Hayatında sadece annesi olan Duru'nun babasına ve abilerine kavuşma hikayesi
15 yıldır Duru'yu arayan babası ve abileri
Babası ve abileri öldü zanneden Duru
Bakalım birbirlerine alışabilecekler mi?
Sabah saat 7 gibi uyanmıştım. Saatin erken olduğunu fark edince geri uyumaya çalışmıştım ama uyuyamamıştım. Uyuyamayınca da biraz konu tekrarı yapmaya karar vermiş ve masaya oturmuştum. Bu aralar baya boşlamıştım derslerimi zaten yarın da yeni okuluma başlayacaktım.
Okul için baya heyecanlıydım. Çünkü kuzenlerim de olacaktı. Beni en çok tedirgin eden Deniz'di. Tekrar kavga yaşanmasını istemiyordum çünkü.
Dinlenmek için kitabımı kapattım ve telefonda dolanmaya başladım. Bu gün Azat abimle kahvaltı yapıcaktık. Heyecanlıydım çünkü bu ilk abi kardeş kahvaltımız olacaktı. En azından benim için ilk abi kardeş kahvaltısı, çünkü her insan gibi bende bebekliğimi hatırlamıyordum.
Abim bana bir de sürprizi olduğunu söylemişti. Sürprizleri severdim. Bu yüzden de bu durum beni bayağı heyecanlandırıyordu. Hediyenin küçük yada büyük olması önemli değildi biri bir kağıda güzel bir şey yazıp hediye diye verse yine aynı mutluluğu yaşardım.
Bu aileye geldikten sonra ne kadar da heyecanlanır olmuştum. Onlara alışmaya başlıyordum. Artık bana ailem gibi hissetirmeye başlıyorlardı.
Düşünmeyi bıraktım ve biraz da kitap okumaya karar verdim. Salıncağıma oturup kitap okumaya başladım. Biraz okuduktan sonra telefonum çalmaya başladı.
Arayan Azat abimdi. Bende hemen telefonu açtım
Azat abim : Günaydın abiciğim nasılsın?
Ben : İyiyim abiciğim sen nasılsın?
Azat abim : Bende iyiyim. Ne zaman geleyim seni almaya?
Ben : Fark etmez abi. Sen ne zaman gelmek istersen gelebilirsin.
Azat abim : Tamam ben şimdi evden çıkıyorum. Birazda gelirim sende hazırlan o zamana kadar abiciğim.
Ben : Tamam abi, görüşürüz.
Azat abim : Görüşürüz abicim
Telefonu kapattıktan sonra üzerimi değiştirmek için giyinme odasına doğru ilerledim. Çünkü hala geceliklerimle duruyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üzerimi değiştirdikten sonra telefonu alıp odamdan çıkmıştım. Birini bulma unuduyla aşağı doğru inmeye başlamıştım. Çünkü Azat abimle gideceğimden kimseye bahsetmemiştim. Hem nasıl bahsedebilirdim ki zaten gece de geç haberim olmuştu.
Aşağı inip salona girdiğimde koltukta oturan babamla karşılaşmıştım. Koltukta oturmuş kahve içiyordu.
Benim geldiğimi fark ettiğinde hafif yerinde dikleşmişti.
