Perfect, totdat... (VOLTOOID)

Hoofdstuk 8

Skylar 13 weken zwanger

Vandaag ga ik naar de huisarts voor een echo. Ik ben benieuwd hoelang ik al zwanger ben. Vast niet zo lang. Laten we het hopen, ik heb echt geen zin in de bevalling. Ik ga met mama, wilde zo graag mee. Nou de volgende keer ga ik met Tess of nog beter met Mike. Jammer dat hij vandaag niet kan. Ik heb nog tegen niemand gezegd dat ik zwanger ben. Alleen nog maar tegen papa, mama, Sylvia, Sara, Sam en Cas. Ik heb iedereen streng laten beloven dat ze het tegen niemand mogen vertellen. Sam en Cas begrijpen er nog niet zo veel van. Ze zeiden: Alleen grote mensen kunnen toch baby'tjes krijgen? Ik reageerde er maar niet op.

We zitten in de wachtkamer. "Skylar Hoffman?" Ik sta op en geef hem een hand. "Dokter de Boer." zegt hij en beleeft zeg ik mijn naam. Oeps... Dat is natuurlijk helemaal niet nodig want hij zei net mijn naam. Ik word rood en hoop dat hij het niet ziet. Ook mama geeft hem een hand. "Nou Skylar, kom maar mee naar mijn kamer, dan mag je daar op een stoel gaan zitten." Ik ga zitten en hij pakt een bloeddrukmeter, doet hem om mijn arm en gaat pompen. "Je bloeddruk is iets te hoog, maar dat is niet ernstig. Dat is meestal bij zwangere vrouwen. Toch wil ik dat je over twee weken terug komt in plaats van over een maand. Dat is om je toch een beetje in de gaten te houden. Ook omdat je nog wat jonger bent." Dan mag ik op een ligstoel gaan liggen en mijn shirt omhoog doen. Hij pakt een tubetje met gel en smeert dat op mijn buik. Hmm, ik krijg al wel een buikje of zou dat schijn zijn? Ik dacht eigenlijk dat ik nog maar kort zwanger was. Ik krijg een kriebel in mijn buik. Zou je al wat kunnen zien van mijn kind? En hoe zou het er dan uit zien. Hoelang zal ik al zwanger zijn? Zou het goed gaan? Hij pakt een ding van de echoapparaat en gaat daarmee over mijn buik. "Je bent ongeveer dertien weken zwanger. Dat is iets meer dan drie maanden." "Maar... Ik dacht dat ik nog maar net zwanger was. Dat kan niet." "Toch is het zo meisje. Wanneer was je laatste menstruatie?" vraagt hij. "Ja, dat weet ik dan ook niet meer. Ik dacht vorige maand. Maar ik nu ik zo denk ben ik daar niet zo zeker van. Ik had het de afgelopen tijd best druk. Waarschijnlijk komt het daardoor dat ik er niet zo op gelet heb. Kan je dan ook uitrekenen sinds wanneer ik zwanger ben en wanneer ik uitgerekend ben?" Vraag ik. "Het is nu achttien april. Dertien weken terug was het zeventien januari. Ongeveer ben je sinds toen zwanger. En je bent dan vierentwintig oktober uitgerekend." Dan pas zie in op het scherm mijn kindje. Mijn kindje. Ik word er stil van. Dan print hij de foto uit en geeft hem aan mij in een envelop. Ik sta op nadat het gel van mijn buik is. "Wat wil je met het kind doen? Wil je abortus? "Nee, geen abortus." Zeg ik beslist. "Ik zal je wat foldertjes meegeven. Dat zijn foldertjes waar tips in staan voor de bevalling, wat je nu moet doen, wat je moet kopen, hoe je je kind moet opvoeden maar ook foldertjes waar informatie in staat over adoptie. Je moet maar kijken." "Oke, bedankt." En ik pak de foldertjes aan, geef hem een hand en we gaan naar huis.

"Mam, mag ik nog even naar Mike? Hij is nu denk ik wel klaar." "Ja hoor, is goed. Ben je voor het eten thuis?" "Jahaa." Ik doe mijn jas aan en loop naar buiten waar mijn fiets staat en rij naar Mike toe. Ik loop via de achterdeur naar binnen -wat tegenwoordig mag- en ga naar boven. Ik hoor stemmen uit Mike zijn kamer komen en dan is het stil. Nieuwsgierig doe ik de deur open en blijf versteend staan. Ik zie Mike zoenen met Fenna, mijn vriendin die sinds toen geen vriendin meer is. "Dus daarom kon je niet mee!!" Schreeuw ik en sla de deur dicht en ren weg. Weg van hier, waar Mike me zwanger maakt en vervolgens zoent met Fenna. Ik ren totdat alles zwart word...