Taylor Swift ft. Kendrick Lamar-Bad Blood
Medya;Dolunay Uysal.
Bugün cumartesi.Annem'in mezara konulduğu gün.Bir adam yüzünden annem öldü.Ama adamda zaten 2 ay önce kalp krizinden öldü.
Şu an annem'in mezarındayım ve toprağını okşuyorum.
"Anne,ben geldim.Dolunay'ın geldiği.Gecede parlayan ışığın geldi.Keşke ölmeseydin.Ama o adam yüzünden sen şimdi toprak altındasın.Aramızdaki tek engel toprak.Bir gün bile aramazıma toprağın gireceğini hiç düşünmemiştim.Şimdi ben ağlıyorum ya kızmıyorsunuzdur dimi?"dedim acıyla gülerek. "Neyse,sana hayatımı anlatayım.Kısacası'Berbat' gerçekten berbat.Babam bana şirket'in başına geç diyor.Ama bana geçmek istiyor musun,istemiyor musun?,diye hiç sormuyor.Sen yanımızda olsaydın'Kızı zorlama,Selim.'der,kızardın babama.Oda seni kıramayıp'Tamam.'derdi.Ama artık kıracak birisi olmadığı için beni zorluyor.Bugün basın evimizdeydi.Maalesef bende çıktım.İyi mi ya,töbe töbe.Ama babam bana basın geldiginde ne diyeceğimi söylerken,ben onu dinlemeyip içimden geleni söyledim.Beni sorguya çekmesin diye,kaçtım geldim yanına."dedim,gülümseyerek."Neyse,ben artık gideyim.Malum,sorguya çekecek bir Selim baba duruyor evde.Görüşürüz."dedim ve burukça gülümseyerek,arabaya yöneldim.Arabaya binip,çalıştırdım ve gaza basarak eve sürdüm.
Eve gelince,arabadan indim ve eve doğru yürüdüm.Ev'in kapısını açıp,içeriye girdim ve yakalanmamak adına sessiz,seri bir şekilde merdivenlerden yukarıya çıkmaya başladım. "Küçük hanım.Nereden geliyorsunuz?"babam'ın sert ama sakin sesiyle durduğum yerde çakıldım.Biri ayağıma beton dökmüşte yürüyemiyormuşum gibi.Tamam,bu biraz değişik bir benzetme oldu."Babacım."diyerek ellerimi iki yana açtım ve döndüm.Babam ise,ellerini gögüsünde bağlamış bana bakıyordu.Ellerimi indirdim ve,"Annem'in yanına gittim."dedim,babam annem'in yanına gitmeme kızmazdı.Ama şu an kızar mı hiç bir fikrim yok. "Hımm.İyi,tamam.Yemeğe geç kalma."dedi ve gitti.Derin bir oh çekmeyi aklıma kazıdım ve odama çıktım.İçeriye girip,derin bir'oh'çektim.Bilgisayar'ı açtım ve Poyraz Karaman'a baktım.Annem'i öldüren ve 2 ay önce kalp krizinden tahtalı köyü boylayan adam.Bir tanede oğlu varmış adam'ın. "Kızım hadi!"diye bağırdı babam aşağıdan."Geliyorum!"dedim ve leptop'u kapatıp,aşağıya indim.Çocuğun fotoğraflarına da bakamadık iyi mi!Neyse..Yemek masasına oturdum ve Derya'nın yaptığı yemeklerden yemeğe başladım.Derya okulu bitirmişti.Abla dememi nedense istemezdi.Sessiz geçen bir yemeğin ardından babam'ın sert bakışları görüş alanıma girdi. "Ne oldu baba?"dedim. "Bugün yeni bir proje üzerinde çalışıyoruz."dedi,Babam."Yani?"dedim. "Yani,sen şirket'in başına ğeçeceğin için, sanada anlatmak istedim."dedi. "İyi,bakarız."dedim. "Dolunay."dedi,babam sabırla."Biraz daha sert söyle istersen.Az kaldı kulaklarından duman çıkacak."dedim,ortamın ciddiliyini dağıtmak amacıyla."Şurada,ciddi bir şey konuşuyoruz,Dolunay!"diye kükredi,babam.
"Baba,ben sana daha kaç kere söyleyeceğim?Ciddi ortamlar bana uygun değil."dedim. "Cıvık da olunmuyo,Dolunay hanım."dedi,Babam. "Ben cıvıkda olamıyorum.Ortası ideal."dedim. "Olmaz.Yarın işin başına geçeceksin." "Hadi canım.Şaka."dedim,kendimi inandırmaya çalışırcasına. "Çok ciddiyim."dedi ve masadan kalktı. Kaçsam mı acaba?"Ama-" "Aması maması yok Dolunay."dedi babam,sert bir şekilde.Yok valla yok ben kaçacam.Kafaya koydum.Yada kaçmasam mı ya?
Odama girerken,"Eline sağlık,Derya!"diye seslendim ve odama girdim.
Gözlerimi açar açmaz karşımda babam'ı görmeyi beklemiyordum."Hadi hızlı ol.Toplantıya geç kalmak istemezsin heralde?"dedi. "Şaka?"dedim ama hiç şaka yapar gibi bir hali yoktu. "Şaka yapar gibi bir halim mi var?"dedi,sert bir sesle."Tamam ben üstümü değiştirip,geliyorum."dedim ve babam odamdan gitti.Lacivert bir kot pantolon üstünede 0 kol gömlek giydim ve pantolonun içine soktum.Siyah çantamı aldım ve siyah vanslarımı giydim.Ne?Ben asla topuklu giymem.Dışarıya çıktım ve babam'ın yanına gittim.Arabaya bindikten sonra,şöfor bizi şirket'e götürdü.Şirket'e gelince annem'in öldüğü günden beri gelmemiştim.1 senedir.Şirket'e girince bütün gözler bendeydi.Heralde kıçımı gösteren bir etek ve yüksek topuklu bir ayakkabıyla gelecem zannettiler.Ha,tabi bir şeyi unuttum;Yüzümde papağan patlamış gibi gelmemi beklediler.Yukarıya çıkınca babam'ın odasına girdik."Artık burası senin odan ben karşı kolidor'un sonundaki odadayım."dedi ve gitti.'Of'layarak koltuğa oturdum.Kapımın çalınmasıyla yerimden hopladım."Dakika bir gol bir...Gel!"dedim ve içeriye bir adam girdi.Yakışıklıymış.Ne yani?Tipsiz desem Allah çarpar. "Evet?"dedim,ciddi olmaya çalışarak.Ama ne fayda? "İmzalamanız gereken dosyalar."dedi ve masama en az 30 tane dosya koydu."2 saat sonra Eğmen holdingle bir toplantınız var."dedi."Tamam.Çıkabilirsin."dedim ve çıktı.Benim buradan kaçmam gerek cidden.Ne duruyorum?Odamdan çıktım ve babam'ın odasına girdim. "Baba?"dedim. "Efendim?" "Sen ciddi ciddi,beni burada çalıştıracak mısın?"dedim."Evet Dolunay daha kaç kere soracaksın?"dedi,sert bir sesle."Tamam."dedim ve odadan çıktım.Aklıma gelen şeyle bir tane kızın yanına gittim. "Poyraz Karaman'ın şirket'inin adı ne?"dedim. "Poyraz Karaman..2 ay önce ölen adam'ın şirketi'nimi diyorsunuz?Oğluda Kerem Karaman?"dedi."Evet."dedim. Kağıda bir şeyler yazdı ve bana verdi.
Kara-man "Şirketin adı böyle mi?"dedim. "Evet."dedi."Kimseye bir şey söylemeyeceksin."dedim hayat'ımda ilk kez bu kadar ciddi olmuştum."Ta-tamam."diyerek kekeledi.Şirketten çıktım ve şöfor'ü aradım."Benim arabamı getirir misin?"dedim. "Hemen efendim."dedi ve telefonu kapattım.5-10dakika sonra arabamı getirdi.Arabama bindim ve Kara-man şirketine sürdüm.
İntikam zamanı..Kara-man...
---
Sadece konusunu açıklamak istemiştim,sadece özetdi bu.
Yani hafta sonu başlıyorum. :))
İyi günler.Umarım konusunu beğenmişsinizdir.
Hey gençlik!Şans dile!
Kendinize kötü bakmayın :D
