Ένας συνεχόμενος ήχος με ξύπνησε . Άνοιξα τα ματια και κατάλαβα Ότι ημουν σε νοσοκομείο . Εκανα μια κινηση να σηκωθώ αλλα ενιωσα εναν έντονο πόνο . Που ηταν ο Κρις ; Τι ειχε γινει ; Τράβηξα τα καλώδια απο πανω μου με συνέπεια ο ήχος να αλλάξει και να γινει συνεχόμενος .
Σε λίγα δευτερόλεπτα η πορτα άνοιξε απότομα και κάποιοι γιατροί έτρεξαν μεσα . Μόλις με είδαν κοντοσταθηκαν. Ανάμεσα τους πετάχτηκε ο Κρις . Ηταν άσπρος σαν το πανί . Με κοιτούσε σαν να μη πίστευε τι έβλεπε
" Κρις ;"
Ήρθε μπροστα μου και με τράβηξε στην αγκαλιά του . Πόνεσα με αυτη τη κινηση αλλα την ειχα τοσο ανάγκη που δεν είπα τιποτα
" ξυπνησες ...."
Με άφησε σιγα σιγα και άρχισε να μου δινει φιλια σε ολα το προςωπο . Οι γιατροί αρχιςαν να φεύγουν ένας ένας εκτος απο εναν
" πρεπει να την εξετάσω "
Δεν ήθελα να φύγω απο τα χέρια του Κρις . Ενιωθα ασφάλεια διπλα του
. Προσπάθησα να μείνω γαντζωμένη πανω του
" αστον να σε εξετάσει μωρο μου . Πρεπει να δούμε αν ειναι ολα καλα "
Με ειπε μωρο μου ; Η δεν άκουσα καλα ;
Ο γιατρός άρχισε να με εξετάζει αλλα εγω κοιτουσα το Κρις
" λοιπόν , τα ευχάριστα ειναι οτι θα γίνεις γρήγορα καλα . Η σφαίρα δεν χτύπηςε κάποιο ζωτικό όργανο . Αυριο θα μπορέσεις να γυρίσεις σπίτι σου . Λίγες μερες ξεκούραση και την επόμενη εβδομάδα εδω για να κόψουμε τα ράμματα "
Ο γιατρός εφυγε και μείναμε μόνοι μας . Ο Κρις βρέθηκε παλι διπλα μου . Έβγαλε το σακάκι του και ξάπλωσε μαζι μου .
" προσπάθησε να κοιμηθεις , ακουσες το γιατρο .. Ξεκούραση και αυριο βγαίνεις "
Γύρισα να τον κοιτάξω .
" και που θα παω ; "
" σπίτι "
" δεν μπορω να ταξιδέψω σε αυτη τη καταςταςη Κρις . Θα μείνω σε ενα ξενοδοχειο μεχρι να αναρρωσω και μετα θα φύγω "
Ο Κρις άρχισε να γελάει . Ηταν απο τις σπάνιες φορες που γελούσε
" που το βριςκεις το αστείο ;"
" κοιμησου Αντριάνα , και αυριο θα παμε σπίτι μας .."
Μας ; Σπίτι μας ;
Είπα να βαλω ενα ακομη μικρό . Και παλι συγνώμη που άργησα τοσο .
