- Chapter3 -

372 29 17
                                    

Calum's part
ผมมองออกไปนอกหน้าต่างรถที่ล้อมรอบไปด้วยเหล่าแฟนคลับที่ออกมายืนรอส่งพวกผมหลังจากอัดรายการวิทยุ ผมโบกมือให้พวกเธอผ่านแผ่นกระจกสีชาที่กั้นระหว่างผมกับเหล่าเเฟนๆ รถค่อยๆเคลื่อนตัวจากพวกเธอผมจึงละสายตามาที่มือถือของผมทันทีพลางเลื่อนไทม์ไลน์ขึ้นๆ ลงๆไปมา

"เจ๋งวะมึง ขึ้นtop chart ตั้งหลายประเทศ" หนุ่มผมสีลูกกวาดเอ่ยขึ้นมาท่ามกลางความเงียบในรถ ไมค์ยื่นมือถือของมันมาที่หน้าผม

"แน่นอน กูแต่งซะอย่าง" ไม่รู้ว่าผมเป็นคนขี้อวดตั้งเเต่เมื่อไหร่ หลังจากที่หลุดคำพูดนั้นไป เสียงสาปแช่งของลุค ไมค์และเเอชตันก็ดังตามขึ้นมาทันที คำพูดของพวกมันลอยเข้าหูซ้ายเเล้วผ่านออกไปยังหูขวา เอาจริงๆในสมองของผมตอนนี้แทบจะไม่ได้สนใจสิ่งรอบตัวเท่าไหร่ สิ่งที่ผมนึกถึงคือวิญญาณจอมตื้อที่ผมทิ้งเธอไว้ที่บ้านต่างหาก ป่านนี้คงทำบ้านพังไปแล้วแน่ๆ

"เออไอ้คาร์ล ครอบครัวมึงจะกลับจากสวิสวันไหนวะ กูกะจะกลับบ้านกูเลย" ความคิดผมถูกขัดด้วยเสียงของเเอชตัน
"น่าจะอาทิตย์หน้า กูอยู่คนเดียวได้ มึงกลับบ้านไปหาแฮรี่เหอะ" ความจริงผมก็ไม่ได้อยู่คนเดียวสักหน่อย
"ไม่ต้องถามกู กูขอนอนบ้านมึงอีกสองสามวัน" ผมมองหน้ามันที่ดูระริกระรี้ ผมรู้เหตุผลของมันดี ไม่ใช่มันจะรักผมหรอก มันรัก playstation4 ของผมมากกว่า
"แล้วมึงอะไมค์"
"ขอกลับบ้านเหมือนกันวะ เจอกันอีกทีตอนออกรายการเลย" ผมพยักหน้าให้ไมค์ ไม่ใช่พวกผมไม่รักกันหรอกนะ พวกเราอยู่ด้วยกันแทบทุกวัน พอมีเวลาว่างก็อยากมีเวลาให้ครอบครัวบ้างก็เท่านั้นเอง จะให้ตัวติดกันเป็นแฝดสี่ก็คงจะไม่ไหว พอได้จังหวะพ้นแฟนคลับ ไมค์กับแอชก็เปลี่ยนไปยังรถอีกคันทันที ผมคิดอะไรมาเรื่อยเปื่อย รถก็มาจอดหน้าบ้านผมซะเเล้ว ผมไม่รอช้ารีบลงจากรถเเล้ววิ่งเข้าบ้านทันที สิ่งของในบ้านยังเหมือนเดิมแหะ ขัดกับความคิดในหัวผมก่อนที่จะเข้ามาในบ้านอย่างมาก ผมไล่สายตามองวิญญาณสาว แต่ก็ไม่พบ 'ไปไหนของเขาวะ'

Ghost of a Chance//C.HNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ