𝐾İ𝑀𝑆𝐸𝑆İ𝑍

Bölüm 13 : Yaralı Kalplerin savaşı

•Wattpad hesabım,

👇🏻👇🏻

aleniaay

Böylelikle kitap hakkında daha çok bilgiye ulaşacaksınız ❥

• Bölüm içinde yorum yapmayı unutmayın, yorumlar ve oylar sandığınızdan daha önemli❕❗

13. Bölüm : Yaralı Kalplerin Savaşı

◁❚~İyi okumalar~❚▷

Ölüler yaşayanlardan daha çok çiçek alır, çünkü pişmanlık minnetten daha güçlüdür.

|Yazardan|

Korkuyla zihne kazınan anılar üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin eskimez, unutulmaz. Çünkü insan acı çektiği anı kaydeder, yedeklerini her zaman saklar. Bazı anılar pas tutmaz, yara hiç iyileşmeden orada kalır yıllarca.

Biliyor; bu defa çöktüğü yerden kalkmanın aklına ağır geleceğini biliyor.

Canın canı ölüyorsa eğer, şayet acı çekiyorsa kendi kalbinde bunu misliyle yaşayacağını; kendine bedelini ödeteceğini biliyor.

Ve tek bir sonuca varıyor.

Artık intikam zamanı.

Doktor, "Ölmeyecek," diyor. "Ama acı çekiyor."

Geriliyor, tepki vermekten aciz kalmış bedeni bir adım arkaya sendeliyor. Onu omuzundan tutan el, artık bunu yapacak gücü kendinde bulamıyor. İki zihin içinde tutuşan kıvılcımlarla kendini toparlamaya, ateşten güç almaya çalışıyor. Ayaklanmayı dilerken oldukları yerde yanıyorlar. Artık onlar da biliyorlar, artık intikam zamanı.

"Yoğun bakıma alınacak. En azından bugün, tedbir için kimse onu göremez. Durumuna bağlı yarın yoğun bakımdan normal odaya alabiliriz."

İmkansız. Bu an, en az; kızını o yurdun kapısına getirdiği, kolyeyi boynuna taktığı ve çekip gittiği an kadar imkansız. İnanamıyor. Kabullenmek her zaman zordu ama şimdi gözünün önünde acı çekişine inanamıyor. Ve titriyor. Öfke, acı, korku, çaresizlik. Zihinsel açlık onu titretiyor. Kızını istiyor, ondan gitse bile.

Ama ulaşamıyor. Önünden sedyeyle geçip giderken, artık kan kaybından bembeyaz olmuş yüzüne bakarken hatta gözlerini aralandığını görürken bile ona dokunamıyor. Çünkü ölmesinden korkuyor. Yaşayacak ve iyi olacaksa ona yaklaşmamayı tercih ediyor.

Ne yapacak? Bilmiyor. Artık bildiği tek bir şey var; artık intikam zamanı.

Zarar gören canları için, acı çeken bedenler için. Baktığında boş gördüğü gözler, kendinden bir parça bulduğu insanlar için. Artık intikam zamanı.

"Akel'le aynı yerden vurulması tesadüf değil."

Elbette değil.

"Yaşanan hiçbir şey tesadüf değil. Alpay'a gelen üç kurşundan biri, Miray'la aynı yerde. Kimse tesadüf olduğunu düşünemez."

Atilla'ın bir adım arkasında duran Alpay, gözlerini Oğuz'a kilitlemiş, söylenen sözlerle içindeki öfkeyi harlayarak dişlerini sıkıyor. "Miray uyanana kadar şu konuları konuşamak yerine yanında olacağım."