Ο κόσμος έτρεχε πανικόβλητος δεξιά και αριςτερα . Κάποιοι είχαν σηκώσει τον Κρις και τον είχαν μεταφέρει μεσα . Η Λουση ούρλιαζε μόλις είδε σε τι κατάσταση ηταν ο Κρις . Ένας αντρας με σήκωσε και με πήγε στο σπίτι . Με έβαλε να καθησω στο καναπε και έτρεξε παλι έξω .
Ειχε περασει μια ωρα και καθομουν ακίνητη στο καναπε . Ηταν σαν να έβλεπα ταινία . Σε κάποια στιγμη η Λουση βρέθηκε μπροστα μου
" Αντριάνα ! Σου μιλαω !"
" Λουση ..."
" ελα μαζι μου "
Σηκωθηκα μηχανικά και την ακολούθησα . Με πήγε στο δωμάτιο μου και με βοήθησε να ξεντυθω . Εκανα ενα μπάνιο για να ξέπλυνω τα αίματα απο πανω μου . Μόλις τελείωσα φόρεσα μια φόρμα και καθησα στο κρεβάτι . Η Λουση ηταν ακομη μαζι μου
" πως ειναι ;"
" ο γιατρός ειναι ακομη μαζι του . "
" γιατι δεν τον πάτε σε ενα νοσοκομείο ;"
" εδω ειναι καλυτερα "
Η πορτα χτυπησε εκει ο Παολο μπήκε μεσα
" ο γιατρός εφυγε , κατάφερε να βγάλει τη σφαίρα . Ηταν πολυ κοντα στη καρδια . Τωρα περιμένουμε "
Η Λουση άρχισε να κλαίει . Τους κοίταξα και σηκωθηκα .
" Αντριάνα που πας ;"
Άνοιξα τη πορτα και άρχισα να προχωράω . Τα βήματα μου με έφεραν μπροστα απο το δωμάτιο του Κρις . Ενιωθα την ανάγκη να τον δω . Δυο αντρες ηταν έξω απο τη πορτα του . Στάθηκα μπροστα τους και τότε άκουσα τη φωνή του Παολο
" αφήστε την να περασει "
Μπήκα μεσα και τον ειδα . Ακίνητος στο κρεβάτι . Η περιοχή του στήθους του ηταν καλημενη με επιδέσμους . Καθησα διπλα του και τον κοιτουσα. Μετα απο λιγο μπήκε και η Λουση . Μόλις τον αντίκρυσε άρχισε να κλαίει βουβά . Καθόμασταν η μια απο τη μια πλευρά και η άλλη απο την άλλη και περιμέναμε .
Δε ξερω πόση ωρα ειχε περασει . Ενιωθα οτι τα ποδια μου είχαν παραλύσει πανω στη καρέκλα . Ο Παολο μπήκε σιγα σιγα στο δωμάτιο και φώναξε τη Λουση .
" πήγαινε , θα μείνω εγω "
Κουνησε το κεφαλι της και βγήκε έξω . Έβαλα το χερι μου στο δικο του και το έσφιξα
" γιατι το έκανες αυτο ; Γιατι με έσωσες ; Εσυ ήθελες να με διώξεις ! Δεν με ήθελες στα ποδια σου . Γιατι ;"
Ενιωσα το χερι του να σφίγγει τι δικο μου . Τα ματια του ηταν ακομη κλειστα
" γιατι σήμαινεις πολλα "
Ξύπνησε ; Μου απαντησε η το φανταστικα;
" Κρις ; "
Δεν πηρα καμια απάντηση . Βγήκα έξω και φώναξα το γιατρο . Μου είπαν να περιμένω μεχρι να τον εξετάσουν . Είχαμε μαζευτεί ολοι και περιμέναμε υπομονετικά . Μετα απο λιγο βγήκε ο γιατρός
" καμια αλλαγή "
Τι ειχε γινει ; Ηταν ολα μεσα στο μυαλο μου ; Μα μου ειχε μιλησει ! Η μήπως όχι ;
Μας ειπε οτι θα ηταν καλυτερα να τον αφήσουμε να ξεκουραστεί . Ο καθένας μας επέστρεψε στα δωμάτια του . Ξαπλωσα στο κρεβάτι και προσπάθησα να κοιμηθώ . Αφού στριφογύρισα πολλές φορες σηκωθηκα αγανακτισμένη . Επρεπε να τον ξαναδώ . Βρέθηκα για άλλη μια φορα μπροστα απο το δωμάτιο του . Αυτη τη φορα οι αντρες δεν με εμπόδισαν . Μπήκα μεσα και καθησα παλι διπλα του .
" μου μίλησες ; Δε ηταν η ιδέα μου ! Σε άκουσα ! "
Δεν πηρα καμια απαντήση
" μιλά μου γαμωτο ! Γιατι το κανεις αυτο ; Αφού το είπες ! Είπες οτι σημαίνω πολλα !"
" και το εννοούσα "
Αυτη τη φορα τα ματια του ηταν ανοιχτά και με κοιτούσε
