Κεφαλαιο 20

12.2K 1K 64
                                    

Οι μερες πέρασαν χωρις να το καταλάβω . Οι πληγές μου επουλώθηκαν , τουλάχιστον οι σωματικές . Η ψυχή μου ακομα πονουσε . Πονουσε για όσα είχαν γινει . Ο Λουση ηταν συνέχεια μαζι μου για να μου κρατάει παρέα . Αυτο όμως σήμαινε οτι ηταν και ο Παολο . Ειχε γινει σκιά μου . Προφανώς φοβόταν μήπως μιληςω . Κάθε φορα που μας άφηνε μόνους μας δεν έχανε ευκαιρία να μου υπενθυμίζει τι θα γινόταν αν μιλούσα . Ο Κρις ερχόταν να με βλέπει , με ρωτούσε αν ημουν καλα και μετα εξαφανιζόταν . Ηταν λες και δεν ηθελε να με βλέπει . Για άλλη μια φορα γυρίσαμε στα παλιά .
Ηταν περασμένες τρεις και δε μπορουςα να κοιμηθώ με τιποτα . Στριφογυρνουσα στο κρεβάτι αλλα δεν τα κατάφερνα . Πέταξα το σεντόνι και κατέβηκα στο σαλόνι να πιω κατι να με ηρεμήσει . Άρχισα να χαχνω τα ντουλάπια για αλκοόλ .
" που σκατα τα έχουν βάλει "
" ψάχνεις κατι ;"
Γύρισα και ειδα το Κρις καθισμένο στη πολυθρόνα . Δεν τον ειχα προσέξει μεσα στο σκοτάδι
" κατι να πιω "
Σηκώθηκε απο τη θέση του και ήρθε μπροστα μου
" καμια φορα αυτο που θελουμε ειναι ακριβώς μπροστα μας και δε το βλέπουμε "
Τι ειπε τωρα ;
Σήκωσε το χερι του και άνοιξε το ντουλάπι που ειχα ανοίξει πτιν λίγα δευτερόλεπτα . Έβγαλε ενα μπουκάλι βότκα και το άφησε μπροστα μου .
" πάγο εχει διπλα στο τραπεζάκι "
Πηρα το μπουκάλι και γέμισα το ποτήρι με μια γερή δόση . Ούτε πάγο ούτε τιποτα . Ήπια μια γερή γουλιά και ενιωσα αμέσως να με καεί . Με μια κινηση κατέβασα και το υπόλοιπο και ξαναγεμίσα το ποτήρι μου
" με το μαλακό "
Ναι , τοσες μερες δε μου μιλάει τωρα βρήκε ;
" δουλεια σου "
Κατέβασα γρήγορα το δεύτερο ποτήρι και το γέμισα για άλλη μια φορα
" σου είπα κατι "
" δε μας παρατάς λέω εγω ; Ετςι και αλλιώς δε θέλεις να βρίσκεσαι κοντα μου , μην προσποιήσαι Ότι σε νοιαζει "
Πηρα το ποτήρι μου και ανέβηκα στο δωμάτιο μου . Εκλεισα δυνατα τη πορτα .
" μαλακα !"
Το ποτο με ειχε ζαλίσει . Ειχα τοσο καιρο να πιω και ετςι που το κατέβασα δεν άργησε να με πιάσει . Ήπια μονορούφι και τι υπόλοιπο και βλαστήμησα που δε πηρα μαζι μου το μπουκάλι .
" μαλακα !!!"
Ήθελα τοσο πολυ να κατέβω να τον βρίσω .
" αν σε ειχα τωρα μπροστα μου ..."
" με εχεις , για να ακούσω τι εχεις να πεις "
Δε κατάλαβα τιποτα μπήκε στο δωμάτιο , αλλα ηταν η ευκαιρία μου να τα πω ολα .
" τι σου εχω κανει και με μισείς τοσο ; Λες να ήθελα ποτε να βρίσκομαι φυλακισμένη στο κωλοσπιτο σου ; "
Άρχισα να πήγαινε πανω κάτω
" απο τη πρώτη μερα δε με χωνέψες , πίστεψε με τα αισθήματα ηταν αμοιβαία , αλλα ησουν αδερφός της Λουσης και είπα να σου δώσω μια ευκαιρία . Εσυ όμως στο κόσμο σου.... Αν ηταν στο χερι σου θα με άφηνες στα χέρια του να πεθάνω , το έκανες μονη για τι Λουση ετςι δεν ειναι ;"
Με το που το είπα αυτο η όψη του άλλαξε . Το ποτήρι που κρατούσε στα χέρια έγινε κομμάτια στο τοίχο . Με μια κινηση βρέθηκε μπροστα μου και με άρπαξε απο τους ώμους .
" μη τολμησεις να το ξαναπείς αυτο .."
" γιατι πονάει η αλήθεια ;"
" τιποτα δε ξέρεις .."
Με έσφιγγε δυνατα σε σημειο που άρχισα να πονάω .
" γιατι δεν το παραδέχεσαι ; Άλλωστε φαίνεται απο τη συμπεριφορά σου. Απο τότε που ήρθα μου λες ενα τυπικό τι κανεις Και μετα εξαφανίζεσαι "
Ειχα αρχίσει να φωνάζω πλέον .
" σκάσε ..."
" γιατι να σκάσω Κρις ; Δε σου αρέσουν αυτα που ακούς ; "
" είπα σκάσε !"
" δεν εχεις το δικαίωμα να μου λες τι να κανω , μακάρι να μη σε γνώριζα ποτε , μακάρι να μην έμπαινες ποτε στη ζωη μου "
" και γω το ίδιο εύχομαι "
Δεν κατάλαβα ποτε έγινε αλλα τα χείλη του βρέθηκαν με δύναμη στα δικά μου . Με σήκωσε στη αγκαλιά του και βρεθήκαμε στο κρεβάτι
" μακάρι να μην ενιωθα αυτα που νιώθω , μακάρι να μπορουςα να σε αφήσω να φύγεις αλλα δε μπορω "
Τι μου έλεγε τωρα
" Κρις ..."
" απο τη πρώτη μερα σε ήθελα , τοσο που προσπαθουσα να σε διώξω μακρυα μου .. Η ζωη μου ειναι δύσκολη , δεν ήθελα να σε τράβηξω σε όλο αυτο . Οςο και να προσπαθουσα όμως δε τα κατάφερνα . Πίστευα οτι αν δε σου φερομουν καλα θα έφευγες , αλλα ταυτόχρονα τρόμαζα μήπως το κανεις . Οταν σε έπιασε ο Λουίτζι τρελάθηκα . Πίστευα οτι δε θα έβρισκα ζωντανή . Μόλις σε βρήκαμε σε εκείνη τη καταςταςη ήθελα να το σκοτώσω . Ηταν τυχερός που δε το βρήκα . "
Δεν πίστευα αυτα που άκουγα .
" δε μπορω να σε αναγκάσω να μείνεις , όχι πλέον , όχι μετα απο αυτα που έγιναν , αν θελήσεις να φύγεις δε θα το αρνηθώ .... Όμως σου ζητάω να μείνεις , να μείνεις μαζι μου "

Χωρις επιστροφήWhere stories live. Discover now