Στο αυτοκινητο έμεινα ακίνητη . Δεν εκανα καμια προσπάθεια να φωνάξω η να ξεφύγω . Δεν ειχα που να παω ετςι και αλλιώς . Μετα απο αρκετή ωρα φταςαμε σε ενα απομονωμένο σπίτι . Τον ακολούθησα χωρις να προβάλω καμια αντίσταση . Με οδήγησαν σε ενα δωμάτιο και κλείδωσαν τη πορτα . Καθησα στο κρεβάτι και περίμενα . Δεν ήμουν σίγουρη τι αλλα περίμενα . Ο Κρις δεν θα ερχόταν . Δεν με ηθελε πλέον ... Άρα το μέλλον μου ηταν σίγουρο . Δε θα επέστρεψα ποτε ατο τόπο μου . Άραγε θα με έβρισκαν ποτε ;
Ημουν χαμένη στις σκέψεις μου οταν μπήκε ο Λουίτζι στο δωμάτιο .
" ήρθε η ωρα να κάνουμε ενα τηλεφώνημα "
Τον κοίταξα και γέλασα
" χάνεις το χρονο σου "
" αυτο θα το δούμε "
Έβγαλε το κινητό του και κάλεσε ενα νούμερο . Έβαλε ανοιχτή ακρόαση και το άκουσα να χτυπαει .
" ναι ;"
Αν και ειχα λίγες ωρες να τον ακούσω μου ειχε λείψει η φωνή του
" καιρο είχαμε να τα πούμε "
" Λουίτζι ;"
" αυτοπρόσωπος "
" τι σκατα θέλεις ;"
" εσένα χωμένο βαθιά στη γη "
" δε σου φτάνει που σκοτωσες την αδερφη μου ;"
" διόρθωση ... Ο Παολο τη σκότωσε και εσυ με τη σειρά σου τον σκοτωσες "
" του άξιζε του παλιό μαλακα "
" ηταν αδερφός μου !!!!"
Το ύφος του Λουίτζι ειχε πλέον αλλάξει . Ηταν θυμωμένος
" αυτο δεν αλλάζει κατι , αν το ήξερα θα το εκανα πιο νωρίς "
Ο Λουίτζι βρέθηκε μπροστα μου
" πες ενα γεια Αντριάνα !"
Τον κοιτουσα και δεν εκανα τιποτα . Το χερι του βρέθηκε δυνατα στο μάγουλο μου
" είπα πες ενα γεια "
" Κρις ..."
" τι θέλεις Λουίτζι ; "
" εκδίκηση "
" ας λογαριάστουμε μεταξύ μας , ασε την Αντριάνα ήσυχη "
" σε δυο ωρες θα σε παρω που να έρθεις . Να εισαι μόνος σου . Οςο για την Αντριάνα δεν συ υπόσχομαι τιποτα "
Κατι φώναξε ο Κρις αλλα δεν προλαβα να ακούσω γιατι έκλεισε το τηλεφωνο .
" απόψε θα τελειώσουν ολα και εσυ αγαπητή μου θα εισαι θεατής . Ακομα δεν εχω αποφασίσει τι θα κανω μαζι σου .... Ανάλογα με τη διάθεση μου "
Με γύρισαν στο δωμάτιο και κλείδωσαν τη πορτα . Γιατι να ερθει ο Κρις ; Αφού ειχε πει Ότι δεν με θέλει πλέον ; Δεν ήθελα να πεθάνει εξαιτίας μου . Κάτι επρεπε να κανω . Κάπως να τον βοηθηςω , αλλα πως ;
Οταν άνοιξε η πορτα κατάλαβα οτι ήρθε η ωρα .
" ελα μαζι μου "
Ένας αντρας με τράβηξε και με οδήγησε έξω απο το σπίτι . Ο Λουίτζι ήδη βρισκόταν έξω και κάπνιζε .
" ο αγαπητικός σου μόλις έφτασε "
Ενα αυτοκινητο σταμάτησε μπροστα μας και ο Κρις βγήκε απο μεσα . Τα ματια του έπεσαν πανω μου και διέκρινα φόβο . Πρώτη φορα τον έβλεπα ετςι .
" Αντριάνα εισαι καλα ;"
" ναι "
Ο Λουίτζι με τράβηξε πανω του
" τι ωραίες στιγμές .... Λοιπόν ... Ας έρθουμε στο ψητό "
Έβγαλε ενα όπλο και το κολησε πανω μου
" άστην Λουίτζι , θα το κανονισουμε μόνοι μας ... Πες μου τι θέλεις .. Λεφτα εξουσία ;"
" όχι πλέον ... Το μονο που θελω ειναι να σε δω νεκρό . Τιποτα αλλο δεν εχει σημασία . "
Η καρδια μου άρχισε να χτυπαει δυνατα . Θα τον σκότωνε . Και ολα αυτα επειδη ήρθε για μενα .
Γύρισα και κοίταξα το Λουίτζι .
" ασε με να τον αποχαιρετήσω "
Έδειξε να το σκέφτεται και με άφησε απότομα
" εχεις ενα λεπτό "
Έτρεξα στην αγκαλιά του Κρις και τον αγκάλιασα οςο πιο σφιχτά μπορουςα
" γιατι ήρθες ; Ήξερες οτι θα σε σκοτώσει .γιατι ;;"
" γιατι πηρε εσένα "
" αφού δεν με ήθελες , με έδιωξες .."
Έβαλε τα χέρια του στο προςωπο μου και με κοιταξε στα ματια
" θελω να κανεις οτι σου πω χώρις να φέρεις καμια αντίρρηση "
" μα .."
" Αντριάνα σε παρακαλώ "
Κουνησα καταφατικά το κεφαλι και μου εδωσε ενα φιλι
" φτάνει , ελα εδω Αντριάνα "
Ο Λουίτζι άρχισε να κουνάει απειλητικά το όπλο .
" μείνει διπλα μου Αντριάνα "
Ο Κρις δε με άφηνε να κουνηθω
" Αντριάνα είπα ελα εδω "
" όχι !!!!"
" πολυ καλα ! Τότε θα τον ακολουθήσεις στον αλλο κόσμο "
Ο Κρις με μια κινηση με τράβηξε και μου φώναξε
" Αντριάνα πέσε κάτω "
Το εκανα χωρις δεύτερη σκέψη . Ξαφνικά αρχιςαν να άκουγονται πυροβολισμοί απο παντου . Άκουγα φωνές γύρω μου αλλα φόβομουν να ανοίξω τα ματια . Δεν ξερω αν πέρασαν λεπτα η δευτερόλεπτα αλλα οταν άνοιξα τα ματια ειδα άτομα να τρέχουν , άλλους να παλεύουν και άλλους να πυροβολούν . Γι οταν ένας πόλεμος . Έψαξα τον Κρις και τον ειδα να παλεύει με κάποιον . Δεν ήξερα το επρεπε να κανω. Να μείνω στη θέση μου ; Να τρέξω ; Με την ακρη του ματιού μου ειδα το Λουίτζι να σημαδεύει το Κρις . Σηκωθηκα απότομα και άρχισα ν τρέχω προς τη μεριά του . Ολοι οι φόβοι μου είχαν εξαφανιστεί . Επρεπε να προλάβω. Επρεπε να τον σώσω . Ημουν σχεδόν μπροστα του . Ακομη παλευε με τον άλλον . Δε τολμούσα να γυριςω πισω το κεφαλι .
Μόλις έφτασα μπροστα του ενιωσα ενα δυνατό πόνο . Ο Κρις με κοιταξε με γουρλωμένα μάτια
" όχι !!!!!!"
Έβγαλε ενα όπλο και άρχισε να πυροβολεί απο πισω μου . Τα γόνατα μου αρχιςαν να λυγίζουν μεχρι που βρέθηκα στο έδαφος .
" μείνε μαζι μου Αντριάνα !!!μη τολμησεις να κλείσεις τα ματια σου "
Έβλεπα την αγαπη στα ματια του . Τελικα με αγαπούσε . Χάρηκα που μπορεςα να τον σώσω. Με αυτη τη σκέψη ολα σκοτείνιασαν.
