Σε καταςταςη σοκ με ανέβασε στο δωμάτιο του . Δε μπορουςα να σταματήσω να κλαίω . Δε ξερω πόση ωρα πέρασε αλλα ένας γιατρός ήρθε και μου εκανε μια ηρεμιστική ενέση . Το μονο που άκουσα πριν κλείσω τα ματια μου ηταν η φωνή του που μου έλεγε λόγια για να ηρεμήσω .
Οταν άνοιξα τα ματια μου ηταν πλέον μερα . Τον έψαχνα αλλα δε ηταν εκει . Κατέβηκα και άρχισα να τον ψάχνω . Ένας αντρας της ασφαλείας με ενημέρωσε οτι ειχε παει στο νοσοκομείο . Ήθελα να παω αλλα δεν με άφηναν να φύγω απο το σπίτι . Άρχισα να φωνάζω να απειλώ αλλα δεν καταφερα τιποτα . Ημουν τοσο θυμωμένη . Ήθελα να ειμαι διπλα στη Λουση αλλα δεν μου έδιναν αυτη τη δυνατότητα . Ανέβηκα βρίζοντας στο δωμάτιο μου και περίμενα υπομονετικά .
Είχαν περασει τέσσερις ωρες και δεν ειχα κανενα νέο . Ειχα πάρει πανω απο δέκα φορες τον Κρις αλλα δεν το σήκωνε . Ειχα φτάσει στο σημειο που δε με χωρούσε ο τόπος . Καθομουν στο κρεβάτι και άκουσα θόρυβο . Η πορτα μου άνοιξε και ο Κρις μπήκε στο δωμάτιο μου . Πετάχτηκα απο το κρεβάτι και έτρεξα πανω του . Άρχισα να τον χτυπάω με όλη μου τη δύναμη .
" δεν είχες κανενα δικαωμα να με κρατήσεις εδω , ήθελα να τη δω "
Ο Κρις στεκόταν ακίνητος και δεχόταν τα χτυπήματα μου .
Αφού ξέσπασα έπεσα στην αγκαλιά του και τον έσφιξα δυνατα .
" Κρις ..."
Δε μου μιλούσε . Απλά στεκόταν ακίνητος .
Σήκωσα τα ματια και τον κοίταξα .
" Κρις ;"
Το βλεμμα του ηταν κενό .
" Κρις !!!!!"
Χωρις να με κοιτάει άρχισε να μιλάει
" τη μετέφεραν στο νοσοκομείο και την έβαλαν κατευθείαν στο χειρουργείο , έχασε πολυ αιμα αλλα κατάφεραν να αφαιρέσουν τη σφαίρα . Δεν χτυπησε κανενα ζωτικο όργανο "
Ευτυχώς ειναι καλα .
" έμεινα ολα το βράδυ διπλα της , αλλα δεν άνοιξε τα ματια .... Ο γιατρός ειπε οτι θέλει λιγο χρονο για να συνέλθει .."
" ποτε μπορω να τη δω "
Συνέχισε να μου μιλάει χωρις να με κοιτάει
" ημουν στο δωμάτιο της οταν τα μηχανήματα αρχιςαν να κάνουν κατι περίεργους θορύβους ... Άρχισα να φωνάζω τους γιατρούς ... Τη μετέφεραν παλι στο χειρουργείο ..."
Έκλεισε τα ματια του και πηρε μια βαθιά αναςα .
" επιπλοκή είπαν , υπήρχε εσωτερική αιμορραγία που δεν πρόσεξαν ... "
Τι έλεγε ;
" τι μου λες Κρις ;;;;"
" εφυγε ... Δεν κατάφεραν να τη σώσουν "
Αυτη τη φορα πάγωσα εγω . Εφυγε ;;;
" τι ;;; "
Με κοιταξε στα ματια
" πέθανε ..."
Χωρις να μου πει τιποτα αλλο εφυγε απο το δωμάτιο . Ενιωσα τα ποδια μου να μη με κρατάνε και έπεσα κάτω
Όχι δεν ειναι δυνατόν , όχι η Λουση . Άρχισα να ουρλιάζω . Δε μπορει να ειναι νεκρή .
Για τις επόμενες τρεις μερες έμεινα κλεισμένη στο δωμάτιο μου . Το μονο που εκανα ηταν να κλαίω και να κοιμάμαι . Η Κρις δεν ήρθε να με δει ούτε μια φορα .
Την Τεταρτη μερα αποφάσισα να τον δω εγω . Ήθελα να του μιληςω . Κατέβηκα στο γραφειο του και τον βρήκα καθισμένο στη καρέκλα με ενα ποτο στο χερι .
" Κρις .."
Σήκωσε τα ματια και με κοιταξε .
" Κρις ... Θελω να μιλήσουμε "
Ξαφνικά δεν ήξερα τι ήθελα να πω . Τα συναίσθημα μου ηταν τοσο μπερδεμένα . Απο τη μια ήθελα να τον αγκαλιάσω , απο την άλλη να το χτυπήσω που με άφησε μονη τοσες μερες .
" τι θες ;"
" γιατι ;"
" τι γιατι ;"
" γιατι με αφησες τοσες μερες ; Γιατι δεν ήρθες ;"
Σηκώθηκε και πέταξε το ποτήρι στο τοίχο.
" γιατι δεν άντεχα να σε βλεπω ... Γιατι εισαι υπεύθυνη για το θάνατο της αδερφής μου ... Γιατι πέθανε προσπαθώντας να προστατέψει εσένα .."
Δεν το πιστεύα οτι μου έλεγε αυτα τα λόγια .
" τι λες ;"
" αυριο φεύγεις , γυρνά απο εκει που ήρθες και δε θελω να σε ξαναδώ στα ματια μου "
" Κρις .."
" τελειώσαμε !"
