Calum's POV
message from Ash xx
มึงงานสัมภาษณ์ใหญ่วะ มึงกลับมาเร็วที่สุดวันไหน
ตอบกูด่วน
ผมมองหน้าจอมือถือที่เปล่งเเสงสว่างวาบสลับกับมองทางข้างหน้า
'แอช กูขอโทษวะ' ผมกดล็อคหน้าจอพลาง ก้มลงมอง GPS ที่เปล่งเเสงอยู่หน้าคอนโซลรถ เส้นสีแดงที่ไม่ได้บอกถึงเส้นทางอะไรอีกต่อไป คงถึงเเล้วสินะ 35 Striling Highway, Perth ผมหันไปหายัยตัวดีที่ยังคงหลับตาพริ้มอยู่ข้างตัว คิ้วเรียวบางที่รับกับดวงตาเเละสันจมูกโด่งของเอ็มมันทำให้ผมไม่สามารถละสายตาไปจากเธอได้เลยจริงๆ
"อยากมามากไม่ใช่หรอ หึ ถึงเเล้วทำเป็นหลับ" ผมเขกหัวเอ็มเบาๆไปทีนึง อันที่จริงผมก็ไม่อยากให้เธอตื่นไปเจอ ไอ้นิคโคลาส อะไรนั่นสักเท่าไหร่หรอก อยากจะขับรถวนสักร้อยรอบเเล้วบอกเธอว่าหาบ้านไม่เจออะไรทำนองนั้น เเต่จะทำไงได้ยัยบ๊องเอ็มกลับจำได้เเค่ชื่อผู้ชายคนนี้คนเดียว และดันไม่ใช่แค่ผู้ชายธรรมดาด้วยหน่ะสิ ดันเป็นแฟนเก่าของยัยนั่นอีก มันทำให้ผมหงุดหงิดชะมัดทำไมพระเจ้าถึงไม่ส่งเธอให้มาเจอผมแบบคนปกติบ้าง ผมมั่นใจเลยว่าเเค่เธอเดินผ่านก็สามารถเรียกความสนใจจากผมได้ไม่ยาก เเม้ไซส์หน้าอกของเธอจะไม่พ้นคัพ B ก็ตาม เอ๊ะ ทำไมวกเข้าเรื่องนี้ได้วะ ผมนี่มัน.....ฮ่าๆๆ
ในเมื่อเอ็มยังคงหลับอยู่และอีกอย่างผมก็ไม่ได้อยากให้เธอเจอหน้าหมอนั่นด้วย ผมจึงเลือกที่จะลงไปยืดเส้นยืดสายแทนการปลุกเธอ โดนไม่ลืมหยิบบุหรี่เพื่อนรักที่วางล่ออยู่ข้างประตูรถลงไปด้วย ไม่เพียงกี่วิปากของผมก็ปล่อยควันสีขาวออกมาลอยคลุ้งอยู่รอบตัว สายตาของผมยังคงจ้องอยู่ที่ประตูบ้านของนิโคลาส รถกระบะสีดำเข้มที่จอดอยู่หน้าบ้าน ทำให้เดาได้ไม่ยากว่าเจ้าของรถต้องอยู่ในบ้านเเน่ๆ
'เธอจะจำอะไรได้มั้ยนะ'
BẠN ĐANG ĐỌC
Ghost of a Chance//C.H
Teen FictionCalum: ให้ตายเหอะ สัมผัสพิเศษบ้านี่มันจะสร้างปัญหาอะไรให้ผมนักหนา แถมวิญญาณตนนี้ก็ไม่ธรรมดา ดันจุ้นจ้าน น่ารำคาญอีกตังหาก