Demi Lovato-Nightingale
Medya;Dolunay'ın giydikleri.(Bot hoşuma gitti :D.d.d.)
Gözlerimi tavana dikmiş öylece bakıyordum.Şimdi hiç edebiyat yapamayacağım.Tavana gözlerimi dikiyorum çünkü,kalmak için çok üşengecim."Dolunay!" ve babam'ın o güzel ciddi(!) sesi. Cevap vermedim çünkü ağızımı açacak halde değilim.Odam'ın kapısı tıklatılmasıyla bakışlarım kapıya döndü.Zorla ağızımı açarak,"Gel."dedim.İçeriye Burak girdi. "Baban seni çağırıyor.Gelsen iyi olur."dedi.Ben kapıyı kapatacak diye beklerken o benden bir cevap bekliyordu."Tamam."dedim ve kapıyı kapattı.Yataktan kalktım ve kapıyı açarak aşağıya inmeye başladım."Efendim."dedim.Uyuşuk hareketlerle kahvaltı masasına giderken."Otur."dedi karşısını göstererek. Omuz silkerek,"Tamam."dedim ve oturdum. "Neden sana seslendiğimde cevap vermiyorsun?"dedi. "Duymadım."dedim. "Nasıl duymadın?Ahırdaki Hüsnü bile duydu."dedi. Onun son cümlesiyle bakışlarım babama döndü. "Baba bu sen misin?"dedim. Babam az önce espiri mi yapmıştı?"Arada sırada bizdede böyle şeyler var..."diyerek kahvaltısına geri döndü ardından baş parmağını bana doğru sallayarak,"Ama alışmasan iyi edersin."dedi,ciddi bir şekilde. Gülümseyerek,"Tamam."dedim. Kahvaltımız sesli bittip,sessiz sonlanmıştı. "Baba."dedim.Babam kahvaltı masasından kalkarken.Bakışları bana döndü."Bir şey isteyebilir miyim?"dedim. "İste."dedi kaşlarını çatarak. "Sarılabilir miyim?"dedim,5 yaşındaki çocuk gibi kaşlarımı kaldırarak. Babam'ın bakışları yumuşadı."Gel buraya."diyerek o bana sarıldı.Bi süre sonra çekildi."Hadi bakalım.Üstünü giyin şirket'e gidiyoruz."dedi. "Ama niye kiii?"dedim 'i'leri uzatarak. "Dolunay."dedi uyarıcı bir sesle. "Tamam,tamam.On dakika bekle geliyorum."diyerek yukarıya koştum.Odama girerek kapıyı kapattım ve dolabım'ın önüne geçtim.Sürgüyü sürükleyerek giysilerimde göz gezdirdim.(Medya)
Seçtiğim giysileri giydim.Topuklu giymezdim ama annem bana onu doğum günümde almıştı.İnadıma.Hemde o gün bunu giymiştim.Amcam'ın kızı' nın nikahında.
#Geçmiş zaman#
"Anne,yalvarıyorum bak.Nikahda bu topuklular giyilir mi ya?Ben sport ayakkabımı giyeyim.Sen topuklu giy."dedim. Şirince sırıtmaya çalışarak. "Olmaz.Sen artık genç bir kızsın ve topuklu sana yakışıyor.O çıkartılmayacak." "Ama an-" "Ölümümü gör."dedi sözümü keserek. "Tövbe de anne."dedim. "Çıkartmazsan tövbe ederim."dedi. "Tamam.Tamam çıkartmayacağım."dedim. "Tövbe tövbe."dedi ve odamdan çıktı.Yürüyebilirim umarım..
Hadi inşallah.
#Şimdiki zaman#
Üstümdekilere son kez göz gezdirdim.Güzel olmuştum.Telefonumu arka cebime koyarak topuklularla odamdan çıktım.Merdivenlerden aşağıya düzenlice indim.Zaten yürüyebiliyordum.Yani o gün tecrübe edinmiştim."Kızım hazır mısın?"diyerek bana döndü babam. "Evet."dedim. "Güzel olmuşsun.Anneden sonra seni ilk defa topuklu giyerek görüyorum ve gayet yakışmış.Hadi gel."dedi ve evden çıktık.Arabaya bindik ve şoför sürmeye başladı."Sen her zaman böyle giyinsene."dedi,babam. "Baba,gerçekten mi?Bu ilkti ve bir daha giymeyeceğim."dedim. "Tamam.Sen bilirsin."dedi.Araba durunca geldiğimizi anladım.Arabadan indikten sonra büyük dönen kapıdan geçtik."Şu kapıyı değiştirsek iyi olur."dedi babam."Neden ki?"dedim. "Dönen kapı yerine kart okutarak geçmek daha cazip ve iyi geliyor."dedi,babam."Ne zaman değiştireceksin?"dedim. "Buğün ararım.Yarın gelirler.Hızlı olurlarsa bir haftaya biter.Artık sende bir hafta tatil yaparsın."dedi. "Yapmam mı hiç?"diyerek gülümsedim.Asansör,20.katta durunca babamla ayrı yönlere gittik.Odama girdim ve masa'nın ardındaki koltugumda yerimi aldım.Telefon'um titreyince elime aldım.Mesaj gelmişti.
Bilinmeyen numara;
Şirkette misin? -Kerem. Numara'yı 'Kerem'diye kaydettikten sonra cevap yazdım.
