Miray sırların, yaşamın ve ölümün kilit noktası olan o kişi. Her şeyin başlangıcı ve belki de her şeyin sonu.
🗝️
6 yaşında ailesi tarafından terk edilen Miray, yıllar sonra babasıyla karşılıyor ve böylelikle hayatında yüzleşmeye belki de hiç hazır...
Böylelikle kitap hakkında daha çok bilgiye ulaşacaksınız ❥
•Bu bölümde tetikleyici ve rahatsız edici öğeler bulunmaktadır. Rahatsız olacak ve etkilenecek okuyucuların bazı yerleri atlayarak okumasını rica ediyorum.
◁❚~İyi okumalar~❚▷
🍂
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3. Bölüm: Ölüm ve kız: Kanlı Tiyatro
Kapının açılma sesi kulaklarımda çınlama oluştururken vücudumun havalandığını hissettim.
Başım birinin göğsüne yaslanırken bu kişinin kim olduğunu çözmek zordu. Gözümü açmayı denedim fakat uyku bedenimi esir almış gibiydi. Sadece birkaç saniye içinde tekrar bir yere yatırıldığımda uyuya kaldığım yerin aksine burası yumuşaktı. Üstüm bu yumuşaklıkla örtüldü, ısındığımı hissettim.
"Banyo yapması gerekiyor," dedi bir erkek sesi. O adam ise, "Uyanınca yapar," diye cevapladı.
"Ağlamış mı?" Diye sordu bu sefer. Sesi düşünceliydi, sıkıntılı olduğunu sezmiştim. O ise tekrar "Sanane Alpay," dedi sert çıkan sesiyle. "Seni ne ilgilendirir?"
Saçımda ve anlımda eller hissettim, sıcaktı bir o kadar da soğuk. Anlımı ısıtıyor, içimi üşütüyordu.
"Seni sevmeyecek," dedi adının Alpay olduğunu öğrendiğim çocuk. "Önemli değil," dedi o adam. "Yüzünü göreyim yeter."
Devamı kesik kesik ilerledi, bazı şeyler duydum ama anlamlandıramadım.Sonunda kapı çarpış sesi duyduğumda odadan çıktıklarını hissettim. Işık kapandı, gözümün önü tamamen karanlıklaştı.
Rüyalarım beni boğmaya başladığında zihnimde yine tek bir tiyatro sahnesi canlandı.
Perde açıldı, ışıklar kapandı. Tiyatro son sahnesini ölümle bitirdi. Ölüm ve kız.
🍂
*Ölüm ve kız adlı tiyatro eseri uzun bir diktatörlük döneminden sonra demokratik yönetime kavuşmuş bir ülkede, politik görüşleri nedeniyle işkenceye ve tecavüze uğramış bir kadının, işkencecisiyle karşılaştığında ondan öç alıp almama ikilemini konu alır.*
🍂
Yatakta hareketlendiğimde karanlık nedeniyle gözlerimin açıldığını bile fark edememiştim.
