Perfect, totdat... (VOLTOOID)

Hoofdstuk 23

Loïs 3 maanden

"David, ik wil een fotoshoot met en van Loïs!" Vertel ik. Hij fronst zijn wenkbrauwen. "Een fotoshoot?" "Ja, weet je hoe leuk dat is?! Met leuke kleertjes aan. Dan wij er weer op en dan weer met een leuk kleedje onder haar." Ik heb het al helemaal bedacht. "Hmm. Dat kan." "Vind je het niks?" Vraag ik teleurgesteld. "Jawel. Het is alleen... Ach ja, waarom ook niet?" Zegt hij dan. "Echt?" Vraag ik verrast, dat had ik niet zien aankomen. "Ja, het is wel een goed idee. Ik weet nog dat mijn ouders dat ook hebben gedaan bij de tweeling. Ze hebben nog een foto daarvan boven hangen. En daar moest ik opeens aan denken en dat ziet er best leuk uit." Zegt hij. "Oh, cool. Wanneer?" Vraag ik meteen. "Ehm, geen idee. Misschien vrijdag?" Oppert hij. "Morgen?" Vraag ik enthousiast. "Ja, morgen." "Oke, ik ga bellen en hopen dat het morgen kan." En ik ga meteen zoeken naar een leuke fotograaf.
Tien minuten later kom ik de kamer weer binnenlopen. "Geregeld, er was nog een plaatsje over, gewoon hier in het dorp!" Roep ik naar David. "Wat is geregeld?" Vraagt mama. "Oh, hoi mam. David en ik gaan morgen met Loïs een fotoshoot houden." "Een fotoshoot?" Vraagt ze met opgetrokken wenkbrauwen. "Ja, kijk maar." En ik laat haar de website zien van de fotograaf. "Oh, dat ziet er leuk uit!" Zegt ze nu ook enthousiast. "Wat ziet er leuk uit?" Vraagt Sara die binnen komt lopen. En ik leg weer uit wat we morgen gaan doen

Vandaag gaan we die fotoshoot doen en ik heb er echt zin in. We staat voor het huisje van de fotograaf. David drukt op de bel en een vrouw van middelbare leeftijd opent de deur. "Hallo. Leuk dat jullie er zijn, ik ben Vera." We stellen ons voor en lopen naar het kamertje waar ze ons naar toe wijst. "Dus dit is Loïs?" Vraagt ze. We knikken. "Oke. Willen jullie eerst wat gaan drinken of eerst de fotoshoot?" Vraagt ze. "De fotoshoot." Antwoord ik meteen. Ook David knikt instemmend. "Nou, laten we gaan beginnen."

"Leg hier Loïs maar op haar buik neer." Zegt Vera. Ik leg Loïs op een wit kleedje neer. Vera maakt een paar foto's. Daarna begint Loïs met haar armen en benen te trappelen. Vragend kijk ik naar David. Wat is ze nou aan het doen? "Wat leuk! Ze probeert te kruipen." Roept Vera enthousiast uit. Opgelucht haal ik adem. Het is niet iets geks ofzo, ze probeert gewoon te kruipen. Lachend kijk ik naar Loïs en zij kijkt lachend weer teruf. Ik geef David een kus, gewoon omdat ik zo blij ben. Als Loïs 'uitgekropen' is vraagt Vera om haar op haar rug te leggen. Vanaf boven maakt ze een paar foto's. (Zie foto bovenaan :)) "Willen nu de ouders op de foto?" Vraagt ze. We knikken. "Oke, Skylar was het toch?" Ik knik. "Pak Loïs maar op. En ga zo bij David staan." En ze doet voor wat ze bedoelt. "Ja, goed zo. En nu David, geef Loïs maar een kusje." David geeft Loïs een kusje wat er heel schattig uitziet. Vera maakt weer een paar foto's en laat weer zien hoe we moeten staan. En zo gaat het keer op keer. Het is echt heel leuk. Opeens begint Loïs heel hard te huilen. Ik pak haar gauw op en probeer haar stil te krijgen wat niet lukt. "David, wil je haar flesje klaarmaken?" Vraag ik als het huilen niet stopt. Ik kijk op mijn mobiel en zie dat het ook al tijd is voor een flesje. Als even later het flesje klaar is en ik het aan Loïs geef, word ze meteen stil en begint te drinken. "Zo, nog even een boertje laten en we kunnen weer foto's maken." Zeg ik. Als ze even later een boertje heeft gelaten kunnen we weer foto's maken. De tijd vliegt om! En voor we het weten zegt Vera dat de tijd om is. "Ik stuur morgen alle foto's en de factuur. Dan kunnen jullie de mooiste uitkiezen en misschien op een stuk hout laten printen. Daarvoor moeten jullie weer even terug komen om het uit te zoeken." Zegt ze. "Oke, bedankt voor alles." Zeg ik terwijl ik haar een hand geef. "Ja, bedankt, ik vond het heel leuk." Zegt David en ook hij heeft haar een hand.

"En? Hoe was het?" Vraagt mama meteen als we er zijn. "Ja was heel leuk. Maar ik moet even Loïs op bed leggen. David verteld wel." Roep ik halverwege de trap. "Nou Loïs, wat vond je ervan?" Klets ik tegen haar. "Ga je al bijna kruipen?" Ga ik verder. Ze kijkt me lachend aan. "Ja? Vond je het leuk?" Kraaiend gaan haar handjes naar mijn haar. "Nee nee, dat doen we niet." En ik trek haar graaihandjes weg. "Nou, ga maar lekker slapen." En ik geef haar een kusje. "Welterusten."

"Welke is het mooist?" "Ik vind deze denk ik het mooist om op een plaat te doen. Alle foto's krijgen we toch sowieso op papier?" Vraag ik. "Ja, dat stond in die mail." Zegt hij. "Owh, dat is wel leuk." Antwoord ik. "Skylar..." "Hmm." Antwoord ik. "Ik wil deze boven mijn bed. Op canvas." Ik kijk naar welke foto hij wijst. "Huh? Wanneer is die gemaakt?" "Ja, toen Loïs wilde gaan kruipen, toen gaf je me spontaan een kus en daar heeft ze een foto van gemaakt." "Dat had ik niet eens door." Zeg ik lachend. Maar ik vind het best. Dan wil ik deze." En ik wijs naar de foto dat hij Loïs een kusje geeft." "Ja, oke. Doen we. En welke doen we van Loïs?" Vraagt hij. "Ja, ik vind je ze allemaal wel leuk." Hij zucht. "Je moet het nu zeggen. Zo wil ik erheen. Het is al twee weken geleden." "Jaha, oke... Ik zeg... Deze." En ik wijs naar een zwart witte foto waar Loïs lief lacht. "Oke, dan dan doen we die. Ja, ik vind dat ook de leukste." "Zullen we dan gaan?" Vraag ik. "Ja, neem je Loïs mee?" "Ehm, ik laat haar wel even thuis, ze heeft net haar flesje gehad en ligt nu te huilen." Leg ik uit.

"Wauw, de foto's hangen echt heel mooi." Zeg ik tegen papa. "Ja,vind ik ook." Alle foto's zijn binnen en we hebben ze meteen aan de muur gehangen. Ik app een foto door naar David en meteen krijg ik een foto terug van zijn foto. Wow, die is ook mooi! App ik terug. "David komt zo! En hij blijft dan meteen slapen." Roep ik blij.