Ghost of a Chance//C.H

- Chapter 4 -

Calum's part

ฟรึบ!!!!

" เย้ย!! บอกแล้วว่าถ้าจะโผล่มาให้โผล่มาดีๆไงแคท" ผมสะดุ้งโหยง เมื่อสาวผมบลอนด์ตรงหน้าปรากฏกายขึ้น ทำเอาชีทที่ผมร่างเนื้อเพลงไว้ปลิวว่อนไปทั่วห้อง

" ฮ่าๆๆ หน้านายตลกชะมัด นี่นายยังกลัวฉันอยู่หรอ" แคทอรีนเอ่ยขึ้นพร้อมชันมือขึ้นมาที่เอวของเธอ

"มะ ไม่ได้กลัวสักหน่อย"

"ไม่จริง นายกำลังกลัว เวลาที่นายกลัวจมูกนายจะบานๆหุบๆอย่างเงี้ย" สิ้นเสียงแหลม แคทก็ชี้นิ้วเรียวยาวมาที่จมูกของผมทันที จมูกบาน? ผมได้ยินไม่ผิดใช่ไหม ผมรีบเอามือขึ้นมาปกปิดความน่าอายของอาการกลัวที่แสดงออกมาอย่างชัดเจน พลางมองคนตรงหน้าที่กำลังขำอย่างบ้าคลั่ง

"เธอนี่มัน... มานี่เลย" ผมคว้ามือที่กำลังชี้หน้าผมอยู่เมื่อไม่กี่นาทีนี้ ก่อนจะดึงร่างเธอมานั่งบนตักพลางโอบเอวของเธอไว้หลวมๆ แคทยังคงหัวเราะอยู่ในอ้อมกอดพลางหันมาซุกใบหน้าเล็กๆนั่นที่ไหล่ผม

"คาล ฉันอยากไป Darling harbor เมื่อกี้ไปดูในทีวีมา" แคทหยุดหัวเราะก่อนเอ่ยขึ้นช้าๆ พลางเงยหน้าขึ้นมามองผม ตาสีฟ้าที่เป็นประกายคู่นั้นที่มักทำให้ผมเหมือนอยู่ภายใต้มนต์สะกดอยู่เรื่อย

"ทำไมถึงอยากไปที่นั่นหล่ะ" ผมถามกลับพลางเกลี่ยผมที่ปรกหน้าผากของเธออยู่

"ก็มันดูสวยดี แถมโรแมนติกอีกต่างหาก ฉันอยากมีความทรงจำดีๆกับนายถึงแม้ว่าฉันจะเป็นวิญญาณก็ตาม"

"ฉันบอกเป็นล้านครั้งแล้วว่าฉันไม่ได้มองเธอเป็นวิญญาณ ทำไมต้องให้ย้ำอยู่เรื่อยเลย" ถึงแม้ในความเป็นจริงมันจะตรงกันข้าม ความรู้สึกของผมก็คอยบอกเสมอว่าแคทอรีนไม่ใช่วิญญาณ ไม่ใช่เลยสักนิด

"น้ะ อยากไปจริงๆ" แคทลุกขึ้นจากตักของผมก่อนวางมือบางๆทั้งสองข้างของเธอมาบนแก้มของผม ผมมองคนเบื้องหน้าก่อนพยักหน้าเบาๆเป็นการตอบรับสิ่งที่เธอขอ แค่เธอเอ่ยปากผมก็พร้อมที่จะทำทุกๆอย่างให้เธออยู่แล้ว