Medya;Nehir Yüce
Guns N' Roses-Don't Cry
"Alper bey.." "Size hayır diyorum.Hayır." "Neden acaba?" "Nedensiz hayır." "İyi de Alper bey-" "Yok olmaz.İstemiyorum arkadaş.Burda acıdan kıvransam da ooolmaaazzz." Alperin bacağına bakabilmeleri için eşofmanını çıkarmaya çalışıyorlardı.Ama Alper ne varsa izin vermiyordu. "Acıyo.."diye kıvranmaya başladı yine. "Alper bey diyorum size söz dinlemiyorusunuz.Sadece yaraya bakmamız lazım.İlle iğne falan mı yapalım da bayıltalım sizi.Güzeliikle halletmeye çalışıyoruz.Lütfen siz de biraz yardımcı olun biraz." "Olmuyorum yardımcı falan.Hayır belki olmak istemiyorum.Belki yardım sever bir insan değilim size ne?" "Sizin iyiliğiniz için söylüyoruz yoksa burda işimiz ne." "İstemeyin iyiliğimi falan.Ya acıyoo."diyerek kıvranmaya devam etti. "Olum sadece eşofmanını çıkaracaklar kesiğe bakacaklar ne abarttın yahu." "Olmaz işte." "Neden?" "Nedeni;olmaz." "Allahım sen sabır ver.Alper şimdi kendi fazlalığınla seni si-"derken elimi ağızına koyarak susmasını sağladım Kerem'in. Yoksa küfür edecek. "Ben sana küfür yok demedim mi?" "Yoo demedin."dedi kafasını sallayarak. Gözlerimi devirdim ve,"Demedi deme.Küfür yok Kerem." "Allah Allah.Kendimi tutamazsam küfür ederim ben." "Sen kendini tutsan da küfür edersin." dememle gözlerini devirdi. "Küfür konulu kavganıza müdahale etmek istemem ama daha önemli bir konumuz var arkadaşlar."dedi Doğa. Alpere baktığımızda halen koca karı gibi inat etmeye devam ediyordu. "İnat etme işte Alper öff."diyerek eşofmanını çekecekken Kerem beni geriye çekti. "Noldu ya?" "Napıyosun sen?"dedi kızar gibi. "Alperin eşofmanını-" "Sana mı kaldı o şimdi Alperin bacağını falan göreceksin." "Sanki hiç görmedik."dedi Ceyda rahatlıkla. "Ha gördünüz yani.Sende alışkınım ben kafasıyla çocuğun eşofmanını çıkaracaktın."dedi. "Evet."dedim bende rahatlıkla. "Allah Allah yok öyle." Biz kavga ederken hemşire de Alperin eşofmanını çıkarmak için halen bir uğraş içindeydi. "Alper bey.Sadece eşofmanınızı çıkaracağız,yaranıza bakacağız ve gerekli müdahaleyi yapacağız.Kan kaybetmiş olabilirsiniz.Kan kaybetmeniz kötü şeylere sonuç açabilir." Kadının o kadar konuşmasına rağmen Alperin verdiği cevap şu oldu,"Ck." Her ne kadar bu cevaba kahkahalarla kıvranmak istesemde kendime engel oldum. Hemşire bön bön Alperin yüzüne bakmaya devam etti. "İstifa edecem."dedi ciddilikten uzak. "Aşkım arkana döner misin?"dedi Kerem. Neden bu bana 'aşkım'diyo. Hayır yani sevgili falan da değiliz. "Sen neden bana aşkım diyosun?"dememle Kerem tip tip baktı. "Onu sonra konuşuruz.Sen şimdi arkana dön."dedi bende döndüm. Niye döndüm bilmiyorum. "Yaaa!!!"diye bağırmayla ağlama sesi gelmesiyle arkama dönmüştüm ki Kerem izin vermedi. "Noldu ya?"dedim. "Sadece Alperin eşofmanını çıkarmasında biraz yardımcı oldum."derken kahkahalar atmaya başladı. Bizimkiler hep kahkaha atıyordu. "Sen neden arkana dön,dedin?"dedim. "Tamam şimdi önüne dönebilirsin."demesiyle Alperi kalpli baksırla görmeyi beklemiyordum.
---
"Ne demek oluyor bu Ceyda?!"diye bir bağırtı geldiğinde hepimiz bahçeye çıkmıştık.Alper'in muayenesi yapılmıştı. Onun için evde dinleniyordu. Bahçeye çıktığımızda ağlayan bir Ceyda ve karşısında duran ağlamamak için kendini zor tutan Mete. "Mete..." "Böyle birşeyi nasıl istersin..nasıl..ya anlamıyorum."diyerek ayağıyla yerdeki taşı hışımla ayağıyla fırlattı. "Mete..bak dinle beni. Annemle babam ayrılıyor. Annem yurt dışına taşınıyor ve beni de götürmek için zorluyor. Gitmek zorundayım. "Diyerek ağlamaya devam etti. Benim bile bundan haberim yoktu. Söylemedi. "Tamam anlıyorum zorluyor ama ben annenle konuşurum. Denemekte fayda var. " "Hayır. İzin vermez." "Eğer böyle diyor ve kabulleniyorsan sen zaten gitmek istiyorsun."diyerek Ceyda'nın birşey demesine izin vermeden içeriye girerek yukarıya çıktı. Ceyda'nın yanına gittim ve, "Neden söylemedin?"diye sordum. Sessiz kaldı ve cevaplamadı. "Bana söylemedin. Dört senedir bana,kardeşin gibi baktığın insana derdini anlatmadın."dedim ve gözlerimden yaş düşmesine izin vererek içeriye girdim. Arkamdan da Kerem gelmişti. Ardından da ellerini göğsünde birleştirmiş olan Doğa geldi. Koltuğa oturdum ve yastığı elime alarak,ağlamaya başladım. İçimi dökmek için en iyi yol. Bahçe kapısının kapanma sesi gelince yavaşça o tarafa döndüm. Ceyda bana bakıyordu.Hiç birşey demeyerek yukarıya çıktı. Arkasında onu izleyen beni bırakarak. Bir kaç dakika sonra elinde bavulla aşağıya indi. Kapıya doğru yürüyordu. "Havaalanına bırakalım seni."diyerek hic birşey demesine izin vermeden 'sus' işareti yaptım. Gözlerini 'tamam'anlamında yumdu. Doğa,Kerem,ben ve Alper Ceydayı havaalanına bırakmak için evden çıktık.
---
Havaalanına gittiğimizde Ceyda'nın annesi bekliyordu. Yanına gittik,"Merhaba Esra Teyze."dedim. "Merhaba tatlım. Ceydayı götürdüğüm için kusura bakmayın öyle gerekiyor. "Diyerek hafifce gülümsedi.
Uçağa doğru yürümeye başladılar. Dayanamadım ve,"Ceyda!"diye seslendim. Arkasına dönünce koşarak sımsıkı sarıldım. Ardımdan Alper ve Doğa da gelerek sarıldı...
'Gitmek'sadece bir eylemdir. 'Unutmak'ise koca bir devrim..
---
Eve girdiğimizde bir yerlerim eksikti sanki.. "Gitti mi?"diyerek aşağıya inen bir Mete göründü. "Evet. "dedim.
Üzgündü ama belli etmekte istemiyordu. "Acıktım. Yemek yiyelim."dedi ve mutfağa geçti. Bizde mutfağa geçtik. "Cey'im burda olsaydı ne güzel bana yemek hazırlardı. "dedi Mete burukca gülümseyerek. "Neyse o yok artık. Bu arada ayrıldık biz. Onu bana hatırlatmazsanız sevinirim."dedi.
Doğayla yemek hazırladık ve hep beraber yedik. Topladıktan sonra uykum geldiği için odama çıktım. Bir kaç dakika sonra içeriye biri girdi. Odaya giren ışıkla kim olduğuna bakmaya çalıştım. Keremdi. "Noldu?" "Beraber uyuyalım mı? İyi görünmüyorsun. "dedim. Kafamı sallayarak onayladım. Yan tarafıma uzandı.
"Bem bildiğim Ceyda bana anlatırdı."dedim sessizliği bozarak. "Düşünme fazla. Uyu hadi." "Pekâlâ."diyerek gözlerimi kapattım. Uykuya dalarken,Kerem bana sarılmıştı. Hiç birşey demeyerek uykuya daldım.
---
Sabah gözlerimi açtığımda yan tarafımda uyuyan bir Kerem fark ettim. Yataktan kalktım ve formamı alarak banyoya geçip giyindim. Çıktığımda Kerem uyanmıştı. "Üzerini giyin gel aşağıya."dedim ve odadan çıktım. Aşağıya indim ve hiç birşey yemek istemediğim için koltuğa attım kendimi. Gerçekten canım hiç birşey istemiyor ayrıca halsizim. "Birşey yemeyecek misin?"diyen Kerem'e döndüm. "Hayır. Canım hiç birşey istemiyor."dedim. Bizimkiler kahvaltısını yapınca hep beraber evden çıktık ve arabaya bindik.
Okula geldiğimizde Ceydasız okul nasıl olacak merakıyla adımımı attım.
---
Ya ne sıkıcı dersler var bugünde sonunda öğle arası. Kafamı çevirdiğimde bir kızın arabadan inip okula girdiğini gördüm. Dikkat çektiği için çoğu kişi ona bakıyordu. Gözümü kıstım ve daha dikkatli baktım. Yok artık ama... Alperde o tarafa bakıyordu. Aynı anda,"Nehir."diyerek bir birimize baktık.
----
Kendimi oyuncu değiştiren yönetmenler gibi hissetim bir an. Ama değilim. Ve oyuncu değiştirmedim. Sadece oyuncu ekledim. 😊😊 Umarım yeni oyuncumuzu beğenirsiniz.
azeri33 😘😊😊
