδω ; Άνοιξε μια πορτα και με τράβηξε μεσα . Πρεπει να ηταν το γραφειο του
" θα μιλαω και θα ακούς ! "
" κούνησα το κεφαλι "
Πέρασε το χερι του απο τα μαλλια του
" ο Λουίτζι ειναι ένας αντίπαλος μου , παντα υπήρχε μια κόντρα ανάμεσα μας . Ειναι επικίνδυνος ."
Έκανε μια παύση και περίμενα να συνεχίσει
" για το δικο σου καλο , θα μείνεις εδω "
" τι σχέση εχω εγω ; Με σένα εχει το προβλημα !"
" πλέον αφορά και σένα ! Έδειξε ενδιαφέρον για σένα και αυτο δεν ειναι καλο !"
" και γιατι ; "
" γιατι ..."
" τι γιατι Κρις ; Τι θα μου κανει ;"
" σταματα τις ερωτηςεις και κανε αυτο που σου λέω ! Θα μείνεις εδω οςο χρειαστεί και μετα θα επιστρέψεις απο εκει που ήρθες "
" τι ειναι αυτα που λες ; Δεν μπορεις να αποφασίζεις εσυ για μενα !"
" δε θα το ξαναπώ ! Θα κανεις αυτο που σου λέω !"
Άνοιξε τη πορτα του γραφείου και βγήκε έξω . Τον ακολούθησα απο πισω
" Κρις !!! Σου μιλαω "
Διπλα στη πορτα σκεκοντουσαν δυο αντρες .
" μη διανοηθεί να την αφησει κανεις να φυγει . "
Πήγα να τον προλάβω αλλα με τράβηξε η Λουση
" Αντριάνα σε παρακαλώ , ελα μαζι μου "
Κοντοστάθηκα και ζύγιζα τις επιλογές μου . Επρεπε να δω πως θα έφευγα . Κατάλαβα Ότι δε θα μπορουςα να το κανω τωρα και αποφάσισα να παω με τη Λουση .
Ανέβηκαμε σε ενα δωμάτιο και οταν μπήκαμε μεσα η Λουση με αγκάλιασε
" κανε αυτο που σου λέει , ο Λουίτζι ειναι επικίνδυνος "
" Λουση καταλαβε με , δε μπορω να μείνω εδω "
" το καταλαβαίνω , αλλα για λίγες μερες μονο , μετα θα σε βοηθήσω να φύγεις εγω , μονο λίγες μερες σου ζητάω . Εξάλλου θα ειμαι και εγω εδω ."
Επρεπε να κανω υπομονή . Θα περίμενα και τη κατάλληλη στιγμη θα έφευγα .
" ενταξει Λουση , για λίγες μερες "
