"กูไปหาเพื่อน"
"เออ เรื่องของกู น่าจะสองวัน" เสียงทุ้มดังขึ้นจากร่างสูงที่กำลังยกกระเป๋าเสื้อผ้าอย่างทุลักทุเลด้วยมือข้างเดียว
"ฉันช่วย" ฉันไม่รอช้ารีบทำตัวเป็นเด็กดีพุ่งเข้าไปยกกระเป๋าสีดำเข้มในมือคาลัม แต่ไม่ทันที่มือของฉันจะแตะเข้ากับผิวกระเป๋าก็โดนแรงจากมือหนาๆของนายนั่นปัดออกมา ฉันเบ้หน้าใส่เขาเล็กน้อย อยากยกเองก็เชิญ อุตส่าห์จะช่วยยกสักหน่อย
"กูรู้ว่าแม่งไกลหน่า กูฝากด้วยถ้าแม่กูมามึงก็แวะมาหาแกหน่อยละกัน กูจะพยายามกลับมาให้เร็วที่สุด" คาลัมกดสายทิ้งก่อนยัดมือถือเข้ากระเป๋ากางเกงยีนส์รัดติ้วพร้อมยืนกอดอกใช้สายตาอันคมกริบนั่นมองมาที่ฉัน
"เอ่อ นายพร้อมแล้วก็ไปกันเลยมั้ย " ฉันเปล่งเสียงอันร่าเริงระดับสิบเพื่อสร้างสถานการณ์ให้ดีขึ้น ก่อนจะสาวท้าวไปยังประตูโรงรถ
"เดี๋ยว!!" แรงดึงจากด้านหลังพร้อมกับคอเสื้อของฉันที่รั้งขึ้นมาถึงคอ ทำให้ขาของฉันที่กำลังจะก้าวนั้นหยุดชะงักลงทันที
"โห ดึงขนาดนี้ฉันว่าเอาเชือกมารัดคอฉันเลยม้ะ" คาลัมรีบปล่อยมือของเขาก่อนเดินมาข้างหน้าฉัน
"เรามาตกลงกันก่อน ฉันอยากให้เธอเชื่อฟังคำสั่งฉันทุกคำ ห้ามขัดคำสั่งฉันเด็ดขาดถ้าเธอขัดคำสั่งฉันแม้แต่คำเดียว ฉันจะหันหัวรถกลับมาที่นี่ทันที" คาลัมเอ่ยด้วยน้ำเสียงเข้มโดยไม่ละสายตาสุดโหดคู่เดิมไปจากฉันแม้แต่น้อย ฉันกลอกตาแล้วถอนหายใจออกมาอย่างลืมตัว จะให้ทำตามคำสั่งอะไรนักหนา ถ้าไม่ติดว่าเขาเป็นคนเดียวที่สามารถพาฉันไปหานิคได้หล่ะก็ แม่จะเตะก้านคอคนแบบนี้ไปให้รู้แล้วรู้รอด
"โอเคค่ะ คุณพ่ออออออ" คาลัมถลึงตาใส่ฉันก่อนเดินนำหน้าไปยังโรงรถ ที่มีรถ benz g63 สีดำขลับที่จอดอยู่ ฉันรีบวิ่งกระโจนเข้าไปนั่งยังเบาะหลังทันที บอกเลยว่าฉันตื่นเต้นมากๆทำให้เมื่อวานฉันแทบไม่สามารถข่มตาหลับได้เลย กะว่าจะมาหลับในรถนี่แหละ ฉันลองยืดขาและหาท่านอนที่ดูสบายที่สุดโดยไม่สนใจสายตาอีกคู่ที่ยังคงมองมาที่ฉันด้วยความเบื่อหน่าย
BẠN ĐANG ĐỌC
Ghost of a Chance//C.H
Teen FictionCalum: ให้ตายเหอะ สัมผัสพิเศษบ้านี่มันจะสร้างปัญหาอะไรให้ผมนักหนา แถมวิญญาณตนนี้ก็ไม่ธรรมดา ดันจุ้นจ้าน น่ารำคาญอีกตังหาก